Δεν βαστιόμουν και ήθελα να το κάνω αν έχετε να προσθέσετε κάτι χώστε.
Σάββατο, 25 Φεβρουαρίου. Η βραδία γάμησε, ήταν σούπερ ποιοτική χάρη στις συγκροτηματάρες που παίξανε.
Μετά από κανά τρία τέταρτα καθυστέρηση σκάσανε οι Noise Lust. Πρώτη φορά τους έβλεπα και δεν είχα και πολλές προσδοκίες να πω την αλήθεια μου από πρώτο support. Το πρώτο "Ώπααα!!!" ήρθε με το θεϊκό sample απ'το Mulholland Drive (βλέπε τη σκηνή με το Silencio). Μετά εισαγωγή με noiseιές και νόμιζα ότι όλο το σετ θα πάει έτσι και θα βαρέσουμε ενέσεις. Βγήκα μαλάκας, καθώς οι παίδες αρχίσανε τις ριφφάρες τη μία μετά την άλλη. Έπαθα πλάκα! Ήταν αργοί, αλλά όχι του θανατά, με τέλειο rhythm section και περάσματα μεγατόνων. Θεοί, πολύ κολληματική η μουσική τους. Όποιος γουστάρει sludge/postcore και δεν τους έχει δει χάνει πολλά απ τη ζωή του. Η τραγουδίστρια σούπερ,ειδικά όταν άρχισε κάτι tribalιές μ' ένα ταμπούρλο έσπειρε. Αυτή η μπάντα είναι για Southern Lord κατευθείαν φτάνει να βγάλουνε καλό ήχο στο στούντιο. Όπως μου είπαν ετοιμάζουνε ντέμο σιγά σιγά και παίζουνε και την Κυριακή στο Αν. Εγώ θα πάω πάντως!
Σειρά είχαν οι Liquidust με stoner και μια πολύ καλή τραγουδίστρια που έπιανε για την πλάκα της νότες και είχε και καλή προφορά. Δεν ήταν και τόσο πολύ του γούστου μου, πολύ χίππηδες ρε παιδί μου, αν και παίξανε ψυχωμένα και φύλαξαν και διασκευή Sabbath για το τέλος ("Oh lord yeahhh... " η φράση κλειδί...).
Τέλος σκάσανε και τα τέσσερα "χημεία" και αρχίσανε με το πρώτο κομμάτι απ' το "Ruder Forms Survive" (δισκαράαααα). Ήταν τόσο θεοί ρε πούστη, τα παίξανε όλα γαμάτα και απ'το ΕΡ και απ'το δίσκο, στη μούγγα τελείως, παίζανε απλά τις κομματάρες χωρίς κωλοατάκες και μαλακίες. Ο μπασίστας ήταν σκέτη μόρφα, έπαιζε όλη την ώρα με κλειστά μάτια. Το μόνο μείον ήταν η ελάχιστη κινητικότητά τους επί σκηνής (είναι και κάποιας ηλικίας θα μου πεις). Γαμώ μουσική πραγματίκα, να κάθεσαι, να ακούς και να ταλαντεύεις την κεφάλα σου. Το κοινό μια χάρα, γύρω στα 150 άτομα, πρέπει να γουστάρανε αν και σε κάποια φάση είχανε πιάσει πολλοί το μπλα-μπλα και ψιλοακουγότανε. Ο ήχος τζετ. Λίγο κράτησε, λιγότερο από μία ώρα αλλά ήταν αρκέτα περιεκτικό το σετ σε σχέση με τη δισκογραφία τους. Ελειπέ και ο τραγουδιστης των Oxbow γαμώ το φελέκι!
Αυτά. Όσοι δεν ήρθατε μπορείτε ν' αρχίσετε να κλαίτε γιατί ήταν υπερβολικά γαμώ σε σχέση με τα δεδομένα των underground συναυλιών αυτό το live