Τα' χουμε συζητήσει τόσες φορές, γαμώ το κερατό μου. Πριν σχηματίσετε γνώμη, μπορείτε τουλάχιστον να ασχοληθείτε να μάθετε τι στο καλό είναι ο εθισμός;
Wbrb, λυπάμαι που διάβαζα κάτι τόσο ζωώδους νοοτροπίας από εσένα. Σε ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του, φροντίζουμε όσους πάσχουν από κάποια ασθένεια (γι' αυτό υπάρχει το κράτος, για να φροντίζει τα μέλη του). Δεν τους αφήνουμε στην μοίρα τους.
Και, τέλος πάντων, σε τι διαφέρει η συμπεριφορά του ναρκομανή (ως προς την εξάρτηση, όχι τα συμπτώματα) από κάποιον που έχει ψυχολογική εξάρτηση με το φαγητό; Μήπως ο τελευταίος δεν έχει ενημερωθεί για τα προβλήματα υγείας που προκαλεί η παχυσαρκία ή δε δυσκολεύεται και αυτός να απαλλαγεί από το αντικείμενο της εξάρτησης του; Είναι και αυτός άξιος της μοίρας του;