Sahg - II
Sahg - II
© 2008 Regain Records
1. Ascent To Decadence
2. Echoes Ring Forever
3. From Conscious Sleep
4. Star-Crossed
5. Escape The Crimson Sun
6. Pyromancer
7. Wicked Temptress
8. By The Toll Of The Bell
9. Monomania
Κριτική στο Electric Requiem Magazine
επισης ομορφο ριβιου
περα απ'αυτο, φερνει λιγο και σε Μπαντι Λακι.Ναι, η φωνή του Olav συνεχίζει να σπάει πλάκα με το πόσο θυμίζει νέο Ozzy
Expect poison from the standing water
θενξ =)
Σε διαφορους αλλους μοιαζει, και ολως περιεργως δεν με ενοχλει αυτο. Ενιχαου, το Ι το θεωρω εναν απο τους καλυτερους δισκους του 2006, και το ΙΙ μου αρεσε εξισου πολυ. Ειμαι περιεργη να δω αν θα προχωρησει ολο αυτο ή θα μεινει δημιουργικα στατικο. Ναι μεν imitation is the best form of flattery, αλλα καπου θελεις να ακουσεις Sahg για να ακουσεις Sahg. Νομιζω πως και στους δυο δισκους υπαρχει το Sahg-do-the-Sahg-thing και οχι μονο το Sahg-do-the-Black-Sabbath-thing.
wraioi mages einai
Εμένα η ένστασή μου με αυτά είναι η εξής: μελωδικά, ριφαρες ενίοτε, όμορφοι στίχοι, καλές δομές που βγάζουν ατμόσφαιρα, τραγουδιστής με προσωπικότητα (δεν με νοιάζει με ποιου την προσωπικότητα, έχουμε να ακούσουμε καλό ozzy 20 χρόνια) κλπ. Αλλα, βγάζει ο δίσκος (αυτός παραπάνω από τον προηγούμενο) μια "αυτό που παίζουμε μας παραείναι εύκολο" κατάσταση. Το 'νιώθω' σαν sideproject. Δεν με υποβάλλει λες και είναι κάτι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για τους δημιουργούς του. Φυσικά είναι μια χαρά οι δίσκοι και για που και που ο,τι πρέπει, αλλά το μεγαλείο τους διαφεύγει. Αυτη την αίσθηση μου έχουν αφήσει αρκετά νορβηγοprojects πάντως, συνήθως είναι "κοίτα το μπλακ μεταλ ριφ μου" εδώ είναι "κοίτα το 70's χεβι μεταλ ριφ μου".
Εχεις ενα point εδω. Η αισθηση αυτη δημιουγειται κυριως επειδη δεν ειναι η βασικη / πρωταρχικη τους ασχολια. Παρολα αυτα, δε με πολυχαλιεμαι απ την αποψη οτι και οι καλλιτεχνες αλλων ρευματων δρουν αναλογως.
Και το συγκεκριμενο οπως και να χει ειναι δισκαρα.
there is no stronger drug than reality
Δεν θα έλεγα ότι συμφωνώ, κυρίως γιατί μερικές φορές τα προτζεκτ δείχνουν να τα απολαμβάνουν πολύ περισσότερο. Ενιγουει, προσωπικά το βάζω λιιιιιιίγο πιο ψηλα απο το πρωτο, γιατί είναι πιο 70ς και μας αρεσει.Originally Posted by Helm
and light it up forever, and never go to sleep
αναρωτιεμαι πως θα καταλαβαινες απο την μουσικη οτι τους αν τους ειναι απαραιτητο σαν side project. ενα απο τα πραγματα που με ευχαριστει και στους δυο δισκους ειναι οτι φαινεται πως το διασκεδαζουν παρα πολυ. δεν εκατσα καθολου να σκεφτω γιατι το κανουν γιατι με συνεπηρε αυτο το ριφφαρες, ατμοσφαιρα, φωνητικα, μουσικη. για να λεμε και την αληθεια νομιζω οτι θα ταν καλο να διαχωρισουμε τι εκαναν με τα αλλα συγκροτηματα τους και τι κανουν τωρα που βρεθηκαν ολοι μαζι. αν δεν υπηρχε αυτο το κοιτα το 70s heavy metal ριφφ μου δεν θα μιλουσαμε για καλο δισκο.
Ίσως, αλλά το ότι περνάνε καλά (και το έχουν άνετα το ύφος) το φτάνει μέχρι ένα σημείο τον δίσκο, που είναι σεβαστό όπως λέω, καθόλου μέτριο. Αν το ένιωθαν (ή τελοσπάντων αν εγώ έπιανα την εντύπωση ότι τους φαίνεται, μην κάνω και δίκη προθέσεων) απαραίτητο αυτό που κάνουν θα το έστελνε παραπάνω, εκεί ψηλά που ζει για πάντα. Η διαφορά του 'heavy rock' από το ΗΜ.
δεν ακούγεται κάπως effortless ο δίσκος? Λες και ηχογραφήθηκε χωρίς να ιδρώσει κανένας?αναρωτιεμαι πως θα καταλαβαινες απο την μουσικη οτι τους αν τους ειναι απαραιτητο σαν side project
επειδη μιλαμε σε τελειως υποκειμενικη πλατφορμα αυτη τη στιγμη, προτιμω τους ροκαδες μου να μην φτιαχνουν πρωτους δισκους που θα πρεπει απαραιτητα να ειναι εκει πανω για παντα. τους προτιμω να εχουν μια ανωδικη πορεια ετσι ωστε να μπορω να παρακολουθω την μουσικη τους να αλλαζει, αναλογα με τις προσπαθειες τους, ετσι ωστε να μπορω να διαμορφωνω ολοκληρωμενη γνωμη για το ποιοι ειναι και τι μπορουν να κανουν.
τωρα, στο θεμα του effortless δεν μπορω να καταλαβω πως το οριζεις ακριβως, ισως να το συγκρινεις με αλλα ειδη που πρεπει απο την αρχη μεχρι το τελος ειναι πιο "τεχνικα" ή "μεθοδικα" στην συνθεση και παραγωγη τους.
δεκτό το 'ανοδική πορεία' και ίσως στους ροκάδες αρμόζει, αλλά στο HM Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΡΟΣ (Battle Cry, A Social Grace, Epicus Doomicus Metallicus, Melissa, Walls of Jericho)άντε, άντε βαριά-βαριά ο δεύτερος (Control and Resistance, Killers, Lying In Wait)*.
Να το δώσω εμπειρικά. Εγώ είμαι μετριούλης κιθαρίστας που ζορίζομαι περισσότερο στην σύνθεση παρά στην εκτελεστική αρτιότητα. Δηλαδή ξέρω να παίζω όσο χρειάζεται για να μπορέσω να αποδώσω σχετικά οκ τα ριφ μου όταν κάνω ηχογραφήσεις και ως εκεί. Όταν δε προετοιμάζομαι για κάνα live λιώνω απίστευτα για να μπορώ να παίξω σαν άνθρωπος μια εμφάνιση χωρίς να λένε από κάτω 'ρε τι κουλός είναι αυτός'. Δεν υπάρχει πληθώρα ταλέντου, γίνεται προσπάθεια να βγει πολύ από το λίγο.τωρα, στο θεμα του effortless δεν μπορω να καταλαβω πως το οριζεις ακριβως, ισως
Έχει τύχει να τζαμάρω με διάφορους μουσικούς, σχεδόν όλοι εξαιρετικά ανώτεροι μου εκφραστικά/τεχνικά, δηλαδή με πλούσιο ταλέντο και την διάθεση να το ακονίσουν μέχρι να παίζουν σαν τον Santriani. Και πάμε και παίζουμε και κάνα Heavy Metal και από το πουθενά, αυτοσχεδιαστικά βγάζουν κάτι φράσεις και αρμονίες και αντιστίξεις και μένω μαλάκας με το πόσο εύκολο τους είναι. Και αναρωτιέσαι γιατί δεν ασχολούνται αυτοί ενεργά με το HM? Η απάντηση είναι ότι τους φαίνεται πολύ εύκολο, τους συναρπάζει κάτι πιο extreme sport όπως η fusion ή ξέρω γω τι. Τους αρέσει να παίζουν και το 'heavy metal ριφφ τους' για την ένταση στο προβάδικο αλλά ως εκεί.
ΑΥΤΟ ακριβώς μου βγάζουν οι Sahg, όχι ότι είναι μεγάλοι fusionιστες αναγκαστικά, αλλά μου βγαίνει ότι το HM προτζεκτ τους, τους είναι εύκολο, they're slumming it 70's Sabbath style. Άμα όμως δεν στάξει και λίγος ιδρώτας, αν δεν νιώθεις ότι κάνεις την υπέρβαση του τι είσαι ικανός για να εξυπηρετήσεις το όραμα σου, τότε δεν είναι και πολύ HM σόι νομίζω. Άσε που όταν δεν υπάρχει πλούσιο ταλέντο αλλά υπάρχει όραμα γίνεται αυτό το μαγικό πράγμα που οι μουσικοί βρίσκουν περίεργους και ανορθόδοξους τρόπους να το εξυπηρετήσουν εκεί που ο βιρτουόζος απλά θα έπαιζε 300 νότες για να βγει η ένταση και το μεγαλείο. Έτσι μου φαίνεται γίνεται το καλό HM, από περίεργους ανθρώπους με περίεργες ανάγκες και περιορισμένες ικανότητες, που καμία φορά με περίεργο τρόπο ξεπερνάνε. Οι Sahg είναι ασφαλείς, 'από ωδείο', πολύ ικανοί και άνετοι και κάπου με κάνει να θέλω να τους ξεριζώσω τις χορδές. Αυτό και συγνώμη για το πολύ μπλα-μπλα για να φτάσω στο point μου.
* = κυκλικά λοιπόν, ο πρώτος άντε δεύτερος δίσκος είναι ο καλλίτερος επειδή ο χεβιμεταλλάς έχει λιώσει τα κομμάτια στο προβαδικο/δωμάτιό του για χρόνια πριν πάρει το 'συμβόλαιο' και πάει και ηχογραφήσει οπότε βγαίνει το αριστούργημα, και όταν η εταιρία λέει 'ωραία, του χρόνου άλλο ένα' βλέπει ότι δεν έχει την δύναμη, δεν προλαβαίνει να επαναλάβει το αριστούργημα. Γιαυτό έχουμε τόσες μπάντες στα 80ς που έκαναν ένα σπουδαίο δίσκο (καμιά φορά ένα σπουδαίο τραγούδι) και μετά γιοκ. Και για αυτό έχουμε τόσο μέτριο μεταλ σήμερα που στον υπολογιστή/home studio μπορεί να ηχογραφήσει ο καθένας πριν ωριμάσουν οι συνθέσεις.
λολ πρεπει να μαθω ορθογραφια. δεν ξερω τι οφειλει να ειναι ο πρωτος δισκος ενος χεβι μεταλ συγκροτηματος, αλλα ξερω οτι για αλλους λογους προτιμω το πρωτο Sahg απο το δευτερο, και για αλλους λογους προτιμω το δευτερο απο το πρωτο. θελω να πω, δεν ξερω ποιος αγραφος νομος διαχωριζει την ποιοτητα στην μουσικη και τον παραγοντα ευχαριστηση, απο το ποσο περιπλοκος, δυσκολος, δυσπεπτος πρεπει να ειναι ο πρωτος δισκος.
αυτο νομιζω εχει να κανει με τις επιλογες του καθε μουσικου. το να λες, το χεβι μεταλ ειναι πολυ ευκολο για μενα δεν νομιζω οτι εχει να κανει με το ποσο καλα το κανει καποιος αλλος. ειναι σαν να λες σε εναν κλασσικο πιανιστα, τι μπαχ και μαλακιες, παιξε κατι εναλλακτικο γιατι αυτα εχουν γινει και ξαναγινει και ειναι χιλιοπαιγμενα. δεν μπορεις να μου περιορισεις αυτο το παραδειγμα μουσικων μονο στο χεβι μεταλ.Έχει τύχει να τζαμάρω με διάφορους μουσικούς, σχεδόν όλοι εξαιρετικά ανώτεροι μου εκφραστικά/τεχνικά, δηλαδή με πλούσιο ταλέντο και την διάθεση να το ακονίσουν μέχρι να παίζουν σαν τον Santriani. Και πάμε και παίζουμε και κάνα Heavy Metal και από το πουθενά, αυτοσχεδιαστικά βγάζουν κάτι φράσεις και αρμονίες και αντιστίξεις και μένω μαλάκας με το πόσο εύκολο τους είναι. Και αναρωτιέσαι γιατί δεν ασχολούνται αυτοί ενεργά με το HM? Η απάντηση είναι ότι τους φαίνεται πολύ εύκολο, τους συναρπάζει κάτι πιο extreme sport όπως η fusion ή ξέρω γω τι. Τους αρέσει να παίζουν και το 'heavy metal ριφφ τους' για την ένταση στο προβάδικο αλλά ως εκεί.
δεν ξερω τι θα επιχειρησουν να κανουν στο μελλον οι Sahg, αλλα αυτο που εχει σημασια ειναι να μπορεις να περιμενεις κατι καλο απο ενα συγκροτημα που μολις εβγαλε τον δευτερο δισκο τους.
κοιτα η αληθεια ειναι οτι ουτε εσυ ουτε εγω ειμασταν στο στουντιο για να ξερουμε αν εχυσαν ιδρωτα, κατα πασα πιθανοτητα θα ειχαν κλιματισμο ετσι κι αλλιως!ΑΥΤΟ ακριβώς μου βγάζουν οι Sahg, όχι ότι είναι μεγάλοι fusionιστες αναγκαστικά, αλλά μου βγαίνει ότι το HM προτζεκτ τους, τους είναι εύκολο, they're slumming it 70's Sabbath style. Άμα όμως δεν στάξει και λίγος ιδρώτας, αν δεν νιώθεις ότι κάνεις την υπέρβαση του τι είσαι ικανός για να εξυπηρετήσεις το όραμα σου, τότε δεν είναι και πολύ HM σόι νομίζω. Άσε που όταν δεν υπάρχει πλούσιο ταλέντο αλλά υπάρχει όραμα γίνεται αυτό το μαγικό πράγμα που οι μουσικοί βρίσκουν περίεργους και ανορθόδοξους τρόπους να το εξυπηρετήσουν εκεί που ο βιρτουόζος απλά θα έπαιζε 300 νότες για να βγει η ένταση και το μεγαλείο. Έτσι μου φαίνεται γίνεται το καλό HM, από περίεργους ανθρώπους με περίεργες ανάγκες και περιορισμένες ικανότητες, που καμία φορά με περίεργο τρόπο ξεπερνάνε. Οι Sahg είναι ασφαλείς, 'από ωδείο', πολύ ικανοί και άνετοι και κάπου με κάνει να θέλω να τους ξεριζώσω τις χορδές.
περα απο αυτο θελω να τονισω το εξης: το οραμα του καθε μουσικου δεν μπορω να το ξερω. να σου πω την αμαρτια μου; δεν με ενδιαφερει το οραμα του. δεν με ενδιαφερει να το παιξει ιστορια με πανω απο 300 νοτες. θελω το αποτελεσμα ομως να με ικανοποιει σε μεγαλο βαθμο. γιατι το τεχνικο πολλες φορες δεν θα μπορεσει να με ικανοποιησει τοσο οσο αυτο που θα χει απλες γραμμες αλλα απιστευτες μελωδιες. αυτο ομως που θα μπορουσε να ειχε παει παααααρα πολυ στραβα, ειναι οι Sahg να μιμηθουν τους οποιουσδηποτε Σαμπαθ, ασχημα. Μια κακη απομιμηση που κατι πανε να πουν αλλα δεν το λενε. Το να προσπαθησεις να μιμηθεις ενα συγκροτημα (δεν μου αρεσει καθολου που στηριζουμε τους Sahg με βαση τους Sabbath, btw.) ειναι πολλες φορες το λιγοτερο ασφαλες πραγμα που θα μπορουσες να κανεις, ιδιως οταν ξερεις πολυ καλα ποιο συγκροτημα προσπαθεις να μιμηθεις, οταν ξερεις για τι μεγεθη μιλαμε.
Το εύκολο HM είναι εύκολο (και το stoner/proto-doom σαν φόρμα είναι με διαφορά το πιο εύκολο είδος metal να παίξεις, σοβαρά). Το δύσκολο είναι κάπως πιο δύσκολο και για παίχτες αλλά όχι και κλασική σύνθεση στην καμιά. Για να δεις τις προοπτικές του όμως πρέπει να εμβαθύνεις και έχω παρατηρήσει ότι οι σούπερ παίχτες εμβαθύνουν στις ικανότητες του οργάνου που έχουν μάθει και όχι στην συνολική αισθητική μιας ΗΜ μπάντας. Το ΗΜ ενώ είναι κιθαριστικό, δεν είναι περί της κιθάρας, αν με πιάνεις.αυτο νομιζω εχει να κανει με τις επιλογες του καθε μουσικου. το να λες, το χεβι μεταλ ειναι πολυ ευκολο για μενα δεν νομιζω οτι εχει να κανει με το ποσο καλα το κανει καποιος αλλος.
Δεν το περιορίζω, να δεις κάτι βιρτουόζους που πάνε και παίζουν punk πχ, απλά εμένα το ΗΜ με απασχολεί, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ.δεν μπορεις να μου περιορισεις αυτο το παραδειγμα μουσικων μονο στο χεβι μεταλ.
Ναι εντάξει.δεν ξερω τι θα επιχειρησουν να κανουν στο μελλον οι Sahg, αλλα αυτο που εχει σημασια ειναι να μπορεις να περιμενεις κατι καλο απο ενα συγκροτημα που μολις εβγαλε τον δευτερο δισκο τους.
Ε ναι προφανώς, απλά λέω τι μου βγάζει. Ισως τελικά να είναι απλά και μόνο η υπερφροντισμένη /καθαρή παραγωγή που με βάζει σε όλες αυτές τις σκέψεις.κοιτα η αληθεια ειναι οτι ουτε εσυ ουτε εγω ειμασταν στο στουντιο για να ξερουμε αν εχυσαν ιδρωτα, κατα πασα πιθανοτητα θα ειχαν κλιματισμο ετσι κι αλλιως!
οκ ναι, δεκτό.περα απο αυτο θελω να τονισω το εξης: το οραμα του καθε μουσικου δεν μπορω να το ξερω. να σου πω την αμαρτια μου; δεν με ενδιαφερει το οραμα του.
Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός, αλλά ούτε εμένα, το αντίθετο μάλιστα. Η περιπλοκότητα που με ενδιαφέρει δεν έγκειται στο πόσες νότες παίζει κανένας.δεν με ενδιαφερει να το παιξει ιστορια με πανω απο 300 νοτες.
Σωστό point, δεν είναι ασφαλές, και το στοίχημα αυτό το κερδίζουν άνετα οι Sahg.Το να προσπαθησεις να μιμηθεις ενα συγκροτημα (δεν μου αρεσει καθολου που στηριζουμε τους Sahg με βαση τους Sabbath, btw.) ειναι πολλες φορες το λιγοτερο ασφαλες πραγμα που θα μπορουσες να κανεις, ιδιως οταν ξερεις πολυ καλα ποιο συγκροτημα προσπαθεις να μιμηθεις, οταν ξερεις για τι μεγεθη μιλαμε.
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
