The Lost Room
Λοιπόν, εδώ έχουμε μια σαφή sci fi σειρά, μονάχα τριών επεισοδίων, μιάμισης ώρας το καθένα.
Γιατί το γούσταρα :
1. Επειδή χώρεσε σε 3 επεισόδια όσα θα χωρούσαν άλλοι σε μια season 24 επεισοδίων
2. Επειδή είχε πραγματικά πανέξυπνο σενάριο.
3. Επειδή μου θύμισε Alias σε ορισμένες λεπτομέρειες (πάρτε έναν Dennis Christopher σαν έναν απλοϊκότατο Ron Rifkin ως Arvin Sloane)
4. Επειδή είχε συνεχώς δράση και γρήγορη ροή των γεγονότων που επηρρέαζαν το σενάριο
5. Επειδή αν το έδινες στο 90% των τυπάδων που δημιουργούν τέτοιες σειρές θα το ξεχείλωναν τόσο που θα γινόταν μαλακία.
Με χάλασαν λίγο :
1. Μερικά αναπόφευκτα (ή και όχι αναπόφευκτα) κλισέ όπου θα μπορούσαν ανετότατα να λείπουν
2. Οι "τίποτα το ιδιαίτερο" ηθοποιίες και η μερική μονάχα ανάπτυξη των χαρακτήρων.
3. Η movie και όχι series υφή του.
4. Το γεγονός πως ναι μεν γούσταρα (βλέπε 1 + 5) τον τρόπο ανάπτυξης, μα είναι γεγονός πως θα μπορούσαν ευκολότατα να υπάρχουν άλλα τρία επεισόδια ίσης διάρκειας
Τελικό συμπέρασμα : Με το προφανώς υπερπεριορισμένο του budget, το "The Lost Room" έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, δημιουργώντας μια όμορφη ιστορία. Λίγες ιδέες σε λίγο χώρο.
Δοκιμάστε, θα τα δείτε σερί, εγγυώμαι.
