Rotting Christ - Theogonia

[Rotting_Christ]

Season Of Mist 2007



Tracklist :
01. The Sign Of Prime Creation (3:21)
02. Keravnos Kivernitos (4:41)
03. Enuma Elish (4:39)
04. Gaia Tellus (4:39)
05. Helios Hyperion (3:47)
06. Nemecic (4:16)
07. He, The Aethyr (4:41)
08. Phobos' Synagogue (4:25)
09. Rege Diabolicus (2:53)
10. Threnody (5:19)

www.rotting-christ.com

Η αναμονή τελείωσε και το νέο album των Rotting Christ έφτασε στα χέρια μας, έστω και σε promo μορφή. Πολλοί μπορεί να βιαστούν και να πιστέψουν πως οι Rotting Christ έχουν πεθάνει και δεν έχουν κάτι άλλο να προσφέρουν, όπως επίσης πολλοί μπορεί να με κράξουν επειδή τόλμησα να γράψω κι εγώ ένα review για έναν δίσκο που περίμενα με αγωνία εδώ και αρκετό καιρό. Όσοι λοιπόν πιστεύουν πως η μπάντα δεν έχει να προσφέρει κάτι άλλο, ας μπουν απλά στον κόπο να ακούσουν το album, ενώ όσοι θέλουν να με κράξουν, μπορούν να το κάνουν άφοβα. Το Theogonia περιέχει 10 κομμάτια μέσα στα οποία υπάρχουν στοιχεία από σχεδόν όλες τις περιόδους του συγκροτήματος. Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη μπάντα και την κάνουν ξεχωριστή όπως οι πολλές μελωδίες, τα ρυθμικά σημεία που μας μένουν στο νου από την πρώτη ακρόαση, τα πιασάρικα κομμάτια αλλά και τα περισσότερο ακραία ξεσπάσματα είναι και πάλι εδώ, ενώ δεν λείπουν και ορισμένα νέα / άγνωστα για τον ήχο των Rotting Christ στοιχεία τα οποία συναντάμε για πρώτη φορά και αυτά δεν είναι άλλα από την γκάϊντα, η οποία κάνει την εμφάνισή της σε ορισμένα τραγούδια (με αποκορύφωμα το Nemecic), όπως επίσης και άλλα όργανα παρμένα από την ανατολίτικη μουσική. Πέρα από αυτά, η ταυτότητα της μπάντας είναι πανταχού παρούσα είτε έχουμε να κάνουμε με σημεία που παραπέμουν στο Dead Poem, είτε στο Genesis, είτε στο Khronos κ.ο.κ. Οι επιρροές από το τελευταίο album "Sanctus Diavolos" υπάρχουν αλλά έρχονται σε δεύτερη μοίρα, ενώ ο ήχος και η παραγωγή βρίσκονται σαφώς σε υψηλότερα επίπεδα. Τα φωνητικά δεν είναι τόσο πίσω όσο στο Sanctus, οι κιθάρες και τα τύμπανα ακούγονται πιο καθαρά και με περισσότερο όγκο, τα solos και τα lead φαίνονται περισσότερο δουλεμένα και εμπνευσμένα ενώ σαν σύνολο έχουμε να κάνουμε με συνθέσεις οι οποίες είναι έξυπνα παιγμένες και δεν φλυαρούν αλλά ούτε επαναλαμβάνονται. Οι Rotting Christ είναι μια μπάντα η οποία δεν πνίγεται στην στασιμότητα και αυτό είναι φανερό τόσο από τα διαφορετικά albums που έχουν κυκλοφορήσει όσο και από τη διαφορετικότητα μεταξύ των κομματιών. Το Theogonia μπορεί να ακουστεί από όλους τους οπαδούς των Rotting Christ αρκεί να έχουν το μυαλό τους ανοιχτό και να μην κρίνουν αρνητικά την κίνηση της μπάντας να προσθέσει κάποια νέα στοιχεία τα οποία ανέφερα παραπάνω. Πρόκειται για ένα δίσκο βουτηγμένο στη μελωδία και στα πιασάρικα περάσματα, με το συναίσθημα να βρίσκεται πάνω απ'όλα, με μια εκπληκτική ατμόσφαιρα την οποία προσωπικά δεν θυμάμαι σε άλλο album της μπάντας και με κομμάτια που το καθένα έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει. Καλύτερες στιγμές για μένα δεν υπάρχουν μιας που όλα τα κομμάτια με έχουν ενθουσιάσει αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια τότε αυτά θα ήταν τα "The Sign Of Prime Creation" το οποίο συνδυάζει τη μελωδία με την καφρίλα, το Nemecic το οποίο είναι ίσως το πιο "περίεργο" κομμάτι μέχρι σήμερα, αλλά και το Phobos' Synagogue που η γνώμη μου είναι πως το συγκεκριμένο τραγούδι αν είχε γραφτεί σε άλλη εποχή, θα μπορούσε να βρίσκεται μέσα στο Passage To Arcturo. Από εκεί και πέρα, προσωπικά θα ακούω το Theogonia για μεγάλο χρονικό διάστημα με το ίδιο ενδιαφέρον μιας που πρόκειται για δίσκο που έχει να προσφέρει πολλά και ορισμένα από τα κομμάτια που συναντάμε εδώ θα μπορούσαν να βρίσκονται στη λίστα με τα καλύτερα κομμάτια που έχει γράψει ποτέ το συγκρότημα. Αυτό μπορεί να φαίνεται αστείο σε κάποιους, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Είναι καλό κάποια στιγμή να αφήσουμε την νοοτροπία τύπου "δίσκος σαν το Thy Mighty Contract δεν ξαναβγαίνει", και να κοιτάξουμε τι έχει να μας προσφέρει η μπάντα εν έτει 2007. Όσοι θέλουν να μείνουν κολλημένοι σε αυτό, πρόβλημά τους. Οι υπόλοιποι μπορούν να ακούσουν το Theogonia και να διαπιστώσουν, αν όχι όλα, πολλά από αυτά που ανέφερα παραπάνω. Ο λόγος που έγραψα όλα αυτά δεν είναι ούτε για να αποδείξω τίποτα, ούτε για να το παίξω "συντάκτης". Είναι απλά επειδή αγαπώ αυτή τη μπάντα, έχω περάσει πολλά -ευχάριστα και δυσάρεστα- ακούγοντας δίσκους των Rotting Christ και είναι χαρά μου να πω και εγώ τη γνώμη μου για αυτό που άκουσα. Όσοι πιστεύουν ότι γράφω βλακείες πραγματικά δεν με ενδιαφέρει ούτε στο ελάχιστο. Θα χαρώ όμως να μου πουν σε ποια σημεία είμαι λάθος και πάλι όχι για να αποδείξω κάτι, αλλά για να διορθώσω τα λάθη μου.

Για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχει στο Youtube ένα εκ των δύο video clips που γύρισε η μπάντα για το νέο album. http://www.youtube.com/watch?v=syMDP5xhCbo

[Bullet]

δισκαρα,ωραιο κλιπ

[H.]

Δισκάρα αλλά ας μην είμαστε τόσο υπερβολικοί για το πόσες διαφορετικές εποχές των Rotting Christ συνδυάζει από άποψη ήχου. Το δισκάκι είναι εντελώς Sanctus Diavolos από άποψη και παραγωγής και μουσικού ύφους. Όχι ότι είναι κάτι το κακό βέβαια αυτό.

[Bullet]

να με συγχωράς αλλα το δισκάκι είναι triarchy mode on

[carheart]

Δεν το άκουσα ακόμα, αλλά ακούω παντού τα καλύτερα. Ελπίζω να τα ακούσω και στο σιντί.

Τι εξώφυλλο είναι αυτό όμως.

[stam and the witches]

Δε μου άρεσε μία.

[Rotting_Christ]

Δισκάρα αλλά ας μην είμαστε τόσο υπερβολικοί για το πόσες διαφορετικές εποχές των Rotting Christ συνδυάζει από άποψη ήχου. Το δισκάκι είναι εντελώς Sanctus Diavolos από άποψη και παραγωγής και μουσικού ύφους. Όχι ότι είναι κάτι το κακό βέβαια αυτό.

de simfono file. OK, paradexome oti iparxei mia "sanctus nootropia" kai logiko einai afou prokeitai gia ton proigoumeno disko, alla kommatia san to Thy Wings Thy Horns Thy Sin gia paradeigma edo den iparxoun, opos episis den iparxei sto sanctus kommati san to nemecic i san to Threnody

[pitchfork]

Πολύ ωραίο φαίνεται σε πρώτη φάση (όπως το περίμενα).
Διαχρονική αξία.
Όταν το ακούσω ολόκληρο και προσεκτικά θα πω κι άλλα.

Χρήστη Rotting_Christ γιατί έχεις αυτή την έμμονη ιδέα ότι θα σε κράξουνε?

[Rotting_Christ]

Πολύ ωραίο φαίνεται σε πρώτη φάση (όπως το περίμενα).
Διαχρονική αξία.
Όταν το ακούσω ολόκληρο και προσεκτικά θα πω κι άλλα.

Χρήστη Rotting_Christ γιατί έχεις αυτή την έμμονη ιδέα ότι θα σε κράξουνε?

giati 9 sta 10 posts pou kano kraksimo troo haha

[The Good Son]

στο βίντεοκλιπ, στο σημείο που έχει την απαγγελία "λόγο αίμα(??!~!?~!?) νόημα", δεν άντεξα.

[kontan]

Δε μου άρεσε μία.

+1

[Bullet]

θεωρώ δύσκολο να μην αρέσει το album σε κάποιον που γούσταρε την τριάδα non serviam-triarchy-dead poem,imo

[Kveldssanger]

Τα τόσο καλά σχόλια θα με κάνουν να ακούσω το_καινούριο_ροτιν_κραιστ από περιεργεια και μόνο, καθώς μετά το απόλυτο 0 των μετά sleep albums, δεν τους είχα ικανούς να κυκλοφούν κάτι έστω και λίγο καλό. Πάντως το να μην αρέσει σε κάποιον κάτι που θυμίζει triarchy π.χ. δεν μου φαίνεται και τόσο περίεργο. άλλες εποχές τότε, άλλες τώρα.

[_UnHoLyMaRtYr_]

Γεια! Κι εμένα δε με τρέλανε κανένα μετά το Ζλιπ αλλά αυτό είναι πολύ πιο ωραίο από αυτά και με εξέπληξε τελείως ευχάριστα γιατί περίμενα ένα σκατό! Ακούστε το κ οι κβελντοκάρχαρτς να μας πείτε!

[H.]

[quote=Rotting_Christ]

Δισκάρα αλλά ας μην είμαστε τόσο υπερβολικοί για το πόσες διαφορετικές εποχές των Rotting Christ συνδυάζει από άποψη ήχου. Το δισκάκι είναι εντελώς Sanctus Diavolos από άποψη και παραγωγής και μουσικού ύφους. Όχι ότι είναι κάτι το κακό βέβαια αυτό.

de simfono file. OK, paradexome oti iparxei mia "sanctus nootropia" kai logiko einai afou prokeitai gia ton proigoumeno disko, alla kommatia san to Thy Wings Thy Horns Thy Sin gia paradeigma edo den iparxoun, opos episis den iparxei sto sanctus kommati san to nemecic i san to Threnody[/quote:ji88k8o2]

Δεν υπάρχει Thy wings thy horns thy sin, υπάρχει όμως σχεδόν αυτοαντιγραφή του Visions Of A Blind Order με το εναρκτήριο κομμάτι. Δηλαδή δεν φέρνω αντεπιχείρημα αλλά λέω ότι δεν είναι σοβαρό κριτήριο διαφορετικότητας αυτό που ανέφερες. Επαναλαμβάνω ότι γενικά το δισκάκι μου άρεσε απλά δε μπορώ να καταλάβω αυτές τις εκδηλώσεις του τύπου 'ω μαλάκα βγάλανε δεύτερο Triarchy', ενώ άμα πάρεις το τελευταίο και το Sanctus θα δεις ότι είναι καθαρά και σε σκανδαλιστικό σημείο πολύ πιο κοντά στο δεύτερο. Εν πάσει περιπτώσει είμαι κι εγώ χαρούμενος από τον δίσκο αυτόν για τον ίδιο λόγο που περιέγραψε και ο Ανχόλις κυρίως. Αλλά από πρωτοτυπία στον ήχο σαφέστατα πιστεύω ότι δεν υπάρχει (τουλάχιστον σε μετρήσιμο βαθμό).