Μια και μιλούσαμε για παράδοση...
http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/ ... 03/1-2.htm
....................................Η λαϊκή μετεωρολογία
Επειδή η ζωή στην ύπαιθρο σε όλες της τις δραστηριότητες, εξαρτιόταν κυριολεκτικά από τις καιρικές συνθήκες, έμαθαν να τις προβλέπουν παρατηρώντας τα σημάδια στο περιβάλλον, καθώς και τις αντιδράσεις πουλιών και ζώων.
Για μακροπρόθεσμη πρόβλεψη, οι γεροντότεροι που είχαν και μεγαλύτεροι πείρα, ήξεραν να διαβάζουν τα μερομήνια. Τα μερομήνια ήταν οι έξι πρώτες ημέρες του Αυγούστου, όπου κάθε ημέρα αντιστοιχούσε σε δύο μήνες. Από το πρωί μέχρι το μεσημέρι ένας και από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ άλλος. Κατά τη διάρκεια λοιπόν της ημέρας, αυτοί που ήξεραν, παρατηρούσαν τα σύννεφα στον ουρανό και σε ποια θέση ήσαν. Τον αέρα και από ποία κατεύθυνση φυσούσε. Τη θερμοκρασία, την υγρασία κ.λ.π. Έτσι προέβλεπαν, με μεγάλη ακρίβεια ομολογουμένως, τι καιρό θα έκανε τους διάφορους μήνες του χρόνου και ανάλογα οργάνωναν τη ζωή τους, τις προμήθειες κ.λ.π.
Μακροπρόθεσμη πρόβλεψη επίσης, έκαναν και με την παρατήρηση των μυρμηγκιών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Με το πως δηλαδή έβγαζαν το χώμα και το τοποθετούσαν γύρω από τη φωλιά τους, καθώς και από τον τρόπο που συγκέντρωναν την τροφή τους για το Χειμώνα.
Για την άμεση και βραχυπρόθεσμη πρόβλεψη του καιρού υπήρχαν αμέτρητοι τρόποι, που βασίζονταν πάντα στην παρατήρηση των φαινομένων, στις αντιδράσεις των πουλιών και των ζώων και εντόμων. Ανάλογα με την πείρα που διέθετε κάποιος και τη γνώση που είχε αποκτήσει από τους μεγαλύτερους στην ερμηνεία αυτών των παρατηρήσεων, μπορούσε να κάνει πρόβλεψη με πάρα πολύ μεγάλη ακρίβεια. Να μερικές από τις παρατηρήσεις που έκαναν:
...............
http://www.gianniskofinas.com/apopseis/kiklos_hliou.htmΠριν λίγο καιρό ένας βοσκός στον Παρνασσό έλεγε στον κόσμο ότι θα κάνετε σκι στις 15 Ιανουαρίου και έπεσε μία μέρα έξω από τη μεγάλη θεομηνία με το ατύχημα του ελικοπτέρου παντός καιρού. Εγώ με μία παρέα και του ΕΟΣ Καλαμάτας πήρα μία γεύση της χιονοθύελλας την ημέρα εκείνη στην κορυφή του Ταϋγέτου που ο Αηλιάς ήταν μπαζωμένος από τα χιόνια.
κι εγώ έχω μια προσωπική εμπειρία σε πολυήμερη πεζοπορία σε βουνά, από τσομπάνη στα Βαρδούσια: η εποχή ήταν ιδιαίτερα ξερή (αρχές Ιουλίου 1999 και τα λιβάδια πάνω στα βουνά αντί νάναι καταπράσινα ήταν κατάξερα) και τον ρωτήσαμε να δούμε τι προβλέπει για τις επόμενες μέρες που θα πηγαίναμε Γκιώνα. Μας λέει «δυο λεπτά να μελετήσω τα μερομήνια». Πρώτη φορά τα ακούγαμε και αρχίσαμε τα «επιστημονικά» μας. Αυτός απτόητος υπολογίζει και μας λέει ότι σε 4 μέρες προβλέπω να βρέχει, μάλλον δεν θα σας πιάσει. Μετά 4 μέρες, μόλις φτάσαμε σ’ενα χωριό μεταξύ Γκιώνας-Παρνασσού πιάνει μια κακοκαιρία με καταιγίδες σε όλη την Στερεά Ελλάδα που κράτησε αρκετή ώρα. Ηταν η πρώτη βροχή μετά από 2-3 μήνες ανομβρίας.
Ξέρω, μόνο μία είναι η δική μου η εμπειρία, όμως από την στιγμή που έχουν και άλλοι και από το γεγονός ότι με τέτοιες προβλέψεις για χιλιετίες επιβίωσε ο άνθρωπος αναπτύσσοντας πολιτισμούς, μάλλον κάτι τρέχει: Η στενή επαφή με τη φύση δημιουργεί ένα εμπειρικό γνωστικό σύστημα που έχει πολύ καλή αποτελεσματικότητα άσχετα με την ύπαρξη ή όχι συγκροτημένων και βάσιμων οντολογικών ή μεταφυσικών αξιώσεων (ερωτήματα «τι είναι», «πώς», «γιατί»).
Σε τελική ανάλυση και η επιστημονική μετεωρολογία την ίδια δουλειά κάνει, αν το σκεφτούμε σε βάθος, με την διαφορά ότι έχει παγκόσμια εφαρμογή και όχι αυστηρά τοπική, λόγω των παγκόσμιων παραμέτρων που μελετά (θερμοκρασία, πίεση, υγρασία, δορυφορικές λήψεις, κλπ).
Οπως η επιστημονική μετεωρολογία πέφτει πολύ συχνά έξω, έτσι πέφταν συχνά έξω και οι λαϊκοί μετεωρολόγοι. Το πιό ενδιαφέρον σχετικό κείμενο είναι το παρακάτω όπου αναπτύσσεται όλη η φιλοσοφία και τα όρια της λαϊκής μετεωρολογίας:
http://www.neo.gr/website/istam/geronths2.htm