Βασικά αυτό που πόσταρες είναι το Trilogy Edition που έχω και γώ. Όπως είπες κάψιμο.
Επίσης έχω και το Risk Godstorm αλλά δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε ακόμα χρόνο για αυτό.
Η μεγάλη διαφορά σε αυτό είναι πως οι στρατοί που 'πεθαίνουν' συνεχίζουν την μάχη στον κάτω κόσμο - το μικρό ταμπλώ που βλέπετε στο κάτω μέρος.
Last edited by Art In Haste; 25-01-2013 at 13:27.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Για κατι αρκετα απλο αλλα ταυτοχρονα εθιστικο, υπαρχει και το Shadow Hunters (Οι Κυνηγοι της Νυχτας απο την Κάισσα) στο οποιο καθε παικτης αναλαμβανει τυχαια ενα ρολο (βαμπιρ, λυκανθρωπος, ανθρωπος), και προσπαθει να εκπληρωσει το στοχο που αναγραφεται στην καρτα του. Τα βαμπιρ και οι λυκανθρωποι προσπαθουν να εξοντωσουν ο ενας τον αλλον, αλλα οι ανθρωποι μπορει να εχουν ως στοχο να σκοτωσουν καποιον παικτη, να πεθανουν πρωτοι (!), να πεθανουν τελευταιοι ή και αλλα. Κατι το οποιο κανει το παιχνιδι αρκετα απροβλεπτο.
Ριχνοντας το ζαρι, πηγαινεις σε διαφορες τοποθεσιες, στις οποιες μπορεις να λαβεις καρτες απο διαφορες κατηγοριες, και οι οποιες ειναι ειτε καρτες εξοπλισμου, ειτε instant spells, ειτε καρτες με τις οποιες μπορεις να μαθεις την ταυτοτητα καποιου. Το παιχνιδι συνδυαζει φυσικα και ψυχολογια, αφου πρεπει να καταλαβεις τι ειναι ο καθε παικτης, βασιζομενος οχι μονο στα στοιχεια που εχεις, αλλα και στο πως παιζει. Τα καλα του παιχνιδιου ειναι οτι δεν εχει βαρετες στιγμες, οτι ακομα κι οταν παιζουν οι αλλοι παικτες πρεπει να παρακολουθεις τι γινεται, και πως ειναι πολυ πολυ εθιστικο. Επισης, τα δεδομενα μπορουν να ανατραπουν ανα πασα στιγμη.
Γουστάρω πολύ, πάρα πολύ, το Γκο [wikipedia] που κακώς το λένε "το σκάκι των Ιαπώνων", γιατί εμφανίστηκε από τα βάθη της Κίνας, πολύ πριν τη σημερινή Γιαπωνική κουλτούρα. Είναι το παιχνίδι στρατηγικής, αυτο που έπαιζαν ο Μαξ με τον Σολ στην ταινία π. Που που τελικά τρελάθηκαν και οι δύο.
Με δύο μόνο παίκτες και δύο μόνο κανόνες, πολύπλοκη στρατηγική και επιτρεπόμενες αυτοκτονικές τάσεις. Με ολόκληρη τελετουργία, στην Ανατολή τουλάχιστον, από το πώς θα πρέπει να πιάσεις τις πέτρες, μέχρι τι ήχο θα κάνουν όταν τις τοποθετήσεις στο ταμπλώ.
Το μαγικότερο απ'όλα είναι ότι οι συμπαίκτες ορίζουν οι δυό τους, από κοινού, πότε οι κινήσεις έχουν πλέον "χάσει το νόημά τους" και άρα το παιχνίδι έχει φτάσει στο τέλος του.
Αλλά δεν βρίσκονται εύκολα συμπαίκτες και για να μπεις στη φιλοσοφία και να γίνεις τουλάχιστον μέτριος, πρέπει να φας τα λυσσακά σου.
Και φουλ ψυχολογικό σκανάρισμα.
μόνο τάβλι
Vielen Dank für alles was mal war
Ένας ειν' ο δρόμος, λαέ για να νικάς:
Γυρναγα απο "επισκεψη" σε κορασιδα στην Σαντα.
Δε μπορώ τα παιχνίδια με τους περίπλοκους κανόνες γιατί δεν βρίσκω κανεναν για να παίξω. Δύο προσπάθειες, μία πολύ παλιά όταν είχε βγει το Magic, the gathering πήρα το πρώτο deck και δεν το ακούμπησα, και μία με το επιτραπέζιο Lost που το έχω και κάθεται, μόνο τα σακουλάκια άνοιξα και οποτε βρεθεί ευκαιρία το χαρίζω σε όποιον ενδιαφέρεται.
Χο.
Παίζω πολύ, έχω ακούσει μερικές φορές και "τι παίζετε, στην ηλικία σας;", αλλά καγχάζω και αγνοώ. Είμαι ο τύπος που θα κάτσει σε έναν καναπέ έξι ώρες, μαζί με αντίστοιχα βρόμικους και σόσιαλη όκγουορντ τύπους, παίζοντας κάρτες και ρίχοντας ζάρια. Κι ας μη γαμήσω ποτέ, που λέει ο λόγος.
Επίσης δουλεύω πλέον Playce (αλλά όχι για πολύ), και έχω μάθει ό,τι μαλακία υπάρχει. Αλλά παρ' όλα αυτά δε μασάμε.
Game of Thrones
ΠΟΣΑ ΠΙΝΚ ΝΑ ΔΩΚΩ, ΔΕ ΦΤΑΝΟΥΝ.
Έξυπνο σύστημα στρατηγικής, με ταυτόχρονες εντολές (βασισμένο στο Diplomacy), με ένα επιπλέον απρόβλεπτο στοιχείο, ότι δηλαδή ο καθένας αποφασίζει τις λεπτομέρειες της κάθε εντολής όταν έρθει η σειρά του (οπότε έχω πει πως αυτός ο στρατός θα επιτεθεί, αλλά που; Σε αυτόν που υποσχέθηκα ή στον σύμμαχό μου; κτλ). Επικό αρτ, πολύ μπρος πίσω, αρκετά λίγη τύχη, και πολύ μπλα μπλα και σουξου μούξου. Το κατάλληλο παιχνίδι να παίξει κανείς με παρέα που καταλαβαίνει πως ερχόμαστε πιο κοντά όταν στο παιχνίδι κοιτάξουμε τον άλλο στα μάτια και του πούμε ψέμματα για να κερδίσουμε.
Warrior Knights
Μεσαιωνική στρατηγική. Ο Βασιλιάς έχει πεθάνει, και οι δυνατότετοι βαρόνοι σιγά μη σκάσουν για τον ράητφουλ (χ)έιρ. Θα πλακωθούν κι όποιος αποκτήσει περισσότερη επιρροή, το 'χει. Μάχες, συμβούλιο με ψήφους, τυχαία ηβέντς, πολιορκίες, μισθοφόροι που χρειάζονται πληρωμή, πανέξυπνοι μηχανισμοί και γενικά ΤΟ ΑΓΑΠΩ, ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΒΑΡ. Μόνο παράπονο πως ακόμα και μετά από την τρίωρη παρτίδα, νιώθεις πως τελειώνει κάπως απότομα, οπότε εγώ πάντα προτείνω το longer game (μια δυο σειρές ακόμα = + μισή-μια ώρα).
Nightfall
Λέητεστ κρέηζ. Deck building όπως το Dominion, αλλά δεν έχει μόνο αυτό το μηχανισμό, όπως το Dominion. Το θέμα μοιάζει με Blade και Underworld, που για μένα ήταν κάπως μπλιεχ, αλλά οι κάρτες και τα λίγα φλαφ που έχει πάνω το κάνουν με ΚΟΥΛ τρόπο και γίνεται θετικό τελικά. Πανέξυπνοι μηχανισμοί (για άλλη μια φορά), γαμάτη στρατηγική, λίγη τύχη για γεύση, δύο εξπάνσιονς και άπειρες κάρτες για πολύ replayability.
Μικρή, τυχαία επιλογή.
Άντε, ας ποστάρω και γω. Παίζω όσο μπορώ, που δυστυχώς Λονδίνο χωρίς αντίστοιχη παρέα δεν είναι πάρα πολύ οπότε ψάχνω πάντα για παιχνίδια που να παίζονται ευχάριστα και με 2 παίχτες. Δυστυχώς αυτό αποκλείει όλα τα κατάν και διάφορα άλλα που κατά καιρούς μου έχουν προτείνει οι φίλοι που παίζουμε στην Ελλάδα όποτε κατεβαίνω.
Τελευταία παίζω πολύ αυτά τα 2:
Discworld board game
Κάτι λίγο από carcassone, κάτι λίγο από cattan, πολλή πλάκα και ειδικά για οπαδούς Pratchett. 2-4 παίχτες. Υπάρχουν 7 διαφορετικοί χαρακτήρες με διαφορετικούς στόχους για να κερδίσει ο καθένας (τυχαία κρυφή επιλογή στην αρχή του παιχνιδιού), οπότε παίζει στρατηγική ωστε να ξεγελάσεις τον άλλο και να παίξει με τρόπο που σε ευνοεί. Οι ενέργειες γίνονται με κάρτες οι οποίες έχουν κάποιες στάνταρ κινήσεις (δολοφονία, τοποθέτηση πράκτορα, αγορά κτιρίου, αστυνομική έρευνα, μαγικό γεγονός) και καμιά φορά και άλλα εφε τα οποία περιγράφονται ανά κάρτα και έχουν σχέση με τα βιβλία (πχ η Ms Cake που είναι clairvoyant μπορεί να κοιτάζει όλες τις κάρτες προσωπικότητας που δεν είναι στο παιχνίδι, εκτός από μία). Οι πιο δυνατές κάρτες συχνά συνοδεύονται από κάποιο αναγκαστικό μαγικό γεγονός, το οποίο μπορεί να φέρει μεγάλες ανατροπές ανάλογα με το ποιοί χαρακτήρες παίζουν... Η κάισσα πουλάει την ελληνική έκδοση σε καλή σχετικά τιμή.
Super Dungeon Explore
Αστείο παιχνιδάκι για χαβαλέ (ειδικά με περισσότερο κόσμο). Ουσιαστικά πολύ light έκδοση του Descent, μέχρι 5 ήρωες και ένας να παίζει τα κακά τερατάκια. Εμπνευσμένο από το gauntlet, πολύ απλό και γρήγορο gameplay και αισθητική καρτουνίστικη. Γενικά αν έχει κανείς όρεξη να βάψει και λίγες μινιατούρες μπορεί να βγει πολύ ωραίο:
Quarriors:
Κάτι ανάμεσα σε M:TG, και Dominion, αλλά με ζάρια. Πόσα ζάρια;
πολλά ζάρια. Και αυτά είναι μόνο από το πρώτο σετ, έχει και 2 εξπάνσιο. Σαν το Dominion, δεν παίζουν πάντα όλα τα ζάρια οπότε έχει κάποια παραλλαγή από παρτίδα σε παρτίδα, αλλά το βασικό ατού είναι οτι ρίχνεις ΠΟΛΛΑ ΖΑΡΙΑ. Και έχει χαβαλέ, και είναι και καλά ισορροπημένο για να παίζουν 2-3 ή 4 παίχτες (κάθε επίθεση είναι ενάντια σε όλους, σκοπός του παιχνιδιού δεν είναι να κάνεις ζημιά αλλά να μείνουν τα πλάσματά σου ζωντανά για πάνω από ένα γύρο ωστε να πάρεις πόντους).
Γενικά όσοι τυχεροί (τουλάχιστον από αυτή την άποψη) είστε Αθήνα και θέλετε να το ψάξετε ή απλά να βρείτε κάτι καινούργιο περάστε από καμια από τις καλές κάισσες και ρωτήστε, με λίγη τύχη μπορεί να παίξετε και κανένα demo game επί τόπου (πχ στο μονόκερω που γενικά έχουν όρεξη για τέτοια)
Last edited by wraithgr; 26-01-2013 at 02:06.
Shall I say I was wrong, if I'm right?
Τι Κάισσες, ελάτε καμιά Παρασκευή σε μήτινγκ του Greek Guild (του BGG ντε). Θα παίξετε καλό πράμα.
το λοιπόν, επειδή το γαμήσατε με τα "πολύπλοκα " παιχνίδια , που πρέπει να είσαι πυρινικός ηλεκτρολόγος για να μάθεις τους κανόνες.
Επίσης οι τιμές δεν είναι και τόσο προσιτές , έρχομαι να ταράξω τα νερά με το απόλυτο καρντ γκέιμ που έπαιξα εχτές.
Drecksau (Γουρουνάκια στη Λάσπη)
Spoiler
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ