Λοιπον τώρα που έχω το δίσκο στα χέρια μου και τον άκουσα και 3-4 φορές εχθές το βράδυ έχω να πω τα εξής.
-Ο δίσκος σίγουρα δεν είναι κάτι απο dead poem. Μελωδίες έχει πάρα πολλές αλλά όχι στο στυλ και με το γυάλισμα του dead poem.
-Ο δισκος έχει κάτι απο τη μαυρίλα του thy.. και του non serviam και όμως δύσκολα μπορείς να πεις ότι οι rc φτιάξαν ένα δίσκο επιστροφή στις ρίζες.
-Ο δίσκος είναι "βαβουριάρικος" όσο οι δύο τελευταίοι όμως η ποιότητα του δεν θα επέτρεπε σε κανένα σχεδόν τραγούδι τους να μπει και να του χαλάσει τη χημεία.
Η τελική μου άποψη -μέχρι νεοτέρας τουλάχιστον- είναι ότι το πνεύμα του triarchy αποφάσισε να στοιχειώσει αυτο το δίσκο. Ωριμότερο κατά 10 χρόνια, περιπλανημένο στο βαρύ χειμώνα των ορεινών όγκων των Βαλκανίων, χάρισε την ιδιοφυία των μελωδιών του, έτσι που το "όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν" να είναι πιο επίκαιρο απο ποτέ.
Οι άρχοντες είναι πίσω και ΘΕΡΙΖΟΥΝ! Τα ταπεινά μου σέβη!