Πρόσωπα & προσωπεία

ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ mich@enet.gr

ΚΑΘΕ φορά που γράφουμε κάτι εδώ, το οποίο δεν αρέσει στους πολλούς λάτρεις της χέβι μέταλ μουσικής, η αντίδραση είναι άμεση και, σε αρκετές περιπτώσεις, πολύ-πολύ ...χέβι. Το χθεσινό μας σημείωμα για τις δύο 14χρονες κοπέλες που αυτοκτόνησαν πέφτοντας δεμένες χέρι-χέρι από τον 17ο όροφο πολυκατοικίας στο Παρίσι, έχοντας φροντίσει προηγουμένως να είναι αυτόπτες μάρτυρες οι δύο φίλοι τους, ενόχλησε αρκετούς αναγνώστες-φίλους της χέβι μέταλ επειδή, όπως γράψαμε, η γαλλική αστυνομία διερευνά πιθανή σύνδεση της αυτοκτονίας με το πάθος που είχαν τα κορίτσια με αυτού του είδους τη μουσική.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΒΗΣ, 26 χρόνων, διπλωματούχος αγρονόμος τοπογράφος μηχανικός του ΕΜΠ, επαγγελματίας εδώ και δύο χρόνια, πιστεύει πως ο υπογράφων υιοθετεί τους φόβους της γαλλικής αστυνομίας ότι εάν τα δύο κορίτσια δεν άκουγαν χέβι-μέταλ μουσική ίσως σήμερα να ζούσαν. Κάτι τέτοιο ουδέποτε υποστηρίχθηκε από τη στήλη. Σημειώσαμε μόνον ότι το περιεχόμενο του σημειώματος που άφησαν πίσω τους («αυτή η ζωή δεν αξίζει να τη ζεις») δεν μπορεί κάποιος να πει με βεβαιότητα εάν αντικατοπτρίζει πράγματι αυτό που αισθάνονταν ή ήταν απλώς «ένα τσιτάτο από τα τραγούδια που άκουγαν και που τους έγιναν εμμονή». Στο οργισμένο e-mail του προς τη στήλη, ο κ. Γιαβής σημειώνει ωστόσο: «Κύριε Μιχαηλίδη, ένα παιδί που θέλει να αυτοκτονήσει σίγουρα δεν θα ακούει Spice Girls αλλά κάτι πιο κοντά στον ψυχισμό και τη μελαγχολική διάθεσή του, όπως η γοτθική ροκ και η χέβι-μέταλ».

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Β., αναγνώστης επίσης, αντιμετωπίζει το ίδιο θέμα από την ίδια οπτική γωνία, και ας μην είναι φίλος, όπως λέει, αυτού του είδους της μουσικής. Θεωρεί (και δεν διαφωνούμε μαζί του) ότι είναι άδικο και λάθος να συνδέονται όλα τα κακά του κόσμου με τη χέβι-μέταλ μουσική. Μάλιστα, παραθέτει και αυτό το μικρό απόσπασμα από συνέντευξη που έδωσε ο μουσικός Μέριλιν Μάνσον (από τους καλλιτέχνες που λάτρευαν τα δύο κορίτσια που αυτοκτόνησαν, τον βλέπουμε στη φωτογραφία) στον Μάικλ Μουρ για την ταινία-ντοκιμαντέρ του «Bowling for Columbine» («Ακήρυχτος Πόλεμος»), όταν κατηγορήθηκε ότι οι δύο νεαροί δολοφόνοι ήταν οπαδοί της μουσικής του: «Το τελευταίο πράγμα που έκαναν τα παιδιά πριν πραγματοποιήσουν την ομαδική δολοφονία ήταν να παίξουν μπόουλινγκ. Ας κατηγορήσουμε το μπόουλινγκ τότε».