Peter Nalitch

[tamagothi]

Ο Πήτερ/Πιότρ/Πέτια/Πετράκης Νάλιτς γεννήθηκε στη Μόσχα το 1981.

26 χρόνια αργότερα γνώρισε τη διασημότητα, αφού το κλιπάκι που είχε ανεβάσει με τους φίλους του στο γιουτιουμπ, ονόματι Guitar, άρχισε να προσελκύει μυριάδες ακροατών/θεατών/καραγκιόζηδων γενικότερα. Οι πιο διορατικοί καταφέραμε μέσα από αστείο του θέματος να διακρίνουμε γνήσιο ταλέντο και τρομερή έμπνευση κι επιπλέον το γεγονός ότι στο κλιπάκι φοράει κορδέλα και είναι πολύ πινκ και θα τζαμπάραμε στη γιαγκουαρ του με την πρώτη ευκαιρία.

Παρ' όλα αυτά, ο Πήτερ Νάλιτς δεν είναι απλώς ένας γραφικός Ρώσος λάβερ. Με σπουδές στο πιάνο και την όπερα, πτυχίο αρχιτεκτονικής και μια συγκινητική οικογενειακή ιστορία (Βόσνιος τενόρος παππούς του οποίου οι ΦΑΣΙΣΤΑΙ σπάσανε το λαιμό - ή κάτι τέτοιο γιατί τα διάβασα στην ιζβέστιγια και δεν τα καταλάβαινα κι όλα να πω το κρίμα μου - κι έτσι η οικογένεια μετοίκησε στη Σοβιετία), ο Πετράκης είναι ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρων μουσικός και προτείνω σε όλους να ασχοληθούν μαζί του!~

Στο γιουτιουμπ μπορεί κανείς να βρει το καταπληκτικό Ντάτσα, τα δικά μου αγαπημένα Чайки (παναπεί γλάροι) και Disappointment (aka why don't you smile when i smile), το βαλκανοειδές Blockhead, το συγκλονιστικό Дни бегут (που δεν είναι δικό του αλλά γαμεί) και δυο ολόκληρα λάιβ:

τούτο δω που είναι από τη ρώσικη τηλεόραση
κι αυτό που είναι τραβηγμένο από εμφάνιση σε κλαμπάκι.

http://www.last.fm/music/peternalitch για τζάμπα μπ3
http://www.peternalitch.ru/ για τους φίλους μας που γνωρίζουν τη ρωσική

Μου είπαν ότι θα έρθουν και για λάιβ. Έχω τις αμφιβολίες μου, αλλά καλό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι, γιατί ξέρω και πού μένετε και θα σας πάρω με το ζόρι.

Αυτά. Άντε.

[iskra]

pou lete eixa akousei ki ego to gkitar gkitar gkitar kai eskaga kati xamogela otan epaize, alla mexri ekei. evlepa kai sto youtube ta ekatommyria views kai nomiza pos eprokeito gia kapoion joke-artist pou kanei to xavale tou. kai meta akousa to ntatsa. kai syneiditopoiisa pos prokeitai gia kapoion pou kanei to xavale tou alla mono joke den einai. loipon milame gia katapliktiki foni, katapliktiko pianista, foveri fatsa, mpanta me kalous mousikous kai full empneusi. na kserame kai rousika ti omorfa pou tha tan alla ti na kaneis.

[Mostos]

το guitar κόλλημα, είναι ίδιος ο gabriel.

[tamagothi]

μοιάζουν όταν παίρνει ο νάλιτς το τσαχπίνικο ύφος. όταν είναι σοβαρός, καμία σχέση.

ο κάνσερ, πάλι, λέει ότι (ο νάλιτς) μοιάζει με τον ντράγκον.

[Weiss]

χαχα μοιάζει με το γκάμπριελ όντως, στις εκφράσεις.
το dacha είναι καταπληκτικό
και το γκιτάρ είναι ωραίο παρ'ότι μου τη σπάνε οι ασυνάρτητοι στίχοι.

[morphine]

крута.

[tamagothi]

Weiss, το I have never been clever, because need it never εγώ το θεωρώ απ' τους πιο εύστοχους και υπερτέλειους στίχους έβερ.

[Weiss]

καλά δεν αναφέρομαι σε κάθε στίχο ξεχωριστά, απλά μωρέ συνολικά δεν έχει νόημα.
(γελάω με το come to my boudoir βέβαια και γενικά η μουσική είναι τόσο ωραία που το ξεχνάς στο τέλος)

[tamagothi]

i have never been lonely, cause me is so cool.......1
baby, you have a possibility play it with me.
i have never been clever, because need it never...3
baby, you have a possibility play it with me.

guitar 4x, come to my boudoir,........................5
baby, you have a possibility play it with me.
guitar 4x, jump to my jaguar,.........................7
baby, you have a possibility play it with me.

i put on my pijamas and go to bahamas..............9
Now you have no possibility play it with me

guitar 4x, come to my boudoir,.........................11
baby, you have a possibility play it with me.
guitar 4x, jump to my jaguar,...........................13
baby, you have a possibility play it with me.

1: ο ποιητής αυτοσυστήνεται. η αναφορά στον ίδιο του εαυτό στην πρώτη πρόταση του ποιήματος προετοιμάζει τον αναγνώστη για την ισχυρή προσωπικότητα του ποιητή, καθώς και για το ότι η προσωπικότητα αυτή θα είναι το κυρίως θέμα για το ποίημά μας. ο ποιητής ξεκαθαρίζει από την αρχή τη θέση του, ενημερώνοντας κάθε ενδιαφερόμενο πως δεν έχει αισθανθεί ποτέ μόνος, δήλωση η οποία ίσως κρύβει μια μικρή ανασφάλεια, τόσο συχνή στις ευαίσθητες ψυχές των ποιητών. ταυτόχρονα, γίνεται σαφής ο λόγος για τον οποίο ο ποιητής δεν έχει αισθανθεί ποτέ το πέπλο της μοναξιάς να τον καλύπτει: είναι πολύ κουλ.

2: ο στίχος αυτός, ο οποίος επαναλαμβάνεται σε όλο το ποίημα και αποτελεί στίχο-κλειδί, φανερώνει τις προθέσεις του ποιητή, αλλά και του ποιήματος: ο ποιητής κάνει ένα άνοιγμα προς το κοινό του, δηλώνει διαθέσιμος για παιχνίδια και προκαλεί τον αναγνώστη να του απλώσει το χέρι. έναν αναγνώστη που ο ποιητής αγαπά και σέβεται, αφού επιλέγει να χρησιμοποιήσει τη λέξη "baby" για να αναφερθεί σε αυτόν. από την άλλη, παρατηρούμε πως αυτό που προσφέρεται δεν είναι ουσιαστική ψυχική επικοινωνία, αλλά απλώς "παιχνίδι" ("play it with me"), μάλλον με την ερωτική έννοια, αν και η επιλογή της λέξης προσδίδει έναν τόνο φρεσκάδα και παιδικότητας στο ποίημα.

3: ο ποιητής στηλιτεύει τη σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία, που θέλει τους ανθρώπους υποχείρια και τους στερεί την ανθρώπινη υπόστασή τους (άνθρωπος = άνω + θρώσκω = κοιτάω ψηλά), κάνοντάς τους να αναλώνονται σε πράγματα ασήμαντα. σε αυτήν την κοινωνία, η εξυπνάδα δεν έχει καμία θέση και καμία χρησιμότητα. ακόμα κι ένας ποιητής, πνευματικός άνθρωπος εξ ορισμού, δεν χρειάζεται την εξυπνάδα και γι' αυτό δεν επιδιώκει να είναι έξυπνος.

4: βλέπε 2.

5: ο ποιητής επιλέγει την κιθάρα, ένα όργανο που έχει συνδεθεί με την κοινωνικότητα, για να κάνει ακόμα μια προσπάθεια προσέγγισης του αναγνώστη του. μάλιστα, τον καλεί και στο μπουντουάρ του, έναν χώρο ιδιαίτερα προσωπικό, πράγμα το οποίο φανερώνει πως ο ποιητής είναι έτοιμος να ξεγυμνώσει την ψυχή του. το γεγονός πως ο αναγνώστης προσκαλείται στο σπίτι του ποιητή είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, καθώς, στην εποχή μας, η έννοια του σπιτιού αντιπροσωπεύει περισσότερο την ανάγκη προστασίας και απομόνωσης από τους άλλους, παρά την προσπάθεια δημιουργίας ενός φιλόξενου χώρου στον οποίο οι άνθρωποι συναντιούνται κι ανταλλάσσουν απόψεις και συναισθήματα. σήμερα, δεν είναι σπάνιο να μη γνωρίζουμε ούτε τους ανθρώπους που κατοικούν στο ίδιο οίκημα με εμάς ("ποτέ οι σκεπές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά και οι καρδιές τους τόσο μακριά"). ο ποιητής, ως άνθρωπος που πράττει με βάση το συναίσθημα, δε διστάζει να σπάει κάθε φράγμα και προκατάληψη.

6: βλέπε 4.

7: όπως και παραπάνω, ο αναγνώστης προσκαλείται στον προσωπικό χώρο του ποιητή, στην ίδια την ψυχή του ουσιαστικά. η επιλογή ενός ακριβού μεταφορικού μέσου υποδηλώνει πως ο ποιητής θέλει να μοιραστεί με την αναγνώστη κάτι που με κόπο απέκτησε, κάτι που για αυτόν είναι πολύτιμο, ενώ το ρήμα "jump" κινητοποιεί τον αναγνώστη και τον καλεί να ζήσει τη ζωή, να ζήσει κάθε μέρα με ενθουσιασμό, σαν να ήταν η τελευταία.

8: βλέπε 6. εδώ βλέπουμε την τελευταία έκκληση προς τον αναγνώστη.

9: ο ποιητής, εισπράττοντας την απόρριψη του αναγνώστη, αποφασίζει να δραπετεύσει από την γκρίζα καθημερινότητα, μην αντέχοντας την αποξένωση και την αστυφιλία. έτσι, φοράει τις πιτζάμες του, δηλαδή απελευθερώνεται από την καταπίεση του συμβατικού "δυτικού" ρούχου, σκοπός του οποίου είναι να δημιουργεί στο άτομο μια αίσθηση ευπρέπειας και συγκράτησης. στη συνέχεια, ο ποιητής, απογοητευμένος, δηλώνει την πρόθεσή του να καταφύγει στις μπαχάμες, χώρα η οποία συμβολίζει την ελευθερία και την ανεμελιά. ο ποιητής λαχταρά να γίνει πάλι παιδί.

10: παραφράζοντας τον εαυτό του, ο ποιητής γκρεμίζει βίαια τις γέφυρες επικοινωνίας με τον αχάριστο αναγνώστη, δηλώνοντας του πως πλέον δεν ενδιαφέρεται για παιχνίδια, δηλαδή για ανθρώπινη επικοινωνία στο βαθύτερο, αθώο, επίπεδο της ψυχής.

11-14: παρά την απογοήτευση, ο ποιητής είναι ένα ον που τρέφεται με συναισθήματα. έτσι, απευθύνεται εκ νέου στον αναγνώστη, επαναλαμβάνοντας την προηγούμενη πρότασή του για ακόμα μια φορά, μην μπορώντας να εγκαταλείψει την ελπίδα για πραγματική ψυχική επικοινωνία.

Το ύφος είναι λιτό και απέριττο, ενώ σε μερικά σημεία παρατηρούμε εσωτερική ομοιοκαταληξία (pijamas-bahamas, clever-never). Εντύπωση κάνει στον αναγνώστη η αμεσότητα του λόγου και η χρήση συμβόλων (για παράδειγμα, το αυτοκίνητο πολυτελείας συμβολίζει ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει στη ζωή του ποιητή).



ο ποιητής.

[Weiss]

αχαχαχ εντάξει εντάξει
το πήρα πίσω

[tamagothi]

ευτυχώς, γιατί ποιος ξέρει μέχρι πού θα μπορούσα να φτάσω.

[FIXXXER]

Γαμησε με αν κανω λαθος, αλλα Νατασα δε σε λενε?
Ωχ σορρυ λαθος ατακα, ηθελα να γραψω: διορθωσε με αν κανω λαθος, αλλα δεν παει πιο κατω, ετσι δεν ειναι?

[tamagothi]

"Το Πάνω και το Κάτω είναι σχετικά...
σχετικά με τη μάχη
που γίνεται για να ανατραπούν"

[morphine]

παιδιά έχω φάει κόλλημα με το никогда ε.

[FIXXXER]

"Το Πάνω και το Κάτω είναι σχετικά...
σχετικά με τη μάχη
που γίνεται για να ανατραπούν"

Κοιτα, θεος ο Ναλιτς κτλ, αλλα δε χρειαζοταν τετοια αναλυση πιστευω, μονο και μονο δηλαδη η αναφορα του στιχου "i have never been clever, because need it never" θα επρεπε να πεισει οποιον αμφιβαλλει. Για να μην αρχισουμε με τα μπουντουαρ.