Σόλο Καριέρες

[psychomaverick]

Αναφέρατε παραδείγματα τραγουδιστών/καλλιτεχνών (celebrities ή μη) που έκαναν καριέρα, ξεπετάχτηκαν, απέκτησαν φήμη μόλις έφυγαν από ένα group ενώ δεν ήταν δα και τα πρώτα ονόματα πριν. Το πρώτο όνομα που μου έρχεται στο νου είναι ο Phil Collins που είτε το θέλουμε είτε όχι είναι ο βασιλιάς της συγκεκριμένης κατηγορίας (και γενικά της σόλο καριέρας δλδ), αφού μπορείς να τον ακούσεις από το super market μέχρι το super glamorous clubάκι. Αλήθεια αυτός ο άνθρωπος τι είχε και δεν μας το έδειχνε στους Genesis? Επίσης το topic περιλαμβάνει ερωτήματα τύπου "Πως ο Timberlake χώθηκε σαρώνοντας ότι βραβείο υπάρχει και έχει συνεργαστεί με όλους τους gangsta rappers ενώ προυπήρχε μόνο στους φλωροNSYNC και δεν του έδινε κανείς σημασία?" και άλλα πολλά κουτσομπολίστικα και συνωμοσιολογικά που απαιτεί η ιδιαίτερη αυτή κατηγορία καλλιτεχνών (ή μη).

[carheart]

Θα πω και τον Lou Reed για βασιλιά της συγκεκριμένης κατηγορίας.

[Kveldssanger]

Στα ερωτήματα τύπου μπορείτε να προσθέσετε και την κατηγορία "κάποτε ήμουν στους Take That και κουνιόμουν φιλήδονα αλλά μετά ανακάλυψα τον crooner μέσα μου". Επίσης μπορείτε στην κατηγορία μπορεί να μπει και ο Brian Eno (αν και δεν έκανε λίγα με τους Roxy Music, το μετά δεν συγκρίνεται σε μέγεθος). Ενδιαφέρον θα έχει και η αντίστροφη πορεία πάντως.

[Milton]

Καλα σας γαμαει ο Brian Ferry. Επισης ενα καταπληκτικο σολο ηταν κι εκεινη η Καθολικη κοπελιτσα απο τις κατα τα αλλα τεραστιες καλλιτεχνιδες ονοματι Πουσικατ Ντολζ, που ηθελε να τις ξεκουμπωσεις τα κουμπια και να της τον ακουμπησεις, τις υπολοιπες λεπτομερειες δεν τις θυμαμαι αλλα τις εχει στους στιχους οχι μονο του ομωνυμου Ξεκουμπωσε μου τα κουμπια, αλλά και στα άλλα τραγουδια τους [της], οπως το Μπιπ στο οποιο εμπεριεχονται οι στιχοι - και συγχωρηστε μου την ελευθερη μεταφραση - ο ανδρας σκεφτεται το μ -πιιιιιπ -, κι εσυ μπορει να χεις μεγαλη καρδια αλλα εγω κοιταω το μ- πιιιιιιπ - σου, μπορει να σαι εξυπνη αλλα εγω κοιταω το μ- πιιιιιπ - σου, δεν ειναι κακο να κοιταω το μπιιιπ σου. Βρε αδερφε.

Τελοσπαντων οπως ειπα, καλα σας γαμαει ο Brian Ferry, και ηθελα να κανω μια ερωτηση περι σολο που εχουν ξεκινησει απο συγκροτηματα - να τα κανει, ο θεος πολλες φορες. Οταν πχ ξεκιναει ενα συγκροτημα και τραγουδαει ο Χ, ας πουμε, και φαινεται ρε παιδι μου απο την αρχη, πριν ακομα κανουν επιτυχια, οτι ο τραγουδιστης τους το χει. Οτι εχει την αυρα που θα τον κανει να ξεχωρισει. Αυτος που προμοταρει το συγκροτημα το βλεπει. Το βλεπουν και οι υπολοιποι. Και οταν ανεβαινει πανω στη σκηνη, ξεχωριζει. Οπως ο Lou Reed, πχ. Γιατι δεν ξεκινουν κατευθειαν σολο; Και ενταξει τοτε που ισως το συστημα δουλευε διαφορετικα. Αλλα τωρα; Ακομα και για διαφορα μουσικα ειδη, βγαινει ενα συγκροτημα, και ενω ειναι 5 μελη που ολα τραγουδουν ο φακος θα δειξει πολυ περισσοτερο μονο ενα. Αυτον τον ενα ή την μια θα τονισει περισσοτερο η καμερα, το μικροφωνο, ο παραγωγος, ο διαφημιστης, ο ιματζ μεηκερ. Γιατι δεν ξεκινουν μονοι τους κατευθειαν;
Ειναι πιο ευκολο να τους δεχτει το κοινο, τουλαχιστον στην αρχη, ως συγκροτημα; Ειναι πιο δυσκολο να ξεχωρισεις οταν εισαι μονος σου;
Ειναι πιο ευκολο το να παραγεις μουσικη και να την παρουσιασεις οταν εισαι σε ενα συγκροτημα; Γιατι κανουν μεγαλυτερη επιτυχια οταν ειναι μονοι τους;
Τι συμβαινει αδερφια;

[ang69]

Ε σε ποπ-χορευτικά συγκροτήματα κατασκευασμένα από παραγωγούς, όπως ήταν οι NSync κι οι Take That που αναφέρθηκαν και οι Destiny's Child που ανέδειξαν την Beyonce, η αρχική ιδέα προφανώς ήταν ένα μπόι ή γκερλ μπαντ γιατί κάποτες ήταν πολύ στη μόδα. Τώρα δεν είναι τόσο θαρρώ (τα αυτού του τύπου έστω). Ε μετά βλέπανε το αστέρι που λάμπει και το προωθούσαν αναλόγως ώστε όταν λήξουν τα συμβόλαια, να το αρπάξουν και να το σπρώξουν μόνο του.

Γενικά, δηλαδή, ένας παράγων μου φαίνεται εμένα πως ήταν και η μόδα που ήθελε τα γκρουπάκια των τεσσάρων-πέντε ατόμων. Ίσως να είναι και πιο οικονομικό για τις εταιρείες. Να πάρουν εκεί μια χούφτα και να τους κάνουν ένα δίσκο και να δουν αν ξεχωρίσει κάποιος, παρά να κάνουν επί πέντε τα σιντι (και τις διαφημιστικές εκστρατείες, συντεντεύξεις, συναυλιακά σόου με χορευτές χωρίς βρακιά κλπ κλπ).

[Weiss]

τώρα εμένα για κάποιον περίεργο λόγο μου ήρθε στο μυαλό η belinda carlisle η οποία πριν τις μεγάλες, απίστευτες, χορευτικές και μη 80s επιτυχίες της ήταν στις go-go's που δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο.

do go on.

[Milton]

λοιπον αυτη δεν μου αρεσε ποτε πολυ

[eleventh guardian]

Ας βάλω στην κουβέντα και τους λιγοστούς μεταλάδες του φόρουμ. Βέβαια, οι περιπτώσεις είναι μετρημένες, αν και εγώ προσωπικά δεν έχει τύχει να κολλήσω με τη σόλο καριέρα κανενός τραγουδιστή.

Βέβαια τα πρώτα του Ozzy μου αρέσουν περισσότερο από τις δουλειές του με Black Sabbath (πλην του Vol. 4).

Τα αντίστοιχα του Dio όχι, αν και τα Holy Diver, The Last In Line είναι δισκάρες.

Από Dickinson εννοείται πως Chemical Wedding, Accident of Birth και Tyranny of Souls πατάνε κάτω τα μετά το Fear of the Dark άλμπουμ των Maiden.

Από Halford έχω ακούσει μόνο το πρώτο που γαμάει. Το ίδιο και το προσωπικό του Arch, ο οποίος δυστυχώς φαίνεται πως δεν θα έχει συνέχεια ως σόλο τραγουδιστής.

Οι U.D.O θεωρούνται σόλο καριέρα του Udo; Οι King Diamond; Δεν έχω παρακολουθήσει λεπτομερώς κανέναν από τους δύο (ο King ποτέ δεν μου πολυάρεσε, με τους U.D.O άργησα να ασχοληθώ).

[Milton]

Από Dickinson εννοείται πως Chemical Wedding, Accident of Birth και Tyranny of Souls πατάνε κάτω τα μετά το Fear of the Dark άλμπουμ των Maiden.

ισχυει ( )

[Kveldssanger]

Δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο αυτό εδώ που τα λέμε (αν και το X Factor με ανθρώπινα φωνητικά θα τανε υπερτεραστιος δίσκος). Επίσης στο γιατί δεν ξεκινούν από την αρχή μόνοι τους, ένας λόγος μάλλον ότι πολλοί από τους "λαμπερούς" δεν έχουν και μεγάλη σχέση με το θέμα σύνθεση (κάτι που διορθώνεται από την οντότητα "συγκρότημα"), ενώ όταν ψιλογίνουν γνωστοί/αποκτήσουν 5-10 γνώσεις μπορούν να το διορθώσουν αυτό ή να βρουν καλούς συνεργάτες.

[Helm]

οι King Diamond σε καμία περίπτωση δεν είναι σόλο καριέρα φάση. Ο Andy Laroque τραβάει το καράβι εκεί. Βέβαια μετά τίθεται το ζήτημα, είναι τα Ozzy σόλο δίσκοι με κάτι Rhoads εκεί μέσα? Ζήτημα οπτικής γωνίας, αλλά αν δεν γραφεί το 80% και πάνω της μουσικής ο 'σόλο' για εμένα, είναι απλά μπάντα που φέρει το όνομα του.

[eleventh guardian]

Και οι U.D.O λειτουργούν περισσότερο ως συγκρότημα, γι' αυτό δεν είμαι βέβαιος αν είναι σωστό να λέμε ο Udo ακολουθεί σόλο καριέρα πλέον.

Βέβαια, οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις σόλο καριέρας, ασχέτως αν έχουν περάσει προς τα έξω ως "συγκροτήματα", είναι οι Whitesnake και οι Annihilator.

[ang69]

Και επίσης αυτά τα μεταλλάδικα που μας τσαμπουνάτε δεν ήταν τιποτένιες ή περιορισμένης χρονικά επιτυχίας μπάντες απ'όπου ξεπήδησαν αυτοί οι μεταλλάδες που μας τσαμπουνάτε! Τα περισσότερα υπάρχουν ακόμα ή έχουν αντίκτυπο ακόμα και είναι κλάσικ.

[eleventh guardian]

Ναι, τώρα πρόσεξα την πρώτη πρόταση του σαϊκομάβερικ, μόνο που ο ίδιος στη συνέχεια αναφέρει το παράδειγμα Phil Collins/Genesis, οπότε...

[ang69]

Έχεις δίκιο.