Weimar Republic and the new 1981.
Τρία χρόνια και δύο μήνες. Η περίοδος από τη 12η Δεκεμβρίου του 2004 -ημέρα κατά την οποία ο Αλέκος Αλαβάνος εκλέγεται πρόεδρος του ΣΥΝ με 58,5%, αλλά αναγνωρισιμότητα στην κοινωνία δυσδιάκριτη-μέχρι τη 10η Φεβρουαρίου 2008, θα διδάσκεται στην πολιτική ιστορία της Αριστεράς για πολλά, πολλά χρόνια. Είναι η περίοδος, που όχι μόνο ξέφυγε το κόμμα του από τη γραμμή του υποβιβασμού, αλλά αποκτά δυναμική με ορίζοντα πέραν των γνωστών μέχρι τώρα ορίων δράσης της Αριστεράς: εκλογικών, μα κυρίως πολιτικών. Ο Αλέκος Αλαβάνος, ο «κόκκινος αστός», ο πολιτικός που έδωσε τα πρώτα δείγματα μαχητικής δημοκρατίας στα φοιτητικά του χρόνια, ενηλικιώθηκε πολιτικά στην οδό Καποδιστρίου (έδρα της Κ.Ε. του ΚΚΕ, στα πρώτα μεταδικτατορικά χρόνια), αλλά δεν ένιωσε ποτέ άνετα στο μέγαρο του Περισσού, πιάστηκε χέρι χέρι με τους συντρόφους του που ήρθαν από διάφορες κατευθύνσεις για να φτιάξουν τον Συνασπισμό, έδεσαν το σκαρί και ξανοίχτηκαν στη θάλασσα. Μια θάλασσα που δεν σηκώνει εξυπνάδες και παλικαρισμούς, μια θάλασσα που καταπίνει όποιον δεν την υπολογίζει σωστά, μια θάλασσα που θέλει σέβας αλλά και τόλμη για να σε σεβαστεί και η ίδια. Ο απελθών πρόεδρος του ΣΥΝ έβγαλε την Αριστερά από το περιθώριο ή την άγονη διαμαρτυρία και την έβαλε στο κέντρο του πολιτικού παιχνιδιού. Οχι για να φοβίσει κανέναν, αλλά για να μπορέσει η κοινωνία να πάρει πίσω ό,τι της έχουν κλέψει τα τελευταία 18 χρόνια και να κερδίσει ό,τι -άναυδη από την πτώση προσώπων και προσωπείων- είχε αφήσει στη μέση. Λειτούργησε με σεβασμό στους κανόνες της δημοκρατίας, αλλά και τους έδωσε το χαμένο τους περιεχόμενο. Εδωσε χρώμα, ένταση και παλμό στον μέχρι τώρα χλωμό, άνοστο και άχρωμο κοινοβουλευτικό καθωσπρεπισμό, έσπασε μοντέλα ισορροπιών, και τράβηξε το κόμμα του από το χέρι σε πρωτοβουλίες και ρίσκα που ξάφνιασαν ακόμα και τους πιο στενούς συνεργάτες του. Στο τέλος ξάφνιασε και με την απόφασή του να αποσυρθεί από την ηγεσία του ΣΥΝ. Κακώς. Διότι ο Αλέκος Αλαβάνος είναι ο πολιτικός που τήρησε μέχρι κεραίας τη βασική δέσμευσή του, όταν για πρώτη φορά ανέβαινε ως πρόεδρος στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου: να ανοίξει τον δρόμο στη νέα γενιά, να ανοίξει το δρόμο στη νέα κοινωνία.
Originally Posted by led_zeppelin
