Οι 10 Βασικές Θέσεις του Δικτύου Ε.Π.Ι.Β.Α.ΤΗ.Σ.
Έ-νωση
Π-ολιτών για την
Ι-σχυροποίηση
Β-ελτίωση
Α-ναβάθμιση
ΤΗ-ς
Σ-υγκοινωνίας
Η περιβαλλοντικά και κοινωνικά βιώσιμη Δημόσια Συγκοινωνία είναι βασικό και αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό, δικαίωμα και στοιχείο πολιτισμού, όπως π.χ. η παιδεία και η υγεία. Ο πολίτης δικαιούται μιας αξιοπρεπούς Δημόσιας Συγκοινωνίας, αστικής και υπεραστικής. Αυτή θα είναι η βάση της βιώσιμης κινητικότητάς του και θεμέλιο της οικονομικής ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής και ενός πολιτισμένου και υγιούς περιβάλλοντος χωρίς κοινωνικούς και γεωγραφικούς αποκλεισμούς. Σχετικό άρθρο θα πρέπει να προστεθεί στο υπό αναθεώρηση Σύνταγμα.
Τα δικαιώματα για μια αξιοπρεπή Δημόσια Συγκοινωνία και για συμμετοχή στο σχεδιασμό είναι:
-δρομολόγια σε ελκυστική συχνότητα. Αποτελούν την προϋπόθεση για να είναι η Δημόσια Συγκοινωνία ανταγωνιστική,
-πλήρης και ακριβής πληροφόρηση, στις στάσεις και στα οχήματα, για τα δρομολόγια και τις υπόλοιπες παροχές των δικτύων. Είναι π.χ. πολύ σημαντικό να γνωρίζει ο επιβάτης το χρόνο αναμονής μέχρι την άφιξη του επόμενου οχήματος,
-ενιαία και δίκαιη τιμολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών,
-συντονισμός των διαφόρων γραμμών και μέσων (ανεξάρτητα αν ανήκουν σε διαφορετικούς φορείς) για να διευκολύνεται η μετεπιβίβαση,
-διασφάλιση θεσμών ενθάρρυνσης της συμμετοχής των πολιτών στο σχεδιασμό των χαράξεων των δικτύων και της λειτουργίας τους.
Πόλη της Δημόσιας Συγκοινωνίας είναι εκείνη η πόλη που την έχει ως θεμέλιο της λειτουργίας της. Σε μια τέτοια πόλη, αφού το μεγαλύτερο ποσοστό των μετακινήσεων γίνεται με Δημόσια Συγκοινωνία, οι δρόμοι δεν φορτίζονται με αυτοκίνητα και προσφέρουν αξιοπρεπή χώρο στους πεζούς και τους ποδηλάτες.
Το περπάτημα είναι συνυφασμένο με τη χρήση της Δημόσιας Συγκοινωνίας. Αν η πόλη δεν διαθέτει ευχάριστες και ασφαλείς διαδρομές για τον πεζό θα έχει και υποτονική Δημόσια Συγκοινωνία. Ανάλογα ισχύουν και ως προς τους ποδηλάτες. Πρέπει η πόλη να τους εξασφαλίζει ελκυστικές και ακίνδυνες διαδρομές. Στις Ευρωπαϊκές πόλεις το ποδήλατο χρησιμοποιείται συνδυασμένα με τη Δημόσια Συγκοινωνία. Με αυτό τον τρόπο καλύπτεται το σύνολο της επιφάνειας της πόλης γρήγορα και πολιτισμένα.
Δημόσια Συγκοινωνία, Περπάτημα και Ποδήλατο είναι οι τρεις πυλώνες της Βιώσιμης Κινητικότητας στη Βιώσιμη Πόλη. Όμως προϋπόθεση για να παίζουν το ρόλο που τους αξίζει είναι η δομή της πόλης να τους ευνοεί: να έχει μια ελάχιστη πυκνότητα, να είναι πολυκεντρική, η κατοικία με την εργασία να βρίσκονται κοντά.
Κρίσιμο ζήτημα για τη χάραξη των διαδρομών πεζών και ποδηλάτων είναι να οδηγούν προς στάσεις και σταθμούς. Δημόσια Συγκοινωνία δεν είναι μόνο τα οχήματα και τα δρομολόγιά τους αλλά και ότι τη συνδέει με την πόλη. Παράμετρος της Δημόσιας Συγκοινωνίας είναι η ποιότητα των δρόμων προσπέλασης των σταθμών.
Ειδική μέριμνα πρέπει να δίνεται για τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τα άτομα με προβλήματα κινητικότητας. Πρόκειται για κατηγορίες του πληθυσμού που έχουν μεγάλη ανάγκη τη Δημόσια Συγκοινωνία.
Οι πολιτικές προώθησης της Δημόσιας Συγκοινωνίας δεν αρκούν αν η πόλη δεν αποκτήσει τη δομή που θα απεξαρτήσει τον κάτοικο από το αυτοκίνητο:
πρέπει να γίνει πολυκεντρική. Η αναζωογόνηση των τοπικών κέντρων με ενίσχυση του διοικητικού, εμπορικού και πολιτιστικού δυναμικού τους θα συμβάλλει θετικά τόσο στη συγκράτηση των κατοίκων, που σήμερα καταφεύγουν με αυτοκίνητο υποχρεωτικά στο ιστορικό κέντρο, όσο και για την ανάδειξη του κοινωνικού ρόλου τους. Η χωροθέτηση των μεγάλων πόλων έλξης μετακινήσεων πρέπει να γίνεται σε άμεση συσχέτιση με σταθμούς και κόμβους του συστήματος των μέσων σταθερής τροχιάς.
πρέπει να εμπλουτίσει τα προάστια - υπνωτήρια, που ερημώνουν την ημέρα, με χρήσεις και δραστηριότητας που θα τα ζωντανέψουν φέρνοντας θέσεις εργασίας κοντά στην κατοικία. Έτσι θα μειωθεί το μήκος των μετακινήσεων και πολλές θα γίνονται απλά με τα πόδια ή με ποδήλατο,
πρέπει να δομήσει την επιφάνειά της στη βάση μιας πολυκεντρικής δομής στην οποία αρθρώνονται γειτονιές ανθρώπινης κλίμακας και ήπιας κυκλοφορίας. Η θέση των διαμπερών ροών είναι μόνο οι αρτηρίες. Κορεσμός των αρτηριών δεν σημαίνει ότι νομιμοποιούνται τα υπουργεία να μετατρέπουν σε αρτηρίες τοπικούς δρόμους. Αν οι αρτηρίες δεν επαρκούν τότε τη σκυτάλη παίρνουν οι εναλλακτικοί τρόποι μετακίνησης.
έμφαση στην επέκταση του τραμ. Από απλή γραμμή πρέπει να γίνει δίκτυο. Το μετρό χρειάζεται το τραμ για να τροφοδοτείται. Η Αθήνα το έχει ανάγκη γιατί ποτέ το μετρό δεν θα μπορέσει να καλύψει ικανοποιητικά την επιφάνειά της. Το τραμ είναι το μεγάλο στοίχημα για την αυριανή Αθήνα μια και μόνο αυτό παίρνει χώρο από το αυτοκίνητο και αλλάζει την εικόνα του οδικού περιβάλλοντος. Στη μάχη για να μειωθούν τα ατυχήματα, η ρύπανση και ο θόρυβος, το τραμ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή,
είναι αδιανόητο να μην έχει δοθεί στο τραμ προτεραιότητα σε όλες τις διασταυρώσεις («πράσινο κύμα»). Το ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ίσως το μοναδικό υπουργείο Περιβάλλοντος στην Ευρώπη που δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει την προτεραιότητα της δημόσιας συγκοινωνίας ως προς το αυτοκίνητο.
Το πρόσφατο παράδειγμα της άρνησης της τοπικής αυτοδιοίκησης του Πειραιά να αφήσει το τραμ να διέλθει από το λιμάνι και να εξυπηρετήσει, εκτός από την ίδια την πόλη, τους υποβαθμισμένους δήμους του Κερατσινίου και του Περάματος, δεν τιμά κανένα.
ολοκλήρωση του δικτύου του Προαστιακού ενσωματώνοντας τους υφιστάμενους κλάδους Λουτρακίου και Χαλκίδας και τους νέους προς Λαύριο και Ραφήνα,
πρέπει να υπάρξει ενιαίο εισιτήριο για τη συνδυασμένη μετακίνηση με ‘ηλεκτρικό’, μετρό και Προαστιακό προς Αεροδρόμιο (όχι μόνο μεταξύ ηλεκτρικού και μετρό). Το εισιτήριο μέχρι Κορωπί να εξομοιωθεί με το αστικό εισιτήριο.
κατασκευή περισσότερων χώρων στάθμευσης για μετεπιβίβαση σε περιφερειακούς σταθμούς των μέσων σταθερής τροχιάς και ελκυστική τιμολόγηση. Πρέπει να γίνει συνείδηση στους μετακινούμενους στην Αθήνα ότι υπάρχει ένα προστατευμένο κέντρο (‘ο δακτύλιος’) και στην περίμετρό του οι προερχόμενοι από τα προάστια μετεπιβιβάζονται στη δημόσια συγκοινωνία.
όλες οι ελληνικές πόλεις αναπτύχθηκαν στο μοντέλο της Αθήνας. Αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα σε μικρότερη κλίμακα,
ο σιδηρόδρομος αποτελεί προϋπόθεση για την προστασία του περιβάλλοντος, την ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη, την εξοικονόμηση ενέργειας και την ασφάλεια των μεταφορών. Το τραίνο, όπως σε όλη την Ευρώπη, πρέπει να απορροφήσει σημαντικό ποσοστό του οδικού μεταφορικού έργου. Πρέπει να εκσυγχρονιστεί ριζικά σε υποδομή, τροχαίο υλικό και οργάνωση,
τα προβλεπόμενα κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών σιδηροδρόμων πρέπει να πάψουν να διαρρέουν προς τα οδικά έργα. Αποτελεί ευθύνη της κυβέρνησης η διασφάλιση της απορροφητικότητας του προγράμματος εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης του σιδηροδρομικού δικτύου,
η σιδηροδρομική σύνδεση Πάτρα – Αθήνα – Θεσσαλονίκη με τραίνα υψηλών ταχυτήτων έχει προτεραιότητα, όμως και τα περιφερειακά σιδηροδρομικά δίκτυα είναι και αυτά σημαντικά. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και τα τοπικά δίκτυα που πρέπει να ενταχθούν καλύτερα στην εξυπηρέτηση των τοπικών μετακινήσεων με μορφή προαστιακού / ημιαστικού τραίνου ή tramtrain, όπως σε όλη την Ευρώπη (περίπτωση Πάτρας, Λάρισας, Βόλου, Καλαμάτας, Πύργου κ.λπ.)
Ε.Π.Ι.Β.Α.ΤΗ.Σ. : Ενωση για την Δημόσια μετακίνηση
Originally Posted by carheart
