δεν θυμάμαι αν έχει ξαναμπεί.....
Spoiler
don't break the fucking circle
prin xronia tragoudousa sta mikra mou 3aderfakia mou saxlotragouda kai ena apo auta htan o antonis kaperonis
o 3aderfos mou megalose kai to 8imotan akoma mias kai tou eixe kanei entiposi o stixos kai o tropos opos mou eipe pou to tragoudousa kai to vrike kai mou to estile
diplo blast gia mena mias kai 8imi8ika otan tous to tragoudousa kai 8imi8ika otan imoun mikro paidaki kai malakistiri pou opote akouga to tragoudaki auto pe8ena sta gelia astamatita kai sinexiza na gelaw afou telione
to tragoudaw kai tora exontas kopanisei kamposes mpires kai nio8o eftixismenos
Yippee-ki-yay, motherfucker.
μάθατε μπάλα από την ιστορία
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Δυνατό μπλαστ
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
που το έπαιζε αυτό ρε?
don't break the fucking circle
το θυμηθηκα και συγκουνηθηκα...
με disney εικονοροδελες για μας και τουριστικες για τους μεγαλους! α ρε 80ιλα και πολυτελεια 3D... νομιζω, εμεις στην ψωροκωσταινα δεν ειχαμε τετοια αλλα το φτωχικο κλασικο ΒΙΟΥΜΑΣΤΕΡ - τουλαχιστον εγω το απλο θυμαμαι με τον κλασικο ηχο "αλλαγης" της εικονιτσας στο πατημα της "σκανδαλης"! (πως δεν βγαλανε και τα παπαδαρια κανα τετοιο για παραπανω κονομα στα παγκαρια, απο παιδι με στοιχειωνει σαν σεναριο...)
anti-metal
ΟΟΟΟΧΧΧΙΙΙΙΙ!!!11!1!!12~!1
Μέσα στις λίγες πιο έντονες αναμνήσεις της αθώας εκείνης ηλικίας...
Οριακά ωστόσο αθώας, γιατί με τις συγκεκριμένες κασετίνες θυμάμαι να έχω και τα πρώτα αισθήματα ...ταξικής συνείδησης: Οι πιο μπρούκληδες συμμαθητές είχαν συνηθέστερα και τις πιο υπερπαραγωγές κασετίνες, με τα 200 ντουλαπάκια και πάρκινγκ για αυτοκινητάκια, και στυλό-πύραυλο με βάση εκτόξευσης και το μουνί της Χάιδως... και οι υπόλοιποι αρεσκόμασταν στο να τις χαλβαδιάζουμε και να αρκούμαστε σε ταπεινότερες εκδόσεις (με λιγότερα ντουλαπάκια) κοκ. Όχι τώρα ότι σύγκρινα κασετίνες και έκανα συλλογισμούς για τον Μαρξισμό... αλλά οι πουτάνες μου τράβαγαν πολύ την προσοχή, όπως και να'χει.
Είχα αυτό το τέρμα ψυχαναγκαστικό με τα compartments και την τετραγωνισμένη αισθητική που με μαγνήτιζε σχεδόν τόσο ...όσο τα βυζιά της γκόμενας του αλανιού του σχολείου λίγα χρόνια μετά στο γυμνάσιο...
Deafening, painstaking, BB King
Πωωωω, ναι, η Χάιδω!
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare