Αν το χτεσινό live στο Underworld ήταν πίνακας θα ήταν η μεταμόρφωση του Escher. Τόσο θεματικά όσο και σε επίπεδα τελειότητας. Eξηγούμαι.
Από πριν είχε ανακοινωθεί ότι δεν θα υπάρχει διάλειμμα μεταξύ των συγκροτημάτων. Music non stop που λέμε . Αυτό που εγώ δεν είχα αντιληφθεί ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα γίνονταν οι αλλαγές. Οι Barbara's Straight Son ήταν ένα ντουέτο με μάσκες αλά Hecker αρχικά, χωρίς μάσκες στη συνέχεια, που - όσο οι λιγοστές μου γνώσεις για τον σύγχρονο ηλεκτρονικό ήχο μου επιτρέπουν να πω - φλέρταρε αγρίως με το βενεσιανσνεαρισμό. Δηλαδή χολκς/ικονοκλαστς/καρχαρτς/ψυχομαβερικς κλπ καμμένοι, δεν ξέρω γιατί λείπατε αλλά κρατήστε μια σημείωση. 30 περίπου λεπτά βάναυσου θορύβου αργότερα, προστέθηκε στην παρέα τους ο Εlectrified Breath με τον εξοπλισμό του, δηλ. κλαρινέτο, πετάλια κλπ fx. Οι ρυθμοί έπεσαν ελαφρώς, κι αυτός ο συνδυασμός breakcore με πειραγμένο ambient αποτέλεσε το 1ο μεταβατικό στάδιο της βραδιάς. Πότε έφυγε το ντουέτο, πότε μαζεύτηκε το τραπέζι με τα pc τους, δεν κατάλαβα αφού η μεταμόρφωση προς τον υπνωτικό πειραματισμό του Electrified Breath είχε ήδη πραγματοποιηθεί. Αντίστοιχα ομαλή ήταν και η μετάβαση προς την καταιγίδα των Noiselust. Aναμενόμενο αυτό καθώς έχει ήδη επέλθει η όσμωση μεταξυ της μπάντας και του Κώστα ο οποίος συνέχισε το θεάρεστο έργο του μέχρι το τέλος. Τι να πω λοιπόν για τους noiselust; Δεν έχω λόγια για αυτή την μπάντα. Μια φράση μόνο για να χτυπήσετε τα κεφάλια σας στον τοίχο όσοι δεν ήρθατε. Γιαγκουδάκης στο μπάσο, άλλος ένας τύπος αντίστοιχης μουσικής αισθητικής (neurosis shirt κλπ) στην κιθάρα κ ένα εξωφρενικό 15-λεπτο set the controls...για το οποίο οι Floyd θα αισθάνονταν περήφανοι. Νo hay noiselust.
To μήνυμα όμως είχε φτάσει από Αν μεριά, όπου να ναι έβγαιναν οι Earthbound, είχα καιρό να τους δω και μου είχαν λείψει, οπότε βουρ για Σολωμού. Δεν πρόλαβα δυστυχώς τους Down & Out και λέω δυστυχώς γιατί το τελευταίο τους live είχε αφήσει υποσχέσεις ότι εγκατέλειψαν τις αμερικανιές κατά μέρος και αφιερώνονται περισσότερο στην μουσική τους. Πράγματι, καλά λόγια άκουσα από φίλους. Next time. Το Αν ήταν σχεδόν γεμάτο, o Αlex K κι η παρέα του είχαν κέφια, τα νέα κομμάτια (3 θυμάμαι) φανταστικά, οι Love/Kyuss/Buena Vista/Clash/Johnny Cash/Ennio εκεί, οπότε ήταν μια κλασσική Earthbound βραδιά. Υπέροχη.
Ελληνική σκηνή παιδάκια.