Αναθεωρω και μουτζωνω τον ευατο μου για τις προκλητικες δηλωσεις, πολυ καλος δισκος τελικα αν και ακομα μου τη σπανε αυτα τα γελοια περασματα. Εχει ομως ενα χαρακτηριστικο που το λατρευω σε οποια μπαντα το εχει, και αν και ειναι περιεργο, δεν το εχουν ολες. Ακουγεται σαν Rotting Christ και σαν τιποτα αλλο. Δε μαρεσουν ολα τα τραγουδια, αλλα πραγματικα πιστευω καποιοι πρεπει να του δωσουν μια δευτερη ευκαιρια τωρα που βγαινει και το επομενο και ειναι επικαιρο . Παραμενω οπαδος των Dead Poem - Sleep Of The Angels περισσοτερο και Khronos λιγοτερο, αλλα με τον καιρο δεν ξερω, μπορει να μαρεσει ακομα περισσοτερο το Theogonia. Απορει κανεις μετα την επιτυχια που εκανε για το υφος του καινουριου που βγαινει το Φεβρουαριο?
Spoiler