Pro-test

[minus6]

Από τη στήλη του Μιχαηλίδη στην Ελευθεροτυπία

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=55640024

ΛΟΡΙ ΠΑΪΚΡΟΦΤ (Laurie Pycroft), 16 ετών, έχων έναν «τίτλο» για τον οποίο, λέει, είναι υπερήφανος: ακτιβιστής εναντίον των ακτιβιστών υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων! Η δραστηριότητά του ξεκίνησε μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, όταν πέρασαν μπροστά του σ' έναν δρόμο της Οξφόρδης, στην Αγγλία, καμμιά εκατοστή ακτιβιστές διαδηλώνοντας εναντίον της δημιουργίας ενός εργαστηρίου στο πανεπιστήμιο της πόλης. Το εργαστήριο αυτό θα έκανε δοκιμές επάνω σε ζώα για λόγους ιατρικής έρευνας. Ο θαρραλέος και... αυθάδης πιτσιρικάς, που έχει εγκαταλείψει το σχολείο και όλη την ημέρα κάθεται μπροστά σ' ένα κομπιούτερ σερφάροντας και γράφοντας blogs, χώθηκε στην ουρά της διαδήλωσης και άρχισε να φωνάζει «κάτω τα χέρια από το εργαστήριο». Οι ακτιβιστές, φυσικά, αγρίεψαν και τον απείλησαν: «κλείσε το στόμα ή...».

Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ μπήκε σ' ένα κατάστημα με χαρτικά και βγήκε κρατώντας ένα χαρτονένιο πλακάτ που έγραφε «Υποστηρίξτε την πρόοδο - Κτίστε το εργαστήριο της Οξφόρδης» και χώθηκε πάλι ανάμεσα στους διαδηλωτές. Ετούτη τη φορά δεν τον απέπεμψαν μόνο με απειλή. Την πραγματοποίησαν! Του έσκισαν το πλακάτ, τον είπαν «επιστημονική κουράδα» και τον πέταξαν με κλωτσιές στο πεζοδρόμιο. Ο Πάικροφτ πήγε σπίτι του και αμέσως μοιράστηκε την τραυματική εμπειρία του με επισκέπτες στο blogsport, το ηλεκτρονικό του ημερολόγιο. Ετσι απλά και έτσι απρόσμενα, γεννήθηκε ένα καινούργιο κίνημα, με την ονομασία «Pro-test», δηλαδή «Υπέρ των δοκιμών».

Ο ΙΑΝ ΣΙΜΠΣΟΝ, 19 ετών, δευτεροετής φοιτητής πολιτικής φιλοσοφίας και οικονομικών στην Οξφόρδη, χρίστηκε εκπρόσωπος Τύπου της οργάνωσης. «Ο αγώνας μας», δήλωσε στην εφημερίδα «International Herald Tribune», «δεν έχει να κάνει με τα συναισθήματα κάποιων φοιτητών της Οξφόρδης για το εργαστήριό τους, αλλά για το μείζον θέμα της δοκιμής επάνω σε ζώα και πώς θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τη γνώμη πολλών πολιτών, που εξακολουθούν να λένε: «βρε τα καημένα τα ποντικάκια. Οσο για τον Πάικροφτ, που διαρκώς δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα από τους φανατικούς φιλόζωους, δηλώνει τα εξής: «Πάντα πίστευα ότι οι άνθρωποι, ηθικά, θα πρέπει να προηγούνται των ζώων, όσον αφορά την επιστήμη. Εάν ένας άνθρωπος μπορεί να σωθεί, ας πεθάνει ένα ποντίκι, δεν πειράζει». Χαρακτηρίζει «φασίστες» εκείνους τους ακτιβιστές «που εμποδίζουν την επιστημονική έρευνα επάνω σε πειραματόζωα» και όταν κάποιοι τον επιπλήττουν, λέγοντας «καλά, τι χριστιανός είσαι συ;», δηλώνει «αυστηρά αθεϊστής» και συμπληρώνει ότι «την καλύτερη διαφήμιση για μας τους αθεϊστές μας την προσφέρει η ανάγνωση της Βίβλου»!

Γουέλ, καιρός ήταν να γίνει κάτι οργανωμένο σχετικά με το θέμα.

Πολλοί animal rights ακτιβιστές έχουν ξεφύγει και χρησιμοποιούν ακόμη και βία για να επιβληθούν, από βανδαλισμούς μέχρι και ξυλοδαρμό. Η ALF έχει χαρακτηρίσει στόχο οποιονδήποτε σχετίζεται με το Oxford University, ενώ ο Pycroft δέχεται ήδη απειλές. Κατά το παρελθόν επίσης, έχουν κλείσει εργαστήρια που χρησιμοποιούσαν πειραματόζωα μετά από διαμαρτυρίες.

Γενικώς μέχρι τώρα δεν υπάρχει ουσιαστικός αντίλογος στις animal rights οργανώσεις, σε επίπεδο δημόσιας ενημέρωσης. Ελπίζω αυτό ν' αλλάξει.

Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.pro-test.org.uk/

[Phantom Duck]

Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ μπήκε σ' ένα κατάστημα με χαρτικά και βγήκε κρατώντας ένα χαρτονένιο πλακάτ που έγραφε «Υποστηρίξτε την πρόοδο - Κτίστε το εργαστήριο της Οξφόρδης» και χώθηκε πάλι ανάμεσα στους διαδηλωτές.

Γαμάτος. Αρκεί κρατήσει η οργάνωση το χαρακτήρα της και να μη γίνει το ακριβώς αντίθετο άκρο των οικολόγων της δεκάρας.

Καντίρου σε παρακαλώ διάβασε όλα τα σέξιονς του site τους πριν απαντήσεις =)

[Deggial]

Γουέλ, καιρός ήταν να γίνει κάτι οργανωμένο σχετικά με το θέμα.

Amen. Δυστυχώς τέτοιες οικολογικές οργανώσεις χρησιμοποιούν τακτικές με τις οποίες προσπαθούν να επιβάλουν τις απόψεις τους και τελικώς καταλήγουν να βλάπτουν τα σοβαρά μέλη του οικολογικού χώρου.

[Candiru]

εντυπωσιασμός και όχι σοβαρός αντίλογος. Αλλωστε είναι γνωστό ότι τα περισότερα πριράματα σε ζώα αφορούν τον καλωπισμό μας, επίσης ακόμα και όσα γίνονται για ιατρικού ςλόγους είναι αμφίβολής αξίας, μια και δεν είναι δυνατόν να αντιδρά το ίδιο ένας άλλος οργανισμός, εδώ οι ίδιοι άνθρωποι έχουν διαφορετικές αντιδράσειςσε ένα φάρμακο.

Μήπως είνι καιρός να νομιμοποιήσουμε και τα άνομα πειράματα σε αδύναμες κοινωνικά ομάδες; Ενας τρελός, κατάδικος, κλπ νεκρός για να σωθούν δεκάδες υγιεις και νομοταγείς.

Αφήστε που υποπτεύομαι και ρεβανσιστικό ακτιβισμό από τα φαρμακευτικά λόμπυ,ήδη μια σχετική εταιρεία επικοινωνιακών πρακτικών σχεδιάζει καμπάνιες υπέρ των πολυεθνικών. Αν και δεν θυμάμαι το όνομά της θα κάνω μια προσπάθεια.

[sabbattack]

Όλη δική σου. Κράτα κ τα ρέστα.

Δε ξέρω για εσάς αλλά κάθε φορά που βάζω νερό σε κουνέλια, κότες, χήνες, σκυλιά, γατιά εν αγνοία τους τα κάνω πειραματόζωα.

Ναι. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά είναι θύματα του αρρωστημένου μυαλού μου. Είναι πειραματόζωα σε πειράματα εναλλακτικής ιατρικής.

--> ALF συγγνώμη <--



PS: Candiru ανεβαίνεις. Ρεβανσιστικός ακτιβισμός λοιπόν. Σα δε ντρέπονται οι σκοταδιστές, βρίσκουν εναλλακτικούς τρόπους να χτυπήσουν τους οικολόγους.

[Candiru]

Burson Marsteller, τυπική μεθοδολογία της, βιαβάστε και τα υπόλοιπα έργα και ημέρες της.

http://www.iospress.gr/ios2004/ios20040208a.htm

Κυνηγοί οικολόγων

Αυτά τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και οι «άλλες δραστηριότητες» αφήνουν λοιπόν αδιάφορη την Β-Μ. Η ειδικότητά της είναι να επεμβαίνει στην κοινή γνώμη σε ζητήματα που έχουν προκαλέσει σάλο. Η Β-Μ έχει δημιουργήσει το «καλό της όνομα» ως εταιρεία διαχείρισης κρίσεων (crisis management). Ειδικεύεται ιδιαίτερα στον τομέα του περιβάλλοντος.

Η Greenpeace κατατάσσει την Β-Μ πρώτη στον κατάλογο των εταιρειών που δημιουργούν αντι-οικολογικά
κινήματα με σκοπό να δυσφημήσουν τον αγώνα των οικολόγων και να αμφισβητήσουν τα επιχειρήματα και τον αγώνα τους. Σε όλες τις μεγάλες οικολογικές καταστροφές, η Β-Μ ανέλαβε να βγάλει το φίδι από την τρύπα:

*Στην Ινδία το 1984 σημειώθηκε το γνωστό δυστύχημα του Μποπάλ, όπου διαρροή 40 τόνων τοξικού αερίου από το εργοστάσιο της Union Carbide προκάλεσε τον άμεσο θάνατο 5.000 ατόμων. Τα θύματα μέχρι σήμερα ξεπερνούν τα 20.000. Το 1989 η Β-Μ ανέλαβε να στηρίξει τις δημόσιες σχέσεις της εταιρείας και να εξασφαλίσει ότι ο διακανονισμός που πέτυχε σε τοπικό δικαστήριο θα είναι οριστικός.

*Μετά το δυστύχημα του «Exxon Valdez», το οποίο προκάλεσε τη μεγαλύτερη θαλάσσια μόλυνση όλων των
εποχών στην Αλάσκα, η Β-Μ κλήθηκε και πάλι να βελτιώσει την εικόνα της εταιρείας.

*Το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία των ΗΠΑ συνέβη το 1979 στον αντιδραστήρα του Three Mile Island, ιδιοκτησίας Babcock και Wilcox. Και πάλι η Β-Μ ανέλαβε να χειριστεί τη δύσκολη υπόθεση και να
αντιμετωπίσει τις χιλιάδες αγωγές εις βάρος της εταιρείας.

*Τη δεκαετία του '80 η Β-Μ συνεργάστηκε με τη Monsanto για να προβάλει τα καλά της βιοτεχνολογίας και ειδικά την παραγωγή της αυξητικής ορμόνης για τα βοοειδή (BGH και BST).

Η ορμόνη σχεδιάστηκε για να αυξάνει το γάλα των αγελάδων, όμως στις ΗΠΑ υπήρχε ήδη πλεόνασμα. Μελέτες απέδειξαν ότι η χρήση της ορμόνης προκαλεί μαστίτιδα στα ζώα, ενώ νεότερες μελέτες θεωρούν υπεύθυνο το γάλα με BGH στην πρόκληση καρκίνου του προστάτη και του στήθους (βλ. «Ιός», 31/1/99, «Φάκελος Monsanto»).

Η Β-Μ επιχείρησε να ανατρέψει τα δεδομένα των ερευνών, δημοσιεύοντας δικές της μελέτες, ενώ υπάλληλοί της προσπάθησαν να εισδύσουν στο κίνημα των πολιτών που αντιστέκονταν στην ανεξέλεγκτη χρήση της ορμόνης. Μέχρι σήμερα η Β-Μ προβάλλει τις αρετές των γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων που παράγει η Monsanto και άλλες εταιρείες.

*Το 1995 η Β-Μ χειρίστηκε τη μάχη που έδωσαν τρεις μεγάλες εταιρείες (Occidental Petroleum, Dow Chemicals, Shell) με στόχο να αποφευχθεί μια νέα νομοθεσία στην Καλιφόρνια που θα τους επέβαλε να καθαρίσουν τα νερά περιοχών που είχαν μολυνθεί από τη δραστηριότητά τους με την καρκινογόνο ουσία DBCP.

*Στους πελάτες της Β-Μ περιλαμβάνεται και η ΒΡ Chemicals, η οποία αποκαλύφθηκε το 1992 ότι αποχετεύει στο νερό τεράστιες ποσότητες μεθυλεθυλοκετόνης, μια χημική ουσία που μπορεί να προκαλέσει γενετικές βλάβες στον άνθρωπο και τα ζώα.

*Η εταιρεία Kerr McGee που κατέχει μεταλλείο ουρανίου στο Νέο Μεξικό προσέλαβε την Β-Μ για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την αποκάλυψη ότι πληρώνει πολύ χαμηλούς μισθούς και εκθέτει τους εργάτες στο επικίνδυνο ραδιενεργό υλικό, με αποτέλεσμα πολλούς θανάτους κάθε μήνα.

Ο κατάλογος ανάλογων δραστηριοτήτων της Β-Μ είναι ατέλειωτος. Η Β-Μ, δηλαδή, αντλεί το κύρος και την ισχύ της από την ικανότητα που έχει αναπτύξει να υπερασπίζεται χαμένες ή άδικες υποθέσεις.

Για τους επαγγελματίες των «δημοσίων σχέσεων» αυτό δεν είναι κάτι το επιλήψιμο, εφόσον όλοι οι «πελάτες» (κυβερνήσεις, κλάδοι βιομηχανίας, εταιρείες, πρόσωπα) έχουν δικαίωμα στο πλαίσιο της ελεύθερης οικονομίας να διεκδικούν επί πληρωμή μια βελτίωση της εξωτερικής τους εικόνας, ακόμα και ύστερα από τεράστιες τραγωδίες. Οπως ο καλός ποινικολόγος δημιουργεί τη φήμη του μόλις αθωώσει κάποιον που η κοινή γνώμη θεωρεί εγκληματία, έτσι και μια σωστή εταιρεία δημοσίων σχέσεων διακρίνεται στις «δύσκολες» υποθέσεις, εκεί που η κοινή γνώμη ξεσηκώνεται κάτω από το βάρος μιας τραγωδίας.

Ο στόχος της εταιρείας σ' αυτές τις υποθέσεις είναι να εξαλείψει ή έστω να μειώσει τις εγκληματικές ευθύνες. Το ενδιαφέρον είναι ότι για να υπερασπιστεί αυτές τις «χαμένες» ή «άδικες» υποθέσεις, η Β-Μ έχει αναπτύξει μια ιδιόμορφη τεχνική.

Η μέθοδος

Ο τρόπος που αντιμετωπίζει αυτές τις «χαμένες» υποθέσεις η Β-Μ είναι πολύ απλός: Δεν περιορίζεται στις
πληρωμένες καταχωρίσεις στα μέσα ενημέρωσης, ούτε στην παραδοσιακή αμερικανική μέθοδο των ομάδων
πίεσης (lobbying), αλλά φροντίζει να δημιουργηθούν «κινήματα βάσης», τα οποία αναλαμβάνουν την υπεράσπιση των συμφερόντων των εταιρειών. Δεν πρόκειται βέβαια για αυτόνομα κινήματα, αλλά για βιτρίνες της ίδιας της εταιρείας, η οποία τους διαθέτει και τα μέσα να πιέσουν τις αρχές προς τον επιδιωκόμενο σκοπό.

*Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η «National Smokers Alliance» (NSA, Εθνική Συμμαχία Καπνιστών) που
δημιουργήθηκε από την Β-Μ, με χρηματοδότηση εκατομμυρίων δολαρίων από την καπνοβιομηχανία Philip
Morris. Υποτίθεται ότι πρόκειται για μια αυτοοργάνωση των καπνιστών που νιώθουν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους από την αντικαπνιστική στροφή της αμερικανικής κοινωνίας.

Ομως, όπως γράφουν οι Stauber και Rampton, «η NSA είναι μια καλομελετημένη, καμουφλαρισμένη εκστρατεία που οργανώνει τα θύματα του καπνού να προστατεύουν τα κέρδη του καπνού». Οσο για τη σχέση μεταξύ Β-Μ και NSA, ενδεικτική είναι η παρουσία του Τόμας Χάμπερ, αντιπροέδρου της πρώτης και προέδρου της δεύτερης, αλλά και των κοινών επιφανών στελεχών Κένεθ Ριτς και Πιερ Σάλιντζερ.

Με παρόμοιο τρόπο οργανώθηκε από την Β-Μ η «British Columbia Forest Alliance» (Συμμαχία για τα Δάση!), η οποία εμφανίζεται ως αυτόνομο κίνημα προστασίας των δασών, ενώ χρηματοδοτήθηκε με 1 εκατ. δολάρια από την καναδική βιομηχανία ξυλείας για να αντιμετωπίσει το οικολογικό κίνημα. Και στις ΗΠΑ η Β-Μ εκπροσωπεί το Συμβούλιο Ενημέρωσης για τη Γούνα (Fur Information Council), το οποίο ξοδεύει εκατομμύρια δολάρια εναντίον των «εξτρεμιστών φιλόζωων» που επιμένουν να καταργηθεί η απάνθρωπη μόδα.

*Η Β-Μ βρίσκεται πίσω και από μια οργάνωση-βιτρίνα που φέρει το όνομα Californians for Realistic Vehicle
Standards (Καλιφορνέζοι υπέρ Ρεαλιστικών Προδιαγραφών για τα Οχήματα), η οποία αγωνίζεται κατά της
επιβολής υψηλότερων ορίων στις εκπομπές δηλητηριωδών αερίων από τα αυτοκίνητα. Η διεύθυνση της ομάδας είναι τα γραφεία του εμπορικού επιμελητηρίου στην Καλιφόρνια, ενώ το τηλέφωνό της είναι εκείνο της Β-Μ στο Σακραμέντο. Τη χρηματοδότηση της υπόθεσης αναλαμβάνουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντιτρόιτ.

Οπως όλες οι εταιρείες δημοσίων σχέσεων, η Β-Μ διαθέτει φυσικά ισχυρές προσβάσεις στα μέσα ενημέρωσης. Διά μέσου της Β-Μ οι μεγάλες εταιρείες προβάλλουν τις θέσεις τους στον τύπο και την τηλεόραση, ενώ οι οργανώσεις βάσης των πολιτών διαθέτουν μόνο τη δυνατότητα να εκφράζονται σε περιθωριακά έντυπα ή μέσω απλών και αναποτελεσματικών προκηρύξεων.

Ομως η Β-Μ έχει προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα: Είναι συνιδιοκτήτρια (με το ITN-Independent Television
News) του Corporate Television Network, το οποίο παράγει τηλεοπτικές εκπομπές για λογαριασμό μεγάλων
εταιρειών. Η εταιρική σχέση μιας εταιρείας δημοσίων σχέσεων με ένα τηλεοπτικό ενημερωτικό δίκτυο υπονομεύει βέβαια κάθε έννοια δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας.

[minus6]

εντυπωσιασμός και όχι σοβαρός αντίλογος.

Εντυπωσιάσανε αρκετά πάντως, μιας και η διαδήλωση της pro-test ήταν μαζικότερη απ' αυτή της SPEAK.

Αλλωστε είναι γνωστό ότι τα περισότερα πριράματα σε ζώα αφορούν τον καλωπισμό μας,

Τόσο το αρχικό άρθρο όσο και η στάση της pro-test αναφέρονται σε πειράματα για ιατρικούς και επιστημονικούς σκοπούς

επίσης ακόμα και όσα γίνονται για ιατρικού ςλόγους είναι αμφίβολής αξίας, μια και δεν είναι δυνατόν να αντιδρά το ίδιο ένας άλλος οργανισμός, εδώ οι ίδιοι άνθρωποι έχουν διαφορετικές αντιδράσειςσε ένα φάρμακο.

Ιδιαίτερα τα θηλαστικά έχουν περισσότερες ομοιότητες μεταξύ τους παρά διαφορές. Μια ουσία που είναι τοξική για ένα ποντίκι π.χ. πιθανότατα θα είναι και για τον άνθρωπο. Είναι προτιμότερο σε αρχικό στάδιο να ρισκάρουμε τη ζωή του ποντικιού παρά του ανθρωπου. Δυστυχώς αυτό δε γίνεται πάντα. Υπήρξαν περιπτώσεις που βγήκαν φάρμακα προς τα έξω χωρίς να ελεχθούν πρώτα σε ζώα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν θάνατοι ασθενών λόγω παρενεργειών.

http://www.ncabr.org/biomed/FAQ_animal/ ... mal_8.html

In the early 1930s, an untested eyelash dye called "Lash Lure" was introduced to the market in the United States. The product contained a substance called p-phenylenediamine, which sensitized ocular structures, leading to corneal ulceration resulting in a loss of vision and at least one fatality.


In 1937, an antibacterial medicine was sold in the U.S. as a liquid dissolved in diethylene glycol (antifreeze). Because antifreeze is toxic, this resulted in the death of 107 people.


As recently as the 1980s, a teflon-coated disk, which was implanted into the jaws of thousands of patients with TMJ (temporomandibular joint syndrome) had to be removed. This device was breaking into microscopic fragments, causing a biochemical reaction in patients that eroded the jaw bone. Animal studies were not done until after reports of the failures began in 1984.

Τουλάχιστον γλίτωσαν τα ποντικάκια.

Μήπως είνι καιρός να νομιμοποιήσουμε και τα άνομα πειράματα σε αδύναμες κοινωνικά ομάδες; Ενας τρελός, κατάδικος, κλπ νεκρός για να σωθούν δεκάδες υγιεις και νομοταγείς.

Όχι, οι άνθρωποι προστατεύονται από τις διακυρήξεις ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ίσως όμως να είναι καιρός να αφήνουμε μωράκια να πνιγούνε για να σώσουμε σκύλους

http://www.animaluse.org/html/why_we_oppose.html

Question: "If you were aboard a lifeboat with a baby and a dog, and the boat capsized, which would you rescue?" Answer: "I wouldn't know for sure...I might choose the human baby or I might choose the dog." (Susan Rich, PeTA Outreach Coordinator, The Steve Kane Show, WIOD-AM Radio, Miami FL, February 23, 1989.)

Ok, αυτό ήταν ακραίο. Ίσως να αφήνουμε μωράκια να πνιγούνε μόνο όταν είναι καθυστερημένα. Και ο σκύλος έξυπνος βέβαια.

Asked which we would save, a dog or a baby, if their boat capsized in the ocean: "If it were a retarded baby and a bright dog, I'd save the dog." (Speech, University of Wisconsin-Madison, October 27, 1989.)

Αφήστε που υποπτεύομαι και ρεβανσιστικό ακτιβισμό από τα φαρμακευτικά λόμπυ,ήδη μια σχετική εταιρεία επικοινωνιακών πρακτικών σχεδιάζει καμπάνιες υπέρ των πολυεθνικών. Αν και δεν θυμάμαι το όνομά της θα κάνω μια προσπάθεια.

Ίσως, αν και πέρα από επίπεδο PR δε βλέπω τι έχουν να κερδίσουν. Οι ακτιβιστές άλλωστε δεν επιτίθενται στα εργαστήρια των πολυεθνικών που φρουρούνται καλά, αλλά σε Πανεπιστήμια.

[Phantom Duck]

Είχες δεν είχες μαλάκα Καντίρου, το γάμησες κι αυτό το θρεντ με τις "πηγές" σου. Και σου' πα, διάβασε το σάιτ. ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΩΝ ΓΙΑ ΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ.

Τώρα αν θες να σου αντικρούσει λογικός άνθρωπος το ότι είναι απαραίτητα τα πειράματα σε ζώα για την ιατρική έρευνα, άντε και γαμήσου.

[Deggial]

Κυνηγοί οικολόγων

Ωραία όλα αυτά, αλλά κάποτε πρέπει επιτέλους να ρίξετε μία κριτική ματιά στους εαυτούς σας. Είναι τρισάθλιο, παραδείγματος χάριν, όπως είχα ξαναγράψει και στο αντίστοιχο παλαιότερο thread, να παρουσιάζετε ως "μάρτυρες" ανθρώπους που προσπαθούν να εκβιάσουν και να επιβάλλουν τις θέσεις τους με καταστροφή ιδιωτικής περιουσίας. Αν μη τι άλλο, τέτοιες ακρότητες είναι ένας απ'τους βασικούς λόγους που το οικολογικό κίνημα δε τυγχάνει ιδιαίτερης διάδοσης.

[Phoebus]

Πολλά υποσχόμενο thread.

[Candiru]

Είχε περισσότερο κόσμο η αντιδιαδήλωση; Ε, τι να κάνουμε, ο εναλλακτικός χώρος πάσχει από επικοινωνιακή κατάρτιση διότι επιμένει στην ουσία και όχι στις εντυπώσεις.

Το κίνημα έχει και κρετίνους που θα έσωζαν το σκύλο από το μωρό (λες και η σκύλα θα έσωζε το μωρό και όχι το δικό της αν δεν υπήρχε άνθρωπος), όπως έχει και οικοφασίστες και κάθε λογής ανεπιθύμητα φρούτα που κριτικάρονται συνεχώς. Βλ. κριτικές του Μάρεϋ Μπούκσιν, του Τάκη Φωτόπουλου, κλπ Πολύ καλό σχετικό βιβλίο είναι η Περιβαλοντική Ηθική του Α.Γεωργόπουλου καθηγητή του Παιδαγωγικού του ΑΠΘ

Πέθαναν άτομα από φάρμακα που δεν δοκιμάστηκαν σε ζώα; Αλλοι τόσοι έχουν πεθάνει ακριβώς επειδή δοκιμάστηκαν σε ζώα, ή και ζωτικής σημασίας θεραπείες δεν προωθούνταν για χρόνια γιατί είχαν αρνητικά αποτελέσματα σε πειραματόζωα. ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι λόγοι για τους οποίους συνεχίζονται μετά μανίας τα πειράματα σε ζώα: Αλλοθι στις φαρμακευτικές εταιρείες για τις φαρμακοδηλητηριάσεις και τους θανάτους από τα φάρμακά τους και δυνατότητα να αποδεικνύεις τα πάντα με έρευνες πάνω σε ζώα: πως το τσιγάρο βλάπτει και πως το τσιγάρο δεν βλάπτει, ανάλογα με τι πειραματόζωα θα χρησιμοποιήσεις. Η έρευνα πραγματικά προχωρεί μόνο όταν βασίζεται πάνω στους ανθρώπους. Επιδημιολογικές έρευνες σε ανθρώπους έδειξαν σχέση καρκίνου και αμίαντου και κατοίκων κοντά σε πυρηνικά εργοστάσια, ενώ τα πειράματα σε ζώα δεν δείχναν καμιά επίδραση. Αυτά καιπολλά άλλα θα διαβάσετε στα παρακάτω λινκς:

http://articles.animalconcerns.org/ar-v ... aflet.html

Here are just a few of the drugs which have caused horrific damage to people, even though they had all been 'safety tested' on animals:

OPREN: Anti-arthritic drug. Withdrawn in 1982 after more than 70 deaths in Britain and 3,500 other serious side effects, including damage to skin, eyes, circulation, liver, kidneys.
CLIOQUINOL: Anti-diarrhoeal drug. Caused 30,000 cases of blindness and/or paralysis in Japan alone and thousands of deaths worldwide. The drug caused a new disease called SMON.
OSMOSIN: Anti-inflammatory drug. Withdrawn in 1983 after 650 reported serious side effects and 20 deaths.
ERALDIN: Heart drug, given to patients for four years before horrific side effects were identified, including blindness, stomach problems, pains in joints and growths.
THALIDOMIDE: A sedative given to pregnant women, caused approximately 1O,OOO birth defects worldwide.
FLOSINT: Anti-inflammatory drug. Use resulted in reports of 217 adverse effects including 7 deaths.

Drugs prescribed in Britain are suspected of causing over 19,000 adverse effects annually -- probably only one tenth of the true figure (BMJ, 1988, 296: 761-764) -- all of which are 'tested' on animals. There could not be a more unscientific method. A frightening 8% of children born in America now have some form of birth defect. Most of these can be traced back to the use of medical drugs, food additives, cosmetics and other chemicals in the environment -- all 'safety-tested' on animals.

Why Does Animal Research Continue?
Vested interests: the animal breeders, the manufacturers of cages, restraining devices animal feed and surgical instruments.

Animal 'testing' provides legal defence for drug manufacturers in court when suits for damages are instituted after adverse effects can no longer be ignored. The company can always claim in its defence that "all the required tests had been done, leaving the victims without adequate compensation.

Researchers receive funding by way of grants, running into billions of pounds, obtained from taxpayers and fundraising campaigns.
Many scientists base their entire careers on animal experiments.

Animal research is convenient and flexible -- it can be used to prove almost anything. All you have to do is select the appropriate species. For example, depending on who funds the research, It can be 'proved' that cigarettes cause cancer, or do not cause cancer:"...there are endless possibilities for producing irrefutable evidence in support of any theory through the use of various animal species.-- Prof. Pietro Croce, MD, Hon. President, Doctors in Britain Against Animal Experiments; Author of Vivisection or Science.

Animal-based research delays and hampers advances in medicine. Real advances have come from clinical, epidemiological (population) and post mortem studies. For instance. corneal transplants were delayed for nearly 90 years because of the results of animal studies, the breakthrough coming from clinical work. Where animal-based medicine has been helpful, this is despite animal experiments and not because of them, their safety only having been 'proved' through use in humans.

We need to pay more attention to: social conditions, malnutrition, unemployment, poverty, pollution, diet, health education, complementary medicine -- homeopathy, acupuncture and other forms of healing.

There is a growing movement, world-wide, of thousands of doctors, scientists, nurses, disabled and millions of other people working to end this unscientific method of medical research.

http://aerzte-gegen-tierversuche.tierre ... ments.php4

Pneumonia is another disease where the causative organisms are not generally harmful to laboratory animals (3). Scientists have also been unable to induce AIDS in animals. Closely related species such as chimpanzees do not develop the disease when inoculated with HIV (4).

Even in cases where symptoms induced in animals resemble those found in human patients, there may still be underlying differences in physiology and body chemistry which invalidate experimental findings.

An example is research into stroke, where the condition is induced in animals by blocking blood vessels in the brain. Although there is a superficial similarity to the human disease, the animal experiments have still been misleading. Of 25 drugs found useful in treating animals with artificially-induced stroke over the past ten years, none have proved effecitive in clinical practise (5). In the January 1990 issue of the medical journal Stroke, researchers at the Mayo Clinic in the United States concluded that "ultimately the answers to many of our questions regarding the treatment of stroke do not lie with continued attempts to model the human situation perfectly in animals, but rather with the development of techniques to enable the study of ... living humans."

Another disease where the artificially-induced condition in animals bears a superficial resemblance to the human disorder is cancer. But is has long been known that animal tumours are biological different to human cancers. Indeed, a recent editorial in the cancer research journal Clinical Oncology stated that it is hard to find a single, common human cancer where management and expectation of cure has been markedly influenced by laboratory research (6). The editorial reached the same conclusion as the stroke researchers at the Mayo Clinic – that it is the study of human patients and not animal experiments which will ultimately yield relevant results.

There are countless examples in the medical journals where drugs and other chemicals react differently in people and animals (7):
cortisone produces birth defects in mice but not people, whilst thalidomide works the other way around;
morphine calms people but excites cats, goats and horses;
penicillin is highly poisonous to guinea pigs and hamsters;
insulin causes birth defects in animals but not in people;
the antibiotic chloramphenicol produces the blood disease aplastic anaemia in some human patients but it saves animals;
in dogs, the muscle-relaxing drug tubocurarine causes a severe fall in blood pressure but is comparatively safe for people (;
and doses of aspirin used in human therapeutics are poisonous to cats.

Experiments sometimes claim that species differences are rare. But in fact they occur frequently. Surveys have shown that most of the side-effects occurring in people when they take a drug cannot be correctly predicted by animal experiments (7). Nor can the problem be overcome by using more species of animals.

This is illustrated by the drugs aspirin and fenclozic acid (7). Aspirin causes birth defects in rats, mice, cats, dogs, guinea pigs and monkeys but is considered safe for pregnant women. The arthritis drug, fenclozic acid, causes liver toxicity in people but not in rats, mice, dogs, monkeys, rabbits, guinea pigs, ferrets, cats, pigs and horses.

With such differences tests on animals can be either worthless or positively dangerous, because they provide a false sense of security. In fact, animal experiments have failed to warn doctors about many of the hazards of drug therapy. Recent examples are the heart drugs encainide and flecainide. They were marked in the United States during 1987 following the usual animal tests but are now thought to have caused as many as 3000 human deaths (9).

Other examples of drug side-effects that were not predicted by animal experiments include (7)

the addictive properties of the benzodiazepine tranquillisers;
the increased risk of blood clots caused by oral contraceptives;
the deadly diarrhoea associated with antibiotics such as clindamycin;
and the liver damage linked to a wide variety of medicines including antifungal drug Nizoral, the anaesthetic halothane, the arthritis drug Ibufenac and the antidepressant Zelmid.

Another example where contradictory animal experiments have delayed acceptance of human findings, is asbestos-induced lung cancer (14). The first reports of a relationship between asbestos and lung cancer were made in England and Germany during the 1930s, following careful examination of people who have died from asbestos. As a result, in 1943 the German authorities declared asbestos-induced lung cancer an occupational disease.

But in some countries, especially America, the carcinogenic action of asbestos was doubted for many years because it proved impossible to induce the disease in animals. The debate continued until the 1960s despite further evidence from observations of asbestos workers. In 1967 experimenters finally managed to produce cancer in animals by dosing with asbestos. This was 30 years after the first reports of lung cancer in people, and more than two decades after Germany accepted the relationship between asbestos and lung cancer.

In November 1983 attention was drawn to an increased number of childhood leukaemia cases in the vicinity of a nuclear reprocessing and power plant at Sellafield in Britain. Although the incidence of leukaemia was ten times the national average, the official Committee of Inquiry decided that the nuclear facility was not the cause. Their conclusion was based on information from animal experiments. By preferring animal data to direct human observations, the risk of radiation were minimised (15).

These examples illustrate the danger of relying on animal experiments. Since it is impossible to tell which animal species, if any, will correctly predict human responses, there is the constant risk of misleading predictions. Far more could be achieved, and without harm to animals, by concentrating methods of direct relevance to people. These methods include human population studies (known scientifically as epidemiology), clinical investigation of people who are ill or who have died, observations of healthy volunteers, and test-tube experiments with human tissues. Such tissues can be obtained from therapeutic surgery, biopsies and postmortem specimens.

human clinical and epidemiological studies have identified the main causes of cancer, heart disease and strokes, thereby showing how today's major killer disease can be prevented (7).

Nevertheless, despite its greater relevance to medicine, human-based research is underrated and underfunded. For instance, America's National Institute of Health, which funds medical research on behalf of the government, spends about twice as much on animal experiments as it does on studies with people (17).

There is also declining interest in autopsies, a procedure which in the past has proved crucial to the proper understanding of disease. The situation has become so serious that Robert Anderson, chairman of the pathology department at the University of New Mexico School of Medicine, states (1 that "we know a lot more about the causes of death in old mice than we do about the causes of death in old people".

Test-tube studies with human tissues are also widely neglected. This is especially the case with pharmacology (19), the science of drugs. Pharmacologists determine exactly how drugs, and naturally occurring chemicals in the body, exert their effects on the tissues. This kind of information is valuable in providing a logical basis for developing new treatments. Unfortunately, pharmacologists rely mainly on tissues from animals despite numerous contradictory results.

For example, acetylcholine, a chemical produced by nerve endings, dilates the coronary arteries of dogs but has the opposite effect in human coronary arterial tissue (20). Another example is noradrenaline, which constricts human cerebral vessels but has no effect on similar vessels from cows (21). Yet another case is the family of naturally occurring substances called leukotrienes: they dilate blood vessels in the skin of people but have the opposite effect in similar tissues from guinea pigs (22).

Why is human-based research so neglected? One reason may be that human clinical studies require more skill, time and patience to avoid risks to participants, whereas scientists regard animals as disposable. Human studies are neglected because many scientists regard animal experiments as more convenient. This is due to the fact that some effort is needed to form working contacts with hospital staff to obtain adequate supplies of human tissues.

But by sacrificing accuracy for the greater convenience of animal research, experimenters do medicine a disservice. Young doctors and scientists must be made more aware of the hazards of vivisections and the greater relevance of human stuidies.

In conclusion, the mediaeval idea that lives can be saved by sacrificing animals must be rejected. We need a new generation of scientists who no longer regard animals as the disposable tools of research.

τα νούμερα αντιστοιχούν στην παρατιθέμενη στο λινκ βιβλιογραφία

[HAVOC]

Αλλοι τόσοι έχουν πεθάνει ακριβώς επειδή δοκιμάστηκαν σε ζώα, ή και ζωτικής σημασίας θεραπείες δεν προωθούνταν για χρόνια γιατί είχαν αρνητικά αποτελέσματα σε πειραματόζωα.

Αν δοκιμαζονται σε ζωα, ειναι σκληροτητα χωρις αποτελεσμα.
Οταν κινδυνευουμε, δωστε στον κοσμο θεραπειες, τα ζωα θα κοιταμε τωρα?

Ο,τι να 'ναι

[Candiru]

Αλλοι τόσοι έχουν πεθάνει ακριβώς επειδή δοκιμάστηκαν σε ζώα, ή και ζωτικής σημασίας θεραπείες δεν προωθούνταν για χρόνια γιατί είχαν αρνητικά αποτελέσματα σε πειραματόζωα.

Αν δοκιμαζονται σε ζωα, ειναι σκληροτητα χωρις αποτελεσμα.
Οταν κινδυνευουμε, δωστε στον κοσμο θεραπειες, τα ζωα θα κοιταμε τωρα?

Ο,τι να 'ναι

κάντο πιό λιανά

[Candiru]

συμπλήρωμα:

Candiru wrote:

Αφήστε που υποπτεύομαι και ρεβανσιστικό ακτιβισμό από τα φαρμακευτικά λόμπυ,ήδη μια σχετική εταιρεία επικοινωνιακών πρακτικών σχεδιάζει καμπάνιες υπέρ των πολυεθνικών. Αν και δεν θυμάμαι το όνομά της θα κάνω μια προσπάθεια.


minus answered:
Ίσως, αν και πέρα από επίπεδο PR δε βλέπω τι έχουν να κερδίσουν. Οι ακτιβιστές άλλωστε δεν επιτίθενται στα εργαστήρια των πολυεθνικών που φρουρούνται καλά, αλλά σε Πανεπιστήμια.

χώρια που οι πολυεθνικές είναι δύσκολος στόχος, τα πανεπιστήμια είναι οι ηθικοί αυτουργοί αυτής της ανήθικης και αντιεπιστημονικής πρακτικής που με θετικιστικό μανδύα νομιμοποιούν αυτή τη σφαγή ΚΑΙ στις εταιρείες. Αλλωστε τις σφαγές και στις εταιρείες τις κάνουν προσλημμένοι επιστήμονες γαλουχημένοι στην βαρβαρότητα από τις σχολές τους.

Συνεπώς ο στόχος είναι απόλυτα δικαιολογημένος.