αρπαχτη μεν 25 ευρω δε και θα χει χαβαλε


«Είναι καθήκον μου να διατηρώ ζωντανούς τους Ramones»

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

«Θα ανεβώ στη σκηνή με μια μπάντα που την ονόμασα Friends και θα παίξουμε καμιά τριανταριά τραγούδια των Ramones. Ετσι ώστε να νιώσουν κάτι από την ένταση που απελευθερώναμε παλιά, όλα αυτά τα νέα παιδιά που δεν πρόλαβαν να μας δούνε ζωντανά». Από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο ντράμερ Μάρκι Ράμοουν, ο τελευταίος της ιστορικής μπάντας του αμερικανικού πανκ μιλάει στην «Ε», λίγο πριν έρθει με την μπάντα του να παίξει τα ιστορικά τραγούδια των Ramones την Παρασκευή 11/1 στην Αθήνα και το Σάββατο 12/1 στη Θεσσαλονίκη.

Ο Μάρκι που έγινε ο ντράμερ των Ramones το '78 αντικαθιστώντας τον Τόμι Ραμόουν είναι ο μοναδικός επιζήσας της μπάντας. Ο Τζόε πέθανε από καρκίνο το 2001, ο Ντι Ντι πέθανε από υπερβολική δόση τον επόμενο χρόνο και τέλος ο Τζόνι υπέκυψε από επιπλοκές καρκίνου του προστάτη το 2004. «Δεν το νιώθω σαν βάρος» λέει ο Μάρκι. «Αντίθετα θεωρώ καθήκον μου να διατηρώ ζωντανή την κληρονομιά των Ramones. Να παίζω τη μουσική μας, ώστε όλοι να θυμούνται τον Τζόε, τον Ντι Ντι και τον Τζόνι. Και να συνειδητοποιούν την αλλαγή που έφερε το πανκ. Αλλωστε τα τραγούδια μας είναι πολύ γρήγορα και δυνατά ώστε δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να τα παίξω σε μια ακόμα συναυλία».

Και πώς νιώθεις τώρα που όλοι σε αποκαλούν: «Ο τελευταίος των Ramones»;

«Σίγουρα είμαι περήφανος. Πιστεύω ότι μείναμε στην ιστορία του ροκ εν ρολ όχι τόσο για τη μουσική, όσο γιατί ήμασταν αυθεντικοί και αληθινοί σε όσα κάναμε. Ο καθένας μας ήταν ο εαυτός του από τις συναυλίες μέχρι τη συμπεριφορά του στον δρόμο. Δεν υποκρινόμασταν τους ροκ σταρ τους οποίους είχε βαρεθεί ο κόσμος».

Τι σημαίνει για σένα το πανκ;

«Ηταν σίγουρα ένα είδος επανάστασης. Ημασταν όλοι αυτοί οι μουσικοί που μαζευόμασταν στο CBGB'S στο Μπάουερι του Μανχάταν. Η Πάτι Σμιθ, οι Blondie, ο Ρίτσαρντ Χελ, εμείς αλλάξαμε τα πράγματα στη μουσική. Γιατί δεν χρειαζόταν να είσαι κάποιος ή να ξέρεις καλά κιθάρα για να ανέβεις στη σκηνή. Αυτή ήταν η επανάσταση του πανκ, ο αυθορμητισμός, το "βγες και παίξε τα τραγούδια σου"».

Ασχολείσαι συνεχώς με το πανκ.

«Πραγματικά, έτσι αυτό τον καιρό που δεν ηχογραφώ κάτι, συνεχίζω μια εκπομπή σε έναν δορυφορικό ραδιοφωνικό σταθμό όπου παίζω αποκλειστικά πανκ, ανακατεύοντας παλιά και καινούργια από Sex Pistols και Clash μέχρι τους Black Flag και τους Green Day. Πριν από μερικά χρόνια έδινα και παραστάσεις spoken word σε όλο τον κόσμο για το πανκ. Ανέβαινα στη σκηνή, διηγούμουν ιστορίες από τα παλιά, δείχνοντας βίντεο και παίζοντας μουσική. Ηταν μια μοναχική παράσταση, οπότε δεν άντεξα για πολύ. Και προτίμησα να χρησιμοποιήσω το υλικό που είχα βιντεοσκοπήσει όλα αυτά τα χρόνια για το DVD "Ramones Raw", δικής μου παραγωγής επίσης».

Πώς βλέπεις λοιπόν τα νέα παιδιά στη μουσική σκηνή;

Οι Ramones στις παλιές καλές εποχές
«Τώρα επιστρέψανε στις κιθάρες, οπότε δείχνουν ότι επιτέλους έχουν ξεφύγει από τη μανία των σαμπλς. Δεν έχω πρόβλημα με την ηλεκτρονική μουσική, αλλά εδώ και μερικά χρόνια το κακό είχε παραγίνει. Δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις τον έναν μουσικό από τον άλλον αφού όλοι έμοιαζαν να παράγουν τον ίδιο ήχο, μάλλον επειδή τους ήταν εύκολο. Δεν εννοώ ότι τα νέα παιδιά πρέπει να αντιγράφουν το δικό μας πανκ, αλλα να βρουν τη δικιά τους μουσική. Το ροκ εν ρολ έρχεται πάντα από τους δρόμους».

Ποια είναι η γνώμη σου για την πολιτική στις ΗΠΑ και τον πόλεμο στο Ιράκ;

«Γενικά αποφεύγω να μιλάω για πολιτική. Αλλωστε, τι να πω για τον Μπους και τις ενέργειές του; Κάποια στιγμή μετά την 11η Σεπτεμβρίου, καταλάβαινα τον πανικό του, αφού ήταν ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ, που δέχτηκε επίθεση μέσα στην ίδια του τη χώρα. Με έκπληξη είδα την εισβολή στο Ιράκ και με ακόμη περισσότερη την επανεκλογή του. Και τώρα πια πιστεύω ότι ήρθε ο καιρός για μια αλλαγή στον Λευκό Οίκο. Είμαι αρκετά μεγάλος για να ξέρω ότι δεν θα αλλάξει η κατάσταση με τους Δημοκρατικούς, αλλά από την άλλη τίποτα δεν είναι σίγουρο».

*Ο Μάρκι Ραμόουν με τους Friends παίζει την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου στο «Gagarin 205» και το Σάββατο 12 στο «Ξυλουργείο του Μύλου». Εναρξη 21.00 - Είσοδος 25 ευρώ.