Exegersh sthn Gallia
Οταν η εξέγερση καραδοκεί...
ΠΑΡΙΣΙ
Από μακρού αναμενόμενο ξέσπασμα της οργής που γιγαντώνεται εδώ και χρόνια μεταξύ των, αραβικής και αφρικανικής κυρίως καταγωγής, νέων που αισθάνονται αποκλεισμένοι στα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού και των μεγάλων πόλεων της Γαλλίας είναι οι ταραχές που γνωρίζει τις τελευταίες μέρες η περιοχή ανατολικά και βόρεια της γαλλικής πρωτεύουσας. Ομως αναλυτές προειδοποιούν για μελλοντική γενικευμένη εξέγερση καθώς τα ίδια αισθήματα συσσωρεύονται και μεταξύ άλλων ομάδων πληθυσμού που ζουν στις ίδιες περιοχές, έστω και αν ακόμα δεν έχουν εκφραστεί.
Οπως εξηγεί στη γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν» ο Ναζίμ, ένας 26χρονος κοινωνικός λειτουργός που ζει και εργάζεται στην Κουρνέβ, ένα από τα προάστια που πλήττονται από τις εξεγέρσεις των τελευταίων ημερών, στην ευρύτερη περιοχή «κατοικεί το 80% του φτωχότερου πληθυσμού, το ποσοστό των κατοικιών που παρέχονται από την κοινωνική πρόνοια είναι ένα από τα υψηλότερα στη Γαλλία. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η εξάπλωση της βίας».
Η ανεργία και οι «ξένοι»
Σύμφωνα με τα στοιχεία του BBC, ο μέσος όρος της ανεργίας μεταξύ των πολιτών γαλλικής καταγωγής είναι 9,2%. Το αντίστοιχο ποσοστό για τους Γάλλους πολίτες ξένης καταγωγής είναι 14% ακόμα και μετά τη διόρθωση με βάση το μορφωτικό επίπεδο. Στα υποβαθμισμένα προάστια το ποσοστό αυτό είναι εντυπωσιακά μεγαλύτερο.
Η γαλλική οργάνωση κατά των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού «SOS Racisme» καταγγέλλει ότι πολλοί εργοδότες απορρίπτουν αιτήσεις πρόσληψης όταν βλέπουν ξένα ονόματα. «Ορισμένες επιχειρήσεις πιστεύουν ότι για να είσαι υπεύθυνος για πωλήσεις πρέπει να έχεις ρίζες στην ηπειρωτική Γαλλία επί πολλές γενιές προκειμένου να καταλαβαίνεις την καταναλωτική στάση των Γάλλων», γράφει στην έκθεσή της η οργάνωση. «Οι πόρτες είναι κλειστές αν είσαι Αραβας», λέει απλά ο συγγραφέας Γιαζίντ Σαμπέγκ.
Αποκλεισμός και μίσος
Ο αποκλεισμός δεν περιορίζεται όμως στο θέμα της εργασίας. Οπως λέει στο BBC ο δημοσιογράφος Ναντίρ Ντεντούν που ζει στο Σεν Ντενί, πολλοί νέοι συναντούν τον αποκλεισμό για πρώτη φορά στην πρώτη τους νυχτερινή έξοδο. «Την πρώτη φορά που ο τύπος στη πόρτα λέει ότι δεν μπορείς να μπεις, το δέχεσαι. Ομως έπειτα από δυο - τρεις φορές γυρίζεις στο σπίτι σου κουβάλώντας στη πλάτη σου ένα σακί γεμάτο μίσος», λέει. Οταν λίγο αργότερα δεν καταφέρνεις να βρεις πουθενά δουλειά, τα αισθήματά σου φτάνουν στο όριο της παράνοιας, προσθέτει. «Κάθε απόρριψη, ακόμα και αυτές που μπορεί να μην έχουν ρατσιστικό κίνητρο, υπονομεύει την αυτοπεποίθησή σου. Αισθάνεσαι ότι ποτέ δεν θα τα καταφέρεις επειδή είσαι Αραβας», λέει.
Για τον κοινωνιολόγο Ερίκ Μαρλιέρ, οι νέοι των υποβαθμισμένων προαστίων «άσχετα αν είναι άνεργοι ή κακοί μαθητές, έχουν ένα βαθύ αίσθημα αδικίας. Και η πικρία είναι ακόμα πιο έντονη για εκείνους που προσπάθησαν να σπουδάσουν».
Ντόμινο οργής
Αυτοί οι νέοι έχουν βγει στους δρόμους και συγκρούονται με την αστυνομία. Ομως τα πράγματα μπορεί να χειροτερέψουν. Οπως δηλώνει στη «Λιμπερασιόν» ο Αμάρ Ενί, υπεύθυνος του κέντρου εκπαίδευσης κοινωνικών λειτουργών, «κάποια στιγμή θα υπάρξει γενική εξέγερση. Οταν η οργή θα κυριεύσει και άλλες γενιές, πέρα από τους νέους. Σήμερα, ακόμα και όσοι έχουν εργασία στα προάστια φοβούνται και αισθάνονται τον αποκλεισμό. Επί του παρόντος, οι γονείς ανησυχούν για τα παιδιά τους όταν αυτά αναμετρώνται με την αστυνομία. Ομως αύριο θα κατεβούν στους δρόμους, είναι προφανές».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/11/2005
Originally Posted by katwrimos
