Μεθεόρτια Πολυτεχνείου και αναστήθηκε η θεωρία των προβοκατόρων που δήθεν το οργάνωσαν στις πλάτες των αθώων φοιτητών και η ΚΝΕ ξαναθυμάται την αμαρτωλή "Πανσπουδαστική φ. 8". Την καλύτερη απάντηση δίνει ένα αδημοσίευτο εσωτερικό ντοκουμέντο του ΚΚΕ.
Ο φετινός 31ος εορτασμός του «Πολυτεχνείου» σημαδεύτηκε από δυο σημαντικά πολιτικά εγχειρήματα. Στο πρώτο δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα, εφόσον αφορούσε προσωπικότητες με εξέχουσα θέση στην πολιτική σκηνή. Μιλάμε για τις γνωστές αναφορές στο σκασιαρχείο του Κώστα Καραμανλή τις μέρες του Νοέμβρη του 1973 από τον κ. Τζουμάκα και την επίσημη εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ, με την οποία επιχειρήθηκε -κάπως άγαρμπα- η μετατόπιση της εξέγερσης στο «μεσαίο χώρο».
Το δεύτερο, όμως, εγχείρημα παρέμεινε ασχολίαστο, αν και δεν έχει λιγότερο ενδιαφέρον και οπωσδήποτε είναι ενδεικτικό του πνεύματος των καιρών. Αναφερόμαστε στην πρωτοφανή πρωτοβουλία της ΚΝΕ να προβάλει στο κεντρικό της ταμπλό για το Πολυτεχνείο το πασίγνωστο φύλλο 8 της παράνομης «Πανσπουδαστικής» (Γενάρης 1974), στο οποίο δημοσιεύεται πλαστό κείμενο δήθεν της Συντονιστικής Επιτροπής, όπου καταγγέλλεται η εξέγερση ως έργο 350 προβοκατόρων του Ρουφογάλλη, δηλαδή της χουντικής ΚΥΠ, και συκοφαντείται ως χαφιές ο φοιτητής Διονύσης Μαυρογένης (στέλεχος του ΕΚΚΕ και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης).
Η υπόθεση είναι γνωστή, και έχει αποτελέσει επί τρεις δεκαετίες προπαγανδιστικό χαρτί στα χέρια όσων ήθελαν να επικρίνουν το ΚΚΕ για την επιφυλακτική στάση του απέναντι στο αυθόρμητο ξέσπασμα εκείνων των ημερών. Μέχρι σήμερα, όμως, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουν κάνει σαφές ότι δεν θεωρούν έγκυρη αυτή την ανάλυση, χωρίς βέβαια να αποκηρύξουν ανοιχτά το δελτίο αυτό της παράνομης «ΑντιΕΦΕΕ». Η επίσημη κομματική ιστορία -χωρίς να ξεχνά τους προβοκάτορες- δεν τους δίνει το πάνω χέρι στην εξέλιξη των γεγονότων. Αλλά έρχεται σήμερα η νεολαία του κόμματος να κάνει σημαία της αυτή την παραχάραξη των πραγματικών γεγονότων. Και αν τότε, σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, μπορεί κανείς να βρει ελαφρυντικά γι’ αυτή τη συκοφαντία, η επάνοδος σήμερα στην ίδια επιχειρηματολογία, μετά από τόσες αναλύσεις, καταγραφές και ιστορικές αναμνήσεις, είναι τουλάχιστον ακατανόητη.