Μου θέλανε και τελικό οι γύφτοι.
Δύο ολόκληρα χρόνια πάνε από τη στιγμή που ο νέος, με τις αξιοθαύμαστες ευρωπαϊκές περγαμηνές προπονητής, ερχότανε στο θίασο από το Πειραιά στέλνοντας μια βιντεοκασέτα στην παλιά του ομάδα για ενημέρωση. Τότε δήλωνε ότι η προοπτική της διεξαγωγής του τελικού ch league στο ΟΑΚΑ τον είχε εξιτάρει και συνετέλεσε τα μέγιστα στην απόφασή του.
Εννιά μήνες πέρασαν από τότε που ερωτηθείς για τις δηλώσεις του επενδυτή προέδρου περί βέβαιης κατάκτησης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος συμφωνούσε λέγοντας ότι αφού το είπε ο πρόεδρος κάτι θα ξέρει.
Δεν του έφτανε όμως η ευνοϊκότερη κλήρωση που θα μπορούσε να πετύχει ποτέ μια ομάδα στην συγκεκριμένη διοργάνωση. Δήλωσε ότι στόχος ήταν οι 18 βαθμοί. Ο πρώτος στόχος βέβαια, γιατί δεν τόλμησε ποτέ να αμφισβητήσει το μέγιστο όνειρο του εξ αμερικής αρουραίου, την κατάκτηση δηλαδή της μεγαλύτερης επιτυχίας που θα μπορούσε ποτέ να ονειρευτεί ελληνική ομάδα. Την εξίσωσή της με τον απλησίαστο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ με το να εμφανισθεί σε ένα Ευρωπαϊκό τελικό, έστω και για μια φορά στην ιστορία της.
Όχι. Οι 18 βαθμοί στους ομίλους δεν ήταν ο βασικός στόχος. Οι γύφτοι μου θέλανε και τελικό. Τι κι αν οι σφαλιάρες από αδιάφορους, διαλυμένους ή άγνωστος συλλόγους έπεφταν βροχή? Αυτοί επιμένανε.
Όταν η γνώριμη 4η θέση (από τους 4) έδειξε για άλλη μια φορά φέτος ότι είναι καπαρωμένη τότε και μόνο τότε αυτοί τόλμησαν να ονειρευτούν το Ουέφα. Το ουεφάκι κατά τα λεγόμενά τους. «Με μπουνιές και κλωτσιές πάρτε τη νίκη» παραληρούσε ο υπόδικος για ξέπλυμα χρήματος, λαθρεμπόριο όπλων και κατασκοπία. Ξέχασε φαίνεται ο δόλιος ότι στην Ευρώπη δεν υπάρχουν καζναφέρηδες, ζωγράφοι και τεροβίτσες.
Και η ίδια η Ευρώπη τους απάντησε με τον τρόπο που τους άξιζε.
Δρόμο ξεφτιλισμένοι γύφτοι, ουστ κοπρίτες που μου θέλετε και τελικό. Μαζέψτε τα τσαντίρια σας και σταματήστε να λερώνετε το σεντόνι της διοργάνωσης με την γλοιώδη παρουσία σας. Φύγετε ξεσκισμένες πόρνες, έρμαια του κάθε μεταλλωρύχου των πρώην ανατολικών κρατών, πουτάνες της διοργάνωσης. Εξαφανιστείτε μαϊμούδες, πάρτε δρόμο από δω γύφτοι.
Ένα είναι βέβαιο πάντως, είναι αμετανόητοι και βλάκες (άρα αήττητοι)
Τα ίδια πάλι θα ακούμε του χρόνου, τα ίδια εξευτελιστικά αίσχη θα παρακολουθούμε, το ίδιο θα ονειρεύονται οι πελάτες. Γι αυτό λοιπόν η φράση αυτή που μου ρχεται στο μυαλό αυτή τη δύσκολη (για μερικούς ώρα) θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη :
ΨΟΦΟ.
ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΔΩ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ, ΕΞΩ ΓΥΦΤΟΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΘΕΛΑΤΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟ.