Gary Moore.
Λιωνω τη δισκογραφια του την τελευταια βδομαδα, εχοντας επικεντρωθει στο περισσοτερο hard rock προσωπειο του και εχοντας ανακαλυψει κομματαρες που σπερνουν αλυπητα... Τους 70s δισκους δεν τους εχω καλακουσει ( μονο το Back on the streets, κι αυτο λιγο) αλλα μετα ερχεται το πανηγυρι στα 80s. Corridors of Power (1982), Victims of the Future (1983) , το απιστευτο Run For Cover (1985) γεματο κομματαρες, (δεν μιλαω για το Out in the Fields, αδυνατω,) και με το γαμιστερο Αll messed up που μιλαει για την επιστροφη σπιτι μετα το πιωμα ( ετσι, ετσι...) , φυσικα το Wild Frontier (1987) αλμπουμαρα, και τελος (για τα 80s) το After the War, με κομματαρες οπως το ομωνυμο και το Led Clones το οποιο οχι μονο εχει συμμετοχη του Ozzy αλλα ειναι και φτιαγμενο να μοιαζει με το στυλ της προσωπικης καριερας του.
Μετα ως γνωστον το γυρισαμε στις μπλουζιες και στην α λα Σκορπιονς-ξεπαραδιαστειτε-με-128289-συλλογες καριερα, αλλα οι δισκοι αυτοι ειναι επικα επη με ξεσηκωτικα κομματια, σολος ενα κι ενα και εντελως live ατμοσφαιρα...
Ενστασεις οτι μετα το Out in the Fields καποια κομματια το "θυμιζουν" λιγο, (εχεχε) αλλα δεν εχει σημασια.
Πειτε. Ιδιως για δισκους που δεν εχω ακουσει ακομα.
). Έχω ακούσει το δεύτερο τους, 34 Hours και είναι γαμάτο αλλά εσένα δε θα σου αρέσει. 
Originally Posted by Darkling
