Ειλικρινά δεν θυμάμαι άλλο παρόμοιο τόπικ, δεν ξέρω δηλαδή, σίγουρα θα υπάρχει αλλά θα έχει κανά τίτλο του τύπου «ρε μαλάκες» ή «μπορεί και να έχει ξαναγίνει παρόμοιο» ή «πείτε» ή κάτι τέτοιο οπότε ξεκινώ καλύτερα αυτό γτ βαριέμαι.
Το τελευταίο καιρό με απασχολεί ένα συγκεκριμένο ζήτημα και θέλω να μοιραστώ με όλα τα μέτσαλ φιλαράκια μου:
Έχω παρατηρήσει ότι μεγαλώνοντας μου έρχονται στο μυαλό διάφορες καφρίλες που ξέρω ότι δεν είναι σωστό να κάνω αλλά από την άλλη κάτι ανεξήγητο με πιάνει και δεν ακολουθώ την λογική. Λέτε να φταίει η ηλικία? Υπάρχουν και σε σας συνήθειες που να θεωρείτε ως μικρές (ή και μεγάλες) καφρίλες αλλά να γουστάρετε τρομερά που τις έχετε?
Ποιες είναι αυτές?
Η συγκεκριμένη δική μου που με προβλημάτισε και θέλω να μοιραστούμε είναι η εξής:
Όταν πάω τουαλέτα σε διαμέρισμα πολυκατοικίας (δυστυχώς δε μένω σε τέτοια) που (συνήθως έτσι συμβαίνει) έχει παράθυρο σε φωταγωγό, μου αρέσει πολύ την ώρα που κατουράω να το κάνω στο κέντρο της λεκάνης, στο νερό δλδ, ώστε να ακούγεται σε όλη τη πολυκατοικία και μάλιστα ταυτόχρονα να κλάνω.
Δεν ξέρω, μου φαίνεται πολύ αστεία η αίσθηση ότι κάποιος την ώρα που είναι στο WC του ακούει αυτούς τους ήχους και δεν ξέρει από ποιο διαμέρισμα του ‘ρχονται.
Συμβαίνει σε κανέναν άλλο αυτό?
Σας συμβαίνει κάτι παρόμοιο?
Πείτε.