Πρώτα σχόλια για την μουσική. Στο τέλος ακολουθεί παράρτημα ειδικά αφιερωμένο στο θέμα Bios.
Έχουμε και λέμε:
Οι Victory Collapse ήταν το χάλι το μαύρο το ίδιο. Κάτι ανεκδιήγητοι indie/punk/δεξερωγωτι ατάλαντοι και ανέμπνευστοι που επί 40 λεπτά μας έπρηζαν με τα "τραγούδια" τους (μπορείτε να βάλετε και άλλα εισαγωγικά άμα θέλετε). Καμιά αίσθηση της μελωδίας, εντελώς fake "επιθετικότητα" και "θυμός" (δες παραπάνω περί εισαγωγικών), κουλαμάρα μέχρι τελικής πτώσεως και πάμε. Αδιάφορες συνθέσεις, αδιάφορος τραγουδιστής και τελικά δεν ξέρω πως κατέληξαν να παίζουν εκεί. Εκνευριστικά κουραστικοί.
Οι Matthew Sawyer & The Ghosts ξεκίνησαν πολύ συμπαθητικά, υποσχόμενοι τουλάχιστον μια ηρεμία σε σχέση με το προηγούμενο βασανιστήριο και μετά ξεκίνησε να τραγουδάει ο Matthew (υποθέτω). Εντάξει, αυτό το πράγμα ήταν από τις χειρότερες φωνές που έχω ακούσει ποτέ μου, κάτι σαν ένα stand up comedian που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες ηλίου, έφτανε στα όρια της παρωδίας. Κρίμα γιατί αυτό το indie/pop/folk τους ήταν συμπαθέστατο και μερικά τραγούδια πραγματικά ωραία. Αλλά η φωνή πραγματικά δεν παλευόταν. Δεν ξερω αν με τις ακροάσεις την συνηθίζεις αλλά στο Live αυτό δεν έγινε.
Ο Momus βγήκε συνοδεία ενός ουλτρα ντελουξ win amp και μας τραγούδησε τα τελευταία του τραγούδια (συμφωνα με πληροφορίες του φίλου οπαδού του) και δεν μπορείς να πεις οτι προκάλεσε και κύματα ενθουσιασμού στο παρεβρισκόμενο ιντι κοινό. Μερικά τραγούδια του ήταν από ωραία έως πολύ ωραία, μερικά ήταν ασύλληπτα σκατά, μερικά ήταν απλά αδιάφορα, στο τέλος προσπάθησε να παίξει μερικά παλιά που δεν τα θυμόταν, γενικά αναμικτες εντυπώσεις. Πάντως πολύ ωραίος performer με αρκετή δόση καψιματος και ωραια φωνή. Δεν θα ενιωθα οτι εχασα τιποτα αν δεν τον εβλεπα παντως. Ωραιοι στίχοι, υπεραπλές συνθέσεις αλλά που συχνά γίνονταν άκρως αγαπητές και θεατρικότητα. Αλλά κάτι καντρι και σκωτσεζικες βλακείες θα μπορούσαν να λείπουν σίγουρα. Σε γενικές γραμμές μέτριο λαιβ.
Και φτάνουμε στο θέμα Bios για το οποίο θα μπορούσα να βρίζω επί ωρες. Απείρως χειρότερο από ό,τι το θυμόμουν, αυτό το μαγαζί πλέον έχει γίνει ο ορισμός του δήθεν σε σημείο να θες εκείνη την στιγμή τον νταρκ αβεντζερ διπλα σου απλά για να σχολιάζει. Σκατά μουσική, πολύ σκατά όμως με ένα ντι τζεη που θέλει σταυρωμα και κρέμασμα στο σύνταγμα, αισθητική κάτι ανάμεσα σε νηπιαγωγείο και άσυλο για καθυστερημενους (ταιριάζει και με την πελατεία του), ιντι αδιαφοροι βλάκες, η συναυλια ξεκινουσε 9 συμφωνα με την αφισα και ξεκινησε 11 παρά και γενικά να καει συθεμελα. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναπατήσω στο κωλομαγαζο δεν παναφερουν τους ulver να παιξουν ολοκληρο το themes.