Naer Mataron, Dusk Eternal, Miasma 13/11 @Rec - Patra.
Λοιπόν...
Έχουμε και λέμε. Οι πόρτες άνοιγαν στις 8:00 για το live. Έτσι, κατά τις 8 παρά τέταρτο πάω στο Rec, με τη λίγη παρέα που βρήκα. Τέσπα, έξω από το μαγαζί λίγοστός κόσμος - όλοι γνωστές φάτσες - , τα συγκροτήματα και ο φίλτατος belphegor. Mπλα μπλα, περνάει η ώρα, κόσμος δεν έρχεται και έτσι μπαίνουμε μέσα. Ακόμα λιγότερος κόσμος μέσα αλλά κανείς δε φαίνεται να πτοείται. Μετά από μια βόλτα απο τους πάγκους του merchandise - όπου βρήκα και τσίμπησα στο άκυρο το hail horror hail - αρχίζει το live με τους Miasma μπροστά σε ένα κοινό 30 περίπου ατόμων. Οι φήμες για τη μπάντα αυτή τους θέλουν να έχουν δημιουργηθεί ένα - ενάμιση μήνα πριν με σκοπό να παίξουν σ'αυτό το live. Όπως ήταν προφανές ήμουν λίγο επιφυλακτικός σχετικά με το πόσο προετοιμασμένοι μπορούν να είναι σε τόσο λίγο καιρό, παρόλο που τα μέλη τους έχουν εμπειρία από άλλα συγκροτήματα.
Να μην τα πολυλογώ , το live ξεκινάει και εμείς βιώνουμε κάτι το "διαφορετικό". Σκεφτείτε την χαβαλετζίδικη διάθεση των Sonichaos Aeon εμπλουτισμένη με μία προσπάθεια για θεατρικότητα επί σκηνής και όλο αυτό βασισμένο σε πολύ απλά-αδούλευτα κομμάτια. Η τουλάχιστον εμένα αυτή την εντύπωση μου δώσανε. Τίποτα ιδιαίτερο μουσικά, με 2 τραγουδιστές - δεν θα πω για τον πούτσο - που απλά φωνάζανε για την κάβλα τους και ήταν κυρίως απασχολημένοι με τους θεατρινισμούς τους. Το όλο concept περιείχε και μια φουσκωτή κούκλα ντυμένη σαν άγγελο η οποία έκανε βόλτες πάνω στη σκηνή. Το μόνο που σώζει τα παλικάρια είναι το γεγονός ότι το κάνουν για το χαβαλέ τους και το γνωρίζουν - πιστεύω και ελπίζω - καθώς και οι εκτελεστικές δυνατότητες των μελών τους. Ίσως με πολύ δουλειά να βγάλουν κάτι αξιόλογο. Θα δείξει...
Μετά από ένα σύντομο διαφημιστικό διάλυμα περνάμε στους νεοσύστατους επίσης Dusk Eternal. Tα παιδιά έχουν κυκλοφορήσει ένα demo πρόσφατα το οποίο δεν έχω ακούσει αλλά παρόλα αυτά, όπως με ενημερώνουν από το control, έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από το διεθνή τύπο. Ε δεν καταλαβαίνω γιατί. Οι Dusk Eternal επιδίδονται στο καθόλου προσφιλές σε εμένα πληκτράτο black metal με εμφανής επιρροές από Dimmu Borgir και τα συναφή. Ξεκινάνε το live με ανεκτό ήχο μέχρι που μπαίνουν τα - !@#$!@ - πλήκτρα. Πολύ άσχημος ήχος, καλύπτουν τις κιθάρες, που και που μικροφωνίζουν και χαλάνε και το υπόλοιπο αποτέλεσμα και κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν ήταν και τίποτα ιδιαίτερο, απλά έβαζαν πλάτες στα κομμάτια. Στα αρνητικά να προσθέσω και την extravagant μπλούζα του τραγουδιστή με τα κρόσια καθώς και την πολύ "παιχνιδιάρικη" διάθεση του που χαλούσε κάπως το image(λέγε με corpsepaint) που προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω...Τα κομμάτια κυλάνε με λίγα σημεία να μου αποσπούν το ενδιαφέρον και κλείνουν με μια διασκευή στους *μαντέψτε ποιούς* Dimmu Borgir. Πάντως αν το δουλέψουν λίγο έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι καλό καθώς δεν είναι και κουλάδια.
Πρώτη φορά που θα δω Νaer Mataron και πραγματικά δεν ξέρω τι να περιμένω. Έχω ακούσει ότι στα live έχουν προβλήματα, ότι κάνουν λάθη στα κομμάτια και άλλα τέτοια και έτσι δεν περιμένω και τίποτα φοβερό. Στη σκηνή ανεβαίνει ο drummer και μετά από... 40 λεπτά ανεβαίνει και το υπόλοιπο συγκρότημα με το πλήρες kit του black metal live. Μεγάλοι ανάποδοι σταυροί, κεφάλια από κριάρια, αλυσίδες, καρφιά, corpsepaint και πεντάλφες συμπληρώνουν το σκηνικό. Ο Morpheas παίρνει τη θέση του στο μπροστά μέρος της σκηνής σαν frontman του συγκροτήματος και το live ξεκινάει με το Blessing of Sin - αν θυμάμαι καλά - απο το τελευταίο album του συγκροτήματος μπροστά σε κοινό το πολύ 50 ατόμων. Αρχικά τόσο το συγκρότημα όσο και το κοινό φαίνεται κάπως μουδιασμένο. Το μπάσο καλύπτει τις κιθάρες και γενικά ο ήχος είναι κάπως αδύναμος. Όμως πρίν καλά καλά περάσουν 2 λεπτά, ο ήχος φτιάχνει και δυναμώνει και με ένα "come on" του Morpheus το κοινό ξεσηκώνεται και μπαίνει σ'ένα ξέφρενο πανηγύρι. Παθιασμένο head banging και moshing από το κοινό κάτω από το αγέρωχο βλέμα του πανύψηλου και άκρως επιβλητικού Μορφέα που με τη σειρά του οδηγεί και σε μια παθιασμένη εμφάνιση τους Naer Mataron. Με setlist που βασίστηκε κυρίως στα τελευταία album - όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο - αλλά και μερικά κομμάτια από τα παλιά το συγκρότημα έκατσε πάνω στη σκηνή λίγο παραπάνω από μία ώρα και απέδωσε πολύ καλά, με μοναδικό - ασήμαντο βέβαια - ψεγάδι το γεγονός ότι ο drummer δεν ήταν ιδιαίτερα σταθερός στις δίκασες. Aυτό όμως δεν ενόχλησε κανένα και όλοι έδειχναν να το ευχαριστιούνται. Είδική μνεία πρέπει να γίνει στην καιγόμενη πεντάλφα που αποτέλεσε το θεαματικό - αν και κάπως υπερβολικό - background του faethon το οποίο τραγουδήθηκε απο κοινό και συγκρότημα μαζί (εντελώς καύλα κάτι τέτοιες γηπεδικές καταστάσεις) και στην διασκευή σε Darkthrone, η οποία αν δεν με γέλασε το αυτί μου, ήταν το Cromlech.
Κοινώς, μια απίστευτη εμφάνιση των Naer Mataron έσωσε ένα live που αλλιώς ήταν καταδικασμένο στη μετριότητα. Όσοι βρείτε την ευκαιρία να τους δείτε. Δε θα χάσετε.
Originally Posted by Once_Emperor
