Marissa Nadler
Ναι. Ξεκίνησε ένας τύπος με την κιθάρα του που δεν θυμάμαι το όνομά του (είναι πιο γνωστός ως ηθοποιός σε 2-3 σειρές στην TV) που έπαιζε κάτι αμερικανιές/ιρλανδιές (..) με ένα σχετικά ωραίο στυλ. Πλάκα είχε. Είπε και το Working Class Hero.Originally Posted by Kalki
Μετά από λίγο, μια μικροκαμωμένη γλυκιά κοπελίτσα με κόκκινο βελούδινο φόρεμα, φανερά ντροπαλή κούρδιζε μια κιθάρα, τοποθέτησε μια κανάτα και ένα ποτήρι νερό δίπλα της, κάθησε πάνω στον ενισχυτή, είπε 2-3 check για να δοκιμάσει το μικρόφωνο, ζήτησε χαμηλόφωνα από τον ηχολήπτη να ανεβάσει λίγο την ένταση, είπε καλησπέρα, άρχισε να γρατζουνάει την κιθάρα της. Και άρχισε να τραγουδάει... Και σταμάτησε ο κόσμος για την επόμενη 1μισι ώρα.
'Επαιξε πολλά από τα 2 album της, 2 διασκευές Leonard Cohen (το Famous Blue Raincoat ήταν το 1) και αρκετά νέα κομμάτια. Όταν χαλάρωσε σιγά σιγά, είπε και 1-2 αστεία, του στυλ,"το επόμενο κομμάτι μιλαέι για μια χαμένη αγάπη και είναι λίγο depressive. Όπως και όλα τα πρηγούμενα". Ή προλόγισε ένα country κομμάτι ως "Αυτό είναι ένα χαρούμενο, ρυθμικό τραγούδι που μιλάει για μια γυναίκα και την επιστροφή του συζύγου της από τον πόλεμο. Μέσα σε φέρετρο."
Της άρεσε πολύ η βραδιά και η υποδοχή από το κοινό (γεμάτο το ΜΜΘ, γύρω στα 100 άτομα) και θέλει πολύ να ξανάρθει
