Edel Records
http://www.deep-purple.com

1. Money Talks
2. Girls Like That
3. Wrong Man
4. Rapture Of The Deep
5. Clearly Quite Absurd
6. Don't Let Go
7. Back To Back
8. Kiss Tomorrow Goodbye
9. MTV
10. Junkyard Blues
11. Before Time Began


Λοιπόν, λίγο πολύ τα πράγματα είναι γνωστά όσον αφορά το συγκρότημα - θρύλος, το οποίο ως γνωστόν αποτελεί ένα από τα προσωπικά μου κολλήματα. Συνεχίζω κάνοντας μια παρένθεση για αναφέρω (όπως και άλλες φορές πώς θα είμαι υποκειμενικός με τούτο το δίσκο).
Προσωπικά την τελευταία δεκαετία και μετά το πραγματικά απίστευτο Purpendicular (1996), δεν μπορούσα να περιμένω όσον αφορά τις καινούριες δισκογραφικές δουλειές τους κάτι που θα με ενθουσιάσει τόσο. Όσοι ασχολούνται με τους Purple, παρακολουθόντας τα βήματά τους ξέρουν τιο ακριβώς εννοώ. Το Abandon (199 περιείχε μερικά εκπληκτικά κομμάτια + την απίστευτη επανεκτέλεση του Bloodsucker (απο το In Rock), αλλά σαν δίσκος ήταν μετριότατος. Το Bananas (2003) ήταν ο πρώτος δίσκος χωρίς τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Jon Lord στα πλήκτρα, αλλά και ο πρώτος με τον Don Airey στην θέση αυτή. Και όπως φάνηκε ο τύπος αφομίωσε πλήρως την δουλειά του Lord και προσέφερε σημαντικά στην δημιουργία μερικών ακόμα κομματιών, που μπήκαν αυτόματα στο πάνθεον των κλασσικών τους τραγουδιών.Ναι για το Walk On μιλάω, το οποίο φέρνει κάτι από fireball εποχή και είναι ανατριχιαστικό.Φαίνεται ότι ο οίστρος των παπούδων επέστρεψε (έστω και προσωρινά )στο Rapture of The Deep. Σε αυτό βέβαια συνεισφέρει και ο κιθαρίστας μοντέλο, ο Morse.Μην φανταστείτε όμως ότι είναι ανατρεπτικός or something. Πέρασαν αυτές οι εποχές

Ας με σταματήσει κάποιος γιατί μπορώ να γεμίσω σελίδες για τους Purple. Τέλος πάντων, όσον αφορά το Rapture of The Deep, έχουμε και λέμε.


1. Money Talks
Ωραίο κομμάτι για εισαγωγή του δίσκου, με πλήκτρα βγαλμένα από 70's.

2. Girls Like That
Εμπορικό όσο δεν πάει, με σολάκι μούρλια και κραυγή του Gillan. (πινκκ)

3. Wrong Man
Από τα πιό ''σκληρά'' κομμάτια του δίσκου με ωραίο πιασάρικο ρυθμό και ωραίο ριφάκι

4. Rapture Of The Deep
H μεγάλη αγάπη του δίσκου. Εκπληκτικό κομμάτι, για πολλά repeat.Βγαλμένο από το χρονοντούλαπο και συγκεκριμένα το 1984.Ανατολίτικος ρυθμός με prog στοιχεία (Ω, ναί !)

5. Clearly Quite Absurd
Να και η μπαλάντα του δίσκου. Σαν Pink Floyd, μου φέρνει λίγο (κάτι από division bell). Το κομμάτι που αναδεικνύει ότι έχει μείνει από την φωνή του Θεού Gillan.

6. Don't Let Go
Το ποιό χαρούμενο κομμάτι του δίσκου και αυτό με πιασάρικο Blues ρυθμό.

7. Back To Back
Λές να ναι bside του Fireball αυτό; Ωραία δισολία με synthesizer.Έπος το solo του Morse.

8. Kiss Tomorrow Goodbye
Χαρούμενο πιασάρικο κομματάκι με γρήγορο ρυθμό.Live θα τα σπάει. Άλλο ένα φοβερό σολάκι.

9. MTV
Ο χαβαλές του δίσκου αυτό το τραγούδι.Σαρκαστικοί στίχοι που κοροϊδεύουν το air play του ραδιοφώνου την σήμερον ημέρα. Τελείως αμερικάνικος rock ρυθμός.Σαν τζαμάρισμα ακούγεται.

10. Junkyard Blues
Κλασσικό κομμάτι Purple.Αυτοσχεδιασμοί, σολίδια, πιάνο,κραυγή, 70's, \m/ Ωδή στην περίοδο 70-73

11. Before Time Began
To πιό ατμοσφαιρικό τραγούδι του δίσκου. Μου θύμισε προσωπικές δουλειές του Gillan και λίγο Seventh Heaven από abandon. Καταπληκτικό ορχηστρικό μέρος πριν το ξέσπασμα.

Εν κατακλείδι,
απαραίτητο για τους οπαδούς των Purple.Οι υπόλοιποι ας ακούσουν μονάχα το ομώνυμο (αν όχι όλα), προτού αρχίσουν να μιλάνε για δεινοσαυρικό rock και αρπαχτές.


And for those who remain with your chosen gods
May your prayers be answered.