SPV 2005
CD 1:
1 The King For A 1000 Years
2 The Invisible Man
3 Born On Judgment Day
4 Pleasure Drone
5 Mrs. God
6 Silent Rain
CD 2:
1 Occasion Avenue
2 Light The Universe
3 Do You Know What You Are Fighting For
4 Come Alive
5 Shade In The Shadows
6 Get It Up
7 My Life For One More Day
Νέο album από τους Helloween… “ Ε και;” θα πουν οι περισσότεροι και δεν ξέρω αν έχουν δίκιο ή άδικο αλλά οι Helloween πολλά χρόνια τώρα δεν είναι η μπάντα με την οποία θα ασχοληθεί εδώ τουλάχιστον ακόμη και ο οπαδός του power, το οποίο ούτως ή άλλως δεν έχει και μεγάλη ζήτηση κάποια χρόνια τώρα… Εδώ το 1996, που το power ήταν το πιο δημοφιλές είδος σκληρής μουσικής (με Angra, Stratovarius, Gamma Ray κλπ να κυκλοφορούν δισκάρες) το πραγματικά πάρα πολύ καλό Time Of The Oath πέρασε στα ψιλά, εν έτει 2005 πόσοι θα ασχοληθούν?
Από την άλλη κάτι οι απανωτές βλακείες που λέει ο Weikath, κάτι ο άχαρος διωγμός των Grapow και Kusch, άντε και το μέτριο Rabbit Don’t Come Easy μάλλον απογοήτευαν και τους λίγους οπαδούς τους. Ε μετά άρχισαν να παίζουν σενάρια για νέο Keeper, επιστροφή των Hansen και Kiske, μετά επισημοποιήθηκε το νέο Keeper (με την νέα σύνθεση όμως), έπεσε κράξιμο αρκετό και γενικά αν υπήρχε metal Τατιάνα θα ήταν η χαρά της. Ξενέρα δηλαδή…
Και να που σκάνε οι Helloween μετά από όλα αυτά και βγάζουν ένα super δίσκο και με τη μια δε σε ενδιαφέρει τι έγινε και τι όχι, αλλά τι γαμάτη μουσική έγραψαν σε ένα σχετικά κορεσμένο είδος. Βάζεις και ακούς το King For 1000 Years και λες “τι κομματάρα είναι αυτή” (τι εισαγωγή!), ακούς και το Occasion Avenue (και τα 2 άνω των 10 λεπτών) και δένει το γλυκό. Power metal ευρωπαϊκό, όπως πρέπει να είναι παιγμένο με φοβερές μελωδίες, με ταχύτητες, με παίξιμο αρκετά τεχνικό, με μακροσκελή κομμάτια, αλλά και μικρότερα χαβαλετζίδικα, κολλητικά ρεφραίν κλπ. Το Invisible Man είναι ίσως το καλύτερο Gamma Ray κομμάτι του 2005, το Mrs God catchy και εμπορικό, τα Born On Judgment Day, Silent Rain και My Life For One More Day ισοπεδωτικά, η μπαλάντα Light The Universe ωραία αν και με c/p ρεφρέν. Ωραία πράγματα δηλαδή…
Τυχαία ήταν όλα αυτά? Μπα…Παίζουν 2 σημαντικοί παράγοντες ρόλο. Πρώτον, Ο Deris ήταν, είναι και θα είναι φωνάρα, φοβερός συνθέτης και γενικά φοβερός μουσικός. Το είχε αποδείξει με τους 2 πρώτους PC69 δίσκους αλλά και με album όπως τα Master Of The Rings, Time Of The Oath και φυσικά The Dark Ride… Δεύτερον, ο νέος κιθαρίστας Schasha Gartner είναι παιχταράς, δίνει διαφορετικό παίξιμο στην μπάντα και τώρα που έχει περάσει ένα διάστημα παραμονής του έχει ενεργό και όχι άχαρο ρόλο (ο Grapow μόλις είχε φύγει από τους Helloween έλεγε ότι είναι super επιλογή).
Εν τέλει έχουμε να κάνουμε με έναν από τους 2-3 καλύτερους power δίσκους που κυκλοφορούν φέτος τουλάχιστον, μάλλον worth buying και σίγουρα worth listening…Συγκρίσεις με τα 2 πρώτα Keeper δεν καταλαβαίνω τι ουσιαστικό έχουν να προσφέρουν, προφανώς και ήταν μια κίνηση marketing και τίποτα παραπάνω. Αν σας άρεσε το Gamma Ray (που μου φάνηκε αρκετά μέτριο), αυτό είναι εύκολα πολύ καλύτερο…Στα πολύ καλά της χρονιάς
PS : Τώρα γιατί από 78 λεπτά προέκυψε διπλό cd, ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω αλλά η συσκευασία είναι ωραία και η τιμή δεν ανεβαίνει από μονό cd οπότε ακούγεται ξεχωριστά και το κάθε δισκάκι και δεν κουράζει…
Come Alive…