Exegersh sthn Gallia

[Ace]

kai opws eipe kai o Lektikos Epexergasths

[wraithmare]

Doksa ton theo, kaneis den anaferthike sto fainomeno ws "epanastasi" se afto to thread

To fainomeno tha kratisei, or so I hope.

Exei plaka....gia na doume ti tha ginei.

/me examines the anthill as it boils

Edw to poli poli na arxisoun tpt apergeies (les kai den tha arxizan outws h allws)

Kosmoistorika gegonota!

Poies alles xwres mphkan ston xoro?

Kai, en katakleidi:

Opoios anaferetai stis meionothtes ws "burden", tha ton kanw gio mou. (kante kai to analogo logiko sxhma)

[Candiru]

Doksa ton theo, kaneis den anaferthike sto fainomeno ws "epanastasi" se afto to thread

αν και είναι θέμα οπτικής γωνίας, κατά κανόνα μια επανάσρταση έχει και κάποιο σκοπό να πετύχει, μετά από μια περίοδο χάους, αρχίζουν να σχηματίζονται κάποιοι πυρήνες όπου προσπαθούν να δημιουργήσουν νόημα, οργάνωση και να απαιτήσουν ή επιβάλλουν κάτι συγκεκριμένο.

Προς το παρόν είναι απλώς ξεγκάβλωμα χωρίς νόημα. Τυχόν ύπαρξη κάποιας οργάνωσης είναι μόνο ως αμυντικοί μηχανισμοί (πχ τακτική επιθέσεων, ορυχώσεων, κλπ)

[pitchfork]

Άμα ήμουνα έμπορος αυτοκινήτων εγώ, χαλαρά θα είχαμε τα ίδια επεισόδια κι εδώ μη σου πω και χειρότερα.

[enitharmon]

όταν άκουσα το Γάλλο υπουργό εσωτερικών χτες μου δηνιουργήθηκε μια αίσθηση χαιρεκακίας. Μόνο που το δικό του αυτοκίνητο δε θα καεί

[ArchVile]

Μαλακίες ότι ακούγεται από τα ελληνικά ΜΜΕ...
Η ταμπακιέρα είναι η εξής: δεν μπορείς να γαμάς όλο τον πλανήτη με την αποικιοκρατία χωρίς αυτό να σου γυρίσει μπούμερανγκ κάποια στιγμή. Έτυχε και είναι η Γαλλία, μπορούσε κάλλιστα κάποια στιγμή να είναι οποιαδήποτε άλλη χώρα. Τώρα αυτοί στα ΜΜΕ που βλέπουν "επαναστάσεις" κλπ, είναι το λιγότερο γραφικοί.
Επίσης, η συμπεριφορά των Ελλήνων στους μετανάστες είναι για φάπες (από προσωπική εμπειρία)

[Candiru]

http://www.iospress.gr/megalo2005/megalo20051112.htm

Ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές -13 μέρες μετά το ξέσπασμα των γκέτο στις γαλλικές πόλεις-, η δημοσιογραφική κάλυψη των εν λόγω γεγονότων από τα ελληνικά ΜΜΕ ήταν σε γενικές γραμμές, πέρα από κάθε προσδοκία, άψογη. Η κοινωνική ευαισθησία και η πολιτική ωριμότητά τους έφτασε σε αξιοζήλευτα επίπεδα......

Τουναντίον, όλα τα ρεπορτάζ και οι σχετικές αναλύσεις υπογράμμιζαν τις κοινωνικές και πολιτικές αφετηρίες αυτής της εξέγερσης: «Ανεργία και ρατσισμός, οι αιτίες», σημείωνε σε κύριο άρθρο της «Η Χώρα». «Κύρια αιτία αυτής της μεγάλης αναταραχής είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός και η γκετοποίηση μιας μεγάλης μερίδας Γάλλων πολιτών», συμπλήρωνε η «Απογευματινή». Και ακόμα πιο ριζοσπαστική «Η Βραδυνή» δεν δίστασε να ταυτιστεί με τους οργισμένους : «Αυτή η νεολαία αντιμετωπίζοντας το φάσμα του αφανισμού λόγω της ξενοφοβίας, έχει κάθε δικαίωμα να κραυγάζει. Δεν μπορεί να αποκαλείται "νεολαία καθαρμάτων". Οταν ο φτωχός φτάνει στο χείλος του γκρεμού, και εκτός από φτωχός είναι και απελπισμένος, δεν έχει άλλη επιλογή. Μπορεί να φτάσει στα άκρα, μπορεί να γίνει ακόμη και ταραξίας».

Την ίδια προοδευτική ματιά και την απροσδόκητα μαρξίζουσα ανάλυση έχει το σύνολο των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, αλλά και οι καθιερωμένοι τηλεσχολιαστές κάθε πολιτικής απόχρωσης και ιδιότητας, σε όλες τις ανάλογες πρόσφατες περιπτώσεις κοινωνικών «τυφλών» εκρήξεων στο εξωτερικό, είτε επρόκειτο για το ξέσπασμα στο Τόξτεθ και στο Μπρίξτον της Βρετανίας στα χρόνια του '80, είτε για το Λος Αντζελες του 1992, είτε, βεβαίως, για τις περισσότερο πολιτικοποιημένες παλαιστινιακές ιντιφάντες στα κατεχόμενα. Ποιος, άλλωστε, ξεχνά τον ενθουσιασμό με τον οποίο υποδέχτηκαν Μέσα (συνεπώς) και τηλεθεατές το (όχι και τόσο ειρηνικό) κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων, όταν αυτό έδινε τις μάχες του στο Σιάτλ, τη Γένοβα και προχθές στην Αργεντινή;

Κι όμως, ο καθένας μας αντιλαμβάνεται ότι, όταν η απόσταση από τις όποιες κοινωνικές εντάσεις μικραίνει και η αναταραχή «χτυπάει την πόρτα μας», τα πράγματα αλλάζουν άρδην. Να θυμίσουμε την αντιμετώπιση (από τα ΜΜΕ και τους «αναλυτές» των τηλεπαραθύρων) μιας περιορισμένης ολιγόωρης έκρηξης των Τσιγγάνων στο Ζεφύρι, τον περασμένο Μάρτιο, όταν εξοργίστηκαν για την απόφαση του δικαστηρίου που άφησε ελεύθερο τον αστυνομικό φονιά ενός 21χρονου «δικού τους». Να ξαναπάμε, μέρες που είναι, πίσω στη διπλή εξέγερση, στις φυλακές του Κορυδαλλού και στο Πολυτεχνείο, το Νοέμβριο του 1995; 'Η να σκεφτούμε τις άπειρες περιπτώσεις στην πρόσφατη διαδρομή των κοινωνικών αγώνων στην Ελλάδα, που τα Μέσα Ενημέρωσης και οι πολιτικοί μας ταγοί μιλούν για σπασμένες βιτρίνες και ζημιές «βανδάλων», όταν οι «δικοί μας» καταφρονεμένοι -άνεργοι, απολυμένοι, περιθωριοποιημένοι, κοινωνικά στιγματισμένοι, των δικών μας γκέτο, που παράγει (ακριβώς όπως και τα άλλα ευρωπαϊκά γκέτο) «άγρια νεολαία», παιδιά «no future»- μιλάνε «για ανθρώπινες ζωές»;
..............