- B: Τι γνώμη έχετε για τη στρατευμένη τέχνη και τους κοινωνικούς αγώνες στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης;
- Θ.Παπακωνταντίνου: Για μένα δεν υπάρχει στρατευμένη τέχνη. Πρέπει να αφήνεις από μέσα να πηγάζει ελεύθερα αυτό που είναι να βγει και αυτό από μόνο του είναι μια πράξη αντίστασης. Δε θεωρώ ότι κάνω τραγούδια που βγάζουν κάποια μηνύματα πολιτικά, ωστόσο οι μόνοι που με πλησιάζουν για να παίξω είναι κυρίως απ' τους χώρους τους εξωκοινοβουλευτικούς και τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Αυτό σημαίνει ότι από τα τραγούδια, χωρίς να έχουν κάτι το συγκεκριμένο μέσα τους, προκύπτει μια διάθεση. Δε μου είπε ποτέ κανένας να παίξω για τη Χρυσή Αυγή. Δεν πιστεύω στη στρατευμένη τέχνη και κάνω εμφανίσεις για να καλύψω τις κοινωνικές μου ανησυχίες και να στηρίξω κάποιες προσπάθειες. Η παγκοσμιοποίηση είναι η παγκοσμιοποίηση του ελέγχου της κοινωνίας και προφανώς είμαι αντίθετος σε αυτό.
Εσείς, την θεωρείτε τέχνη;