Ο Σκύλος.
Βρήκαμε το σκύλο το Πάσχα, αδύνατο και μισοπεθαμένο από την πείνα να γλείφει κάτι ξερόχορτα για να ξεγελάσει την πείνα του. Του δώσαμε κρέας και γάλα. Από τότε δεν ξανάφυγε από το σπίτι οπότε τον υιοθετήσαμε. Επειδή το σπίτι είναι εξοχικό πήραμε διάφορες κονσέρβες για να τον ταϊζει ο γείτονας όσο λείπουμε. Τις έτρωγε μετά χαράς. Όταν καλοκαίριασε και άρχισε να πηγαίνει κόσμος συχνά, πρωτοδοκίμασε μπάρμπεκιου. Από τότε άρχισε να στραβώνει με τις κονσέρβες και να τις τρώει με το ζόρι, οπότε ο πατέρας μου κάθε μέρα άρχισε να πηγαίνει σε κοντινές ταβέρνες για να παραγγέλνει το φαγητό του σκύλου. Γεγονότα τύπου "εγώ έφαγα τα μακαρόνια από χθες, ο σκύλος δεν ήθελε κονσέρβα και πήγα και του πήρα μοσχαράκι νουά με πατάτες" γίνονταν όλο και πιο συχνά. Όλα αυτά μέχρι να τα βαρεθεί κι αυτά με αποτέλεσμα να φτάσουμε στη σημερινή ημέρα που ο σκύλος αρνείται να φάει οτιδήποτε δεν είναι σπιτικό και φρεσκομαγειρεμένο. Δεν έχει σημασία αν είναι μοσχάρι ή φακές, σημασία έχει να είναι σπιτικό και να το τρώει την ίδια ώρα που το τρώνε οι άνθρωποι. Κι όταν δε του αρέσει το φαγητό πηγαίνει σε άλλα σπίτια, τους κουνιέται λίγο και τον ταϊζουν (οι κάτοικοι των σπιτιών, όχι τα σπίτια).
Ωραία όλα αυτά αλλά προκύπτουν διάφορα μεγάλα ερωτήματα/ανησυχίες :
1) Το προφανές. Κίνδυνος φόλας από κάποιο μαλάκα γείτονα, ιδίως όταν ξέρεις για κάποιο συγκεκριμένο ότι το έχει ξανακάνει.
2) Από βδομάδα θα φύγουν όσοι είναι στο σπίτι και οι επισκέψεις θα είναι αραιές. Τι θα κάνει ο βλάκας; Θα αναγκαστεί να τρώει τις κονσέρβες που θα του δίνει ο γείτονας ή θα πηγαίνει σε άλλα σπίτια (ιφ ένι, γιατί τα περισσότερα εξοχικά είναι)==>κίνδυνος φόλας.
3) Μήπως έχει γίνει λίγο κακομαθημένος;
Έχει κόψει ακόμα και τις σκυλοπαρέες που είχε και πλέον παίζει μόνο με ανθρώπους.
Οι περισσότερο έμπειροι ας βοηθήσουν να σωθεί το μέλλον αυτού του υπέροχου τετράποδου γιατί δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν σκύλο και έχουμε φτάσει σε απόγνωση, η μάνα μου σκέφτεται ακόμα και να τον φέρει στην πολυκατοικία που μένουμε για να μη του λείπει η ανθρώπινη επαφή και το σπιτικό φαγητό αλλά όλοι ξέρουμε ότι για ένα σκύλο που έχει μάθει να κάνει βόλτες όλη μέρα στην εξοχή αυτό δεν είναι καλό.
Για πείτε.
Υ.Γ. Και για να μη ξεφεύγουμε από το πνεύμα των ημερών, χθες πήγα σε πάρτυ κολλητής και έγινα λιώμα φιλαράκια και γάμησα την 11, την 36 και την ρίζα 11/12, στη διαδρομή για το σπίτι και ενώ οδηγούσα διάβασα "τα μυστικά της κρεβατοκάμαρας των μεγάλων σεφ" του Irvine Welsh, καλό ήταν αλλά κάπου στην Κηφισίας (κοντά στο Υγεία) βαρέθηκα οπότε έπιασα το "Sport Day" του Κώστα Χελάκη και έμαθα για τη μεταγραφή Ντιόγκο στον Ολυμπιακό. Καλά ήταν, τα κλασικά μωρέ.
Originally Posted by Snorkmaiden
