Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Η βροχή από κάτω

[blackbird]

©2006 (Λύρα)



Η βροχή από κάτω
1. Ό,τι δεν μπόρεσε
2. Βάλια Κάλντα
3. Ο σκύλος των άστρων
4. Ορυχεία
5. Άϋπνη πόλη
6. Μου'κλασες τ'αρχίδια κύριε Μοίραρχε
7. Sara
8. Η βροχή από κάτω
9. Το όνειρο της σκιάς
10. Τα μολύβια
11. Ο τσέλνικας
12. Ο Satie στη Χιμάρα
13. Τώρα τέλος
14. Κι άλλη άϋπνη πόλη

Συνεπής με το χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει για την δισκόγραφια του 2 χρόνια μετα τα "ζωντανά" και 4 μετά την αγρύπνια ο θεσσαλός επιστρέφει με ενα δίσκο που ουσιαστικά ορίζει το avant garde στην ελληνική μουσική σκηνή.Κατ αρχάς εντύπωση κανει η σχετική απουσία των χαρακτηριστικών εγχόρδων (τζουράς ,λαούτο) που χαρακτήριζαν τους 2 πρώτους δίσκους του και μαζί με τισ ηλεκτρικές ενορχηστρώσεις του Μπάμπη Παπαδόπουλου συνέθεσαν το συναρπαστικό αμάλγαμα ήχου που όλοι θαυμάσαμε στο βραχνό προφήτη και την αγρύπνια.Στη συνέχεια κάνει εντύπωση η εκτεταμένη χρηση κάποιον ηλεκτρονικών στοιχείων (tape loops,samples,backward guitars) που προσωπικά μου μοιάζουν με την 1η προσπάθεια δημιουργίας ηχητικού χάους στην ποπ μουσική απ τον Lennon στο white album των beatles kαι συγκεκριμένα στο Revolution 9.Το Άϋπνη πόλη ακούστε για του λόγου το αληθές
Νομίζω οτι είναι σαφες οτι η Η βροχή από κάτω εχει πολλές ομοιότητες στη δομή με τις ανάσες των λύκων και σε αρκετές με το λαβύρινθο του Μάλαμα.Στιχουργικά το γνώριμο ύφος του Θανάση αλλά πιο κυνικός απο καθε αλλη φορά...
Κομμάτια σαν τα μολύβια και το ορυχείο μόνο αυτος μπορει να τα γράψει αλλά προσωπικά μιλώντας μου λείπει η ενέργεια του βραχνού προφήτη και ο πλούσιος ήχος της αγρύπνιας
Η βροχή από κάτω απευθύνεται τελικά στους λάτρεις του ακραίου ηχου.Σε σημεία αγγίζει το drone και το ambient ,θέλει πολλές ακροάσεις και η γεύση που αφήνει ειναι αρκετά στριφνη
Είναι όμως η λογική συνέχεια στη δισκογρφία ενος καλλιτέχνη που ποτε δεν ήταν συμβατικός και θέτει ο ίδιος εδώ και δέκα χρόνια τα πλαίσια όποιου πειραματισμού και τα όρια του.

Πολλοί μιλάνε για τον έλληνα Tom Waits....

[metamelia2]

Όχι. Ο Έλληνας Tom Waits είναι ο Ψαραντώνης.
Κατά τ'άλλα, γαμώ τα αλμπούμ και εξαιρετικό ριβιού.

[soulless9]

den to exw akousei polu prosektika akomh, alla to akousa oloklhrwmeno sto aytokinhto kana 2 fores kai malista arga brady, synthykes arketa kles gia tetoiou eidous akroash. meses akres symfwnw me ton blackbird.

[sabbattack]

kalh, polu kalh kritikh.

[ER mode on]To album sas gamaei biografies, tainiografies, eidikes anatomies klklp
[ER mode off]

[nothingman]

που βρίσκεται η σχέση/αναλογία του Ψαραντώνη με τον Waits αδυνατώ να καταλάβω... όχι ότι παίζει κανένα ρόλο δλδ αλλά νταξ'.


για το δίσκο: τον έχω ακούσει πολλές φορές και έχω πάθει μία μίνι-πλάκα. Την πρώτη φορά μου είχε φανεί μέτριο άλμπουμ, το είχα μάλιστα αναφέρει σε μέλη τούτου εδώ του φόρουμ οι οποίοι κάπου τώρα θα με κοροϊδεύουν. Μέτριο με την έννοια ότι δε με έπειθε για την "αυθεντικότητά" του. Σχεδόν είχα πειστεί ότι έπεσε στο λούκι της δήθεν υψηλής τέχνης, ότι προκαλούσε, ότι ξέφευγε από τα όρια της "κανονικής μουσικής" απλά για να ξεφύγει. Και προφανώς μαλακίες. Πρέπει να είναι όμως ο δίσκος του που μου έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση. Δεν εννοώ ότι είναι και ο καλύτερός του, και γιατί ο ανταγωνισμός είναι δυνατός και γιατί δεν το έχω "χωνέψει" στον ίδιο βαθμό με τα προηγούμενα, όση σημασία και αν έχει δλδ αυτό το "ο καλύτερος δίσκος του" όταν μιλάμε για έναν τέτοιο καλλιτέχνη. Δλδ έχει τα πάντα μέσα και δεν τα έκανε αχταρμά. Σε σημεία δλδ νομίζω ότι είναι ο Tobin από πίσω πχ.
Και ρε γμτ, όταν γίνεται της πόρνης με όλα τα νεο-φολκ συγκροτήματα, που βάζουν δυο λουλούδια σε ένα εξώφυλλο και πουλάνε τα κέρατά τους, είναι κρίμα ο Παπακωνσταντίνου (ο Θανάσης ε :ρ ) να μένει ελληνικό μυστικό. Και το ζήτημα της γλώσσας το ακυρώνει αυτόματα η Mari Boine και τα sami της. Αλλά βέβαια εμείς στο Womad στέλναμε τους Πυξ Λαξ...

[Kveldssanger]

To album είναι Π-Α-Ν-Ε-Μ-Ο-Ρ-Φ-Ο και θενξ στον καρχαρτ που με έπρηζε να τον ακούσω. Και έχει το "Ορυχεία". Και είναι εντελώς πινκ παρόλο που θυμίζει αρκετά "Ανασες..."

Κατα τ' άλλα νιανιανιανιανια @ναθινγκμαν.

[cloud]

Δλδ έχει τα πάντα μέσα και δεν τα έκανε αχταρμά. Σε σημεία δλδ νομίζω ότι είναι ο Tobin από πίσω πχ.

Είναι όπως το είπε ο τύπος στο mic, νομίζω, σαν να ανοίγει δρόμους στην Πίνδο ακούγοντας Dj Shadow.
Μπορεί ποτέ να μην φτάνει τα καλύτερα σημεία του Βραχνού Προφήτη ή της Αγρύπνιας, αλλά είναι ένας πάνεμορφος με όλη τη σημασία της λέξης δίσκος και που, συγκριτικά με άλλους πειραματισμούς που ακούσαμε πρόσφατα (βλέπε Ανάσες), είναι περισσότερο άμεσος παρά στριφνός. Εκεί διαφωνώ και με το review.
Επίσης μια μικρή απογοήτευση ήταν ότι ένα θεϊκό κομματάκι απο τον Βασιλιά, έπαιζε και στο dvd menu αν θυμάμαι καλά, δεν μπήκε.

[carheart]

Εξαιρετική κυκλοφορία. Όπως ξαναείπα, οι προηγούμενες κυκλοφορίες του Θανάση, μου φαίνονταν "ωραίο ρε, εντάξει, ίσως ξανακούσω κάνα κομμάτι κάποια φορά". Με αυτό ξέφυγε. Τελείως. Οι επιρροές του διακτινίστηκαν σε ευρύτερα πεδία και οι ιδέες του εκφράστηκαν ακριβώς όπως πρέπει.

Απομακρύνθηκε τελείως και οριστικά από οποιαδήποτε έντεχνη (ή και λαϊκοειδή) μαλακία με την οποία θα μπορούσε να ταυτιστεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Πολλές ιδέες και πετυχημένο πείραμα. Το artwork είναι πολύ όμορφο.

Αυτά!

[metamelia2]

που βρίσκεται η σχέση/αναλογία του Ψαραντώνη με τον Waits αδυνατώ να καταλάβω... όχι ότι παίζει κανένα ρόλο δλδ αλλά νταξ'.

Βασικά, σχόλιο συζητήσιμης σοβαρότητας και σημασίας ήταν γιά τις φώνες των κυρίων.

[blackbird]

Μπορεί ποτέ να μην φτάνει τα καλύτερα σημεία του Βραχνού Προφήτη ή της Αγρύπνιας, αλλά είναι ένας πάνεμορφος με όλη τη σημασία της λέξης δίσκος και που, συγκριτικά με άλλους πειραματισμούς που ακούσαμε πρόσφατα (βλέπε Ανάσες), είναι περισσότερο άμεσος παρά στριφνός. Εκεί διαφωνώ και με το review..

mia pou anapse to endiferon kai xanakousa to album prosfata,vriskw to disko exairwtika goiteutiko kai idiaitero alla arketa dysprosito apo thn apopsh oti h akroash tou prepei na ginetai katw apo idiateres synthikes (gia mena toulaxiston).ama xwtheis vathia mesa sth mousikh einai apolausdh o diskos, an den ton akouseis poly prosextika mallon tha se kourasei kai auto den to eixan oi prohgoumenes douleies tou.
Epishs den exei kanonika tragoudia (an exaireseis as poume to sara) pou mporeis na akouseis memonomena kai auto tha kanei poly kosmo na dusanasxetisei.
@cloud se sxesh me tis anases en telei o diskos einai safws ligotero kleistofovikos kai pio amesos,ofeilw na paradextw


xairomai pou aresei poly o diskos se kveld kalki holc kai carheart yiati peftw mesa sto teliko mou symperasma,kathws to feedback pou exw lavei yia to disko einai arketa moirasmeno

[metamelia2]

Epishs den exei kanonika tragoudia (an exaireseis as poume to sara) pou mporeis na akouseis memonomena kai auto tha kanei poly kosmo na dusanasxetisei.

Εδώ θα διαφωνήσω. Έχει τύχει πολλές φορές να βάλω μεμονωμένα κάποιο κομμάτι του δίσκου και γνωστοί μου που άκουσαν τον δίσκο ξεχώρισαν τραγούδια. "Βάλια Κάλντα" (το προσωπικό μου κόλλημα απ'το δίσκο), "Ορυχεία", "Άϋπνη πόλη", "Ο σκύλος των άστρων". Ωστόσο, είναι προφανές ότι έχει άλλη λογική ως δίσκος απ'τους προηγούμενούς του.

Πότε θα συγχρονιστούμε επιτέλους στο ΜΣΝ ρε; =ρ

[metamelia2]

Επίσης, ο Βελιώτης φαίνεται τελικά πως είναι ακόμα πιό αξιόλογος μουσικός απ'την -θετική- εντύπωση που είχα γι'αυτόν.

[Pitsadoros]

vasika meta ap auto to thread thelw n akousw thanasi papakwnstantinou

[cavity]

λες?

[Kveldssanger]

Όχι.