Fates Warning - Awaken The Guardian [2005- re-issue]

[Ra Pariah]

Συνεχίζω με το σχετικά "απλό" "Giant's Lore". Είναι μια ιστορία και μάλιστα η πλοκή είναι αρκετά σφιχτή. Ο δεύτερος τίτλος "Heart of Winter" είναι ιδιαίτερα επεξηγηματικός:

Ουσιαστικά, κάποια παιδιά* φτάνουν σε μια αυλή όπου κατοικούν γίγαντες χιονιού ("frost giants"). Η εντολή τους είναι σαφής: ή θα μείνετε για πάντα εδώ ή θα φύγετε αμέσως. Τα παιδιά, που είναι κάτι σαν σύμβολο του ήλιου, της χαράς, της θέρμης, φεύγουν, όμως οι θεοί καταριούνται το γίγαντα (/τους γίγαντες; ). Τελικά, ένα παιδί παρεισφρέει (και φέρνει την άνοιξη) στον "παράδεισο" του γίγαντα και αυτός αμέσως πεθαίνει. Από τότε παραμένει ως ανάμνηση ενός γίγαντα ανάμεσα στους ανθρώπους.

Τί να πω; Εδώ πιστεύω ότι μέχρι και κοινωνικά σχόλια θέλει να περάσει o Arch! Δεν είναι τυχαίο ότι το ρεφραιν είναι μη σχετικό με την υπόλοιπη ιστορία. "I will remember knocking
on the cold side of your door" ένας στίχος πραγματικός γρίφος. Προσωπικά, βρίσκω αναφορές από το πρωτόγονο αίσθημα της μη συμφιλίωσης μεταξύ των μετεχόντων μιας κοινωνίας μέχρι και σε άλλες σκέψεις π.χ. από τον Αριστοτέλη "όποιος ζει μόνος του ή θεός είναι ή κτήνος". Ο γίγαντας δεν ήταν θεός, άρα... ???


*Τί στο διάβολο σημαίνει "fear the children inherited at birth"??? Να αναφέρεται στη μυθολογική εικόνα του υπρφυσικού μωρού (βλ. Ηρακλής, Ερμής κ.λπ.) ή σε κάτι άλλο; Πάντως, η εικόνα της άνομης γέννας παίζει έντονα στο δίσκο ("Illegitimate child searching for a name"#2, "He read it said bear no children"#8, "They lead the blind back to mothers womb tomb of the unborn child"#5).

[Helm]

Ενδιαφέρουσες σκέψεις για τους στίχους, έχει πολύ ζουμί. Είναι ο αγαπημένος μου δίσκος. Δεν θα ποσταρω γνώμη επειδή την σχηματίζω εδώ και χρόνια πολλά και δεν θέλω να διακόψω την συζήτηση που κυλάει δημιουργικά (εξάλλου απλά κάποια στιγμή θα γράψω ένα κειμενο ολοκληρωμένο για το Awaken the Guardian να υπάρχει, όχι ποστς σε φορουμς). Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μπορώ να γράψω 'γραμμούλες' για αυτά τα τραγούδια, μόνο Σεντόνια Του Θανάτου και νομίζω αυτά θα ήταν καταστρεπτικά για την συζήτηση. Ίσως στο τέρμα. Μόνο να ποστάρω (από κάτω) τους στίχους ελαφρώς διορθωμένους (ορθογραφικά και σε σημεία που τραγουδάει άλλα από ότι λέει) από την βερσιον στην σελίδα των Fates Warning. Στο darklyrics και στο metal archives έχει εκτρωματικές μεταγραφές των στίχων, υποθέτω κάποιος 'άκουγε και έγραφε' και τσουπ, ποσταρε.

Να πω επίσης ότι κάποια πράγματα βγάζουν περισσότερο 'νόημα' άμα μελετήσετε και το Spectre Within. Και τα demo tracks του Awaken που έχουν αλλαγμένους / περισσότερους στίχους.

Τα λογοτεχνικά σημεία αναφοράς του νεαρού John Arch φαίνονται να είναι τα γνωστά χριστιανικά (λέει Saul, όχι Paul) και Mort le Roi Artu, ίσως κάποια άλλα pulp fantasy αν και δεν κάνουν μεγάλο στίγμα στο Awaken the Guardian κατά την γνώμη μου. Και τα Αρθουριανά αποσπάσματα δεν νομίζω ότι υποβοηθούνται πολύ από την γνώση του μύθου, προφάσεις είναι. Λιγότερο τα αποσπάσματα σχετικά με την παλαιά διαθήκη και πολύ ενδιαφέροντα τα ιστορικά που βρήκατε περί Μασαχουσέτης και τέτοια. Διαβάζω αυτό το θρεντ με πολύ ενδιαφέρον.

[Helm]

The Sorceress

I search alone, dark the night
Deep in the blackest forest
Down the Devil's Hopyard
On my way from Salem I lit a fire
Magical brimstone sparks
Ashes from the hazel wood
Dancing with the banshee
Fire rose up to the sky

The dead of night parts the sky, the Salem witch
Haunting eyes, Malefica spells
She soars the ocean shore of Kildare
Over tombs of the harpy fields
Lonely girls ride the great beast
Virginal goddess of Hunt Diana

Through the Brocken Spectre
Rose a luring Angel
Sister of Morgana
Forever dressed in black

We journey through the witch trials
Learned of lore and wives tales
We fathomed the deepest oceans
Of her darkest mind

Searching lands of Giants and Dragons
Sail the oceans of Serpents and Krakens
Under ages of dark
The Salem witch

Burned beneath mindless torture of men

Through the castles of Demons and Wizards
To your Fate, Moerea the sisters
Two hundred fifty thousand the Salem witch

Down in the bog of the Witch Meadow run
Malifica revenge the plagues have begun
Burned alive for a crime never done

Children of the darkness dance on the coven of the lost
In blazing pyre suspended in air she demands holocaust
She can exorcise with the whites of her eyes
She'll devour your children

In a wink of an eye as she descends from the sky
To the cauldron of the damned
In her burning lips he earned the infamous kiss
She took me by the hand
In a wink of an eye she ascended the sky
She unveiled my talisman
I'm the Witch Finder General

Valley of the Dolls

Bedroom mirrors do tell who's the fairest of them all
Lime light silhouette, transparent walls
Dancing shadows cascade paper dolls
Wailing ghost guitars send in the clowns
Send in the clowns

Painted plastic faces stealing mommies make up
Masque the false gods with mannequin smiles
Prima donnas play upon their pedestals of fame
Unborn girls, the false facade, illegitimate child
I won't play your game
Illegitimate child
Searching for a name

Blasphemous black Bible bias you betray bigotry
Slay the hydra pretty fair maidens spread their leprosy
Hungry children feed from hype of perpetual egos
Slay the hydra, burn the talisman, holocaust

Run with the pack, illegitimate child
The unborn wench at war
Tears in his eyes, she became a bride
Wedlock to a whore
Shatter their dreams, their tangerine dream
Bow to kings, not the queens
Go back where you reign, to your domain
The Valley of the Dolls

March to Kings of yesterday
They have given you wings to fly away
What have the phantom queens but deceived you
Armies of shadows climbing
Silvery mountains, lining molten and ask

Camouflage the battle scars with Oxy10 and Maybelline
Cloning their heroes in hype magazine
Pirates of underground, lightning the speed of sound
You will prevail

And bedroom mirrors do tell who's the fairest of them all
Limelight silhouette, transparent walls
Dancing shadows cascade paper dolls
Wailing ghost guitars

Fata Morgana

Morrigan you come again
Morgan Le Fay, raven on my sill of frost
Far away from the sea of the setting sun
Isle of fire and albatross
Taught so well, Magic Merlin the wizard
Maiden of beauty dressed in rainbow
Come to me

Damon girl the daughter of Saul
Queen of the Underworld
She'll have us all

Damian who's a seductress of lust
Of peasants and Kings
Your heart she will turn into dust
Damian she's the mortal of man
Lives in my dreams in darkness
Reaches out her hand
Come to me

Fata Morgana
She will take you
You're a hungry scarred harlot
Hunting another heart
Morrigan fallen angel
Kneeled upon the widows altar
Temptress of my dreams
She's the widow in my dreams

Far beyond the realm of dream, your wildest dream
Ascend to the plane, an imaginary game we play
Past the golden pillars of the lore to Lemuria

Morrigan upon her throne
She's a mirrored mirage of my desire
Passion slave, her life I gave
Jump into her fire

Fata Morgana
She will take you
You're a hungry scarred harlot
Hunting another heart
Morrigan, fallen angel
Kneeled upon the widows altar
Temptress of my dreams
She's the widow in my dreams
Luring me to ecstasy
Damian my fantasy

Guardian

These walls are stained, engraved with pain
You will find them under shadows casting shame
For some it's all they've ever known
Angels of the fortunate sons come and go
You may not

Entities pass in the night
Guardians and the Reaper fight
The will to live shall win
Mares of hope ride through their dreams
Blinding light awakens sleeping dawn
It seems It was all a dream
An endless dream

I will wish upon a star
I believe in you
And if my will has strayed afar
I remembered you
Will you remember me?
I'm the one you sentenced
Penance unabsolved
Answer me
Save my will
Have you forgotten me?

Pace the hallway blind man
For a million miles of stars his mind has seen
Think you may, he lives in darkness
We're in the dark, he's seen the light of dream

Karen, she's been asleep forever
I know she hears me
She has so much to say
The machine that sparks
Through her egg-shell mind
Tears stream from her face
Into my hand, to my heart

I'm a fire without a flame
Helpless child without a name
With broken wings
Catch me, I'm falling
I'm a question with no answer
Who are you that takes my life away from me?
Unveil the boundaries of the black

I had a dream I was you
Strong as the fire in my veins
And when I yelled out your name
I would remain to witness the pain
I am beyond silent black
I will be back as your Guardian

Angels in white you have sacrificed
You witnessed and buried the pain
You walk hand and hand with the fear stricken child
Strengthen the weak and the lame

Have you seen beyond the unborn?
The Pillars of penance and lore
Perpetual journey into the realm
The Sovereign Servitor


Prelude to Ruin

Look to sunrise man tell me what you see
The eagle has flown underground
Abandoned you, abandoned me
Fifty-two falling stars are burning up the sky
Blazing torch falls to the ocean bottom
Where black predictions lie

Have you faith in scripture, visions of Kings and Queens?
Reaper of reality, your destiny the sisters sing
Vultures scavenge the subconscious of our hungry minds
Their ally is time for us to fall and yield our might

We should be held so high
And not looked down upon
We are the root of our country
Our roots so firm and tranquil
When will the spirits be welcomed?
Listen the music is heard again

When there are lofty high rooftops
Carved walls and yielding crops
When the palace is wild for lusting
When the forest if wild for hunting.
Existence of anyone thing
Has never been but the prelude to ruin

Wars and temper tantrums
Are the makeshifts of ignorance
Regrets illuminate
Depths beyond sin is fathomed
Wandering through the Devil's field
Sowing his seed
Guardian angels guide us through the night,
We compel the light through the Master's city

The Moerae control Eternal Destiny
The sisters all of three

Clotho she spun much pain on the web to live
Her thread so sensitive

Lachesis she measured out the years

Atropos cuts the thread with her shears

Time an imaginary line
Mine not yours nor yours mine
They lead the blind back to Mother's womb
Tomb of the unborn child

Coming events cast their shadows before
Wintery wind the eye of the storm
Witness the past the future holds
More prelude to ruin

Giant's Lore (Heart of Winter)

In a time long past tomorrow
Sleeping in the castle of the black
In the Leland hills are the monster tracks of a giant
The darn of Autumn playing in the Garden of the Rising Sun
The children they run in the yard of the Giant
If he awakens he will crush them in the earth
Fear the children inherited at birth


Thunder clouds close the skies
He opened up his eyes, he's awakened
Hears the children in his paradise
You must leave this land forevermore
Or live behind the iron doors of the darkest dungeon
So they left with the passing storm

The Gods were awakened
They will crush him in the earth
He is forsaken until he shares his worth

Kings, Queens, Pirates, Giants
Castle walls and dungeon doors
Earthbound to your treasures
Sunken heart to the ocean floor
I will remember knocking on
The cold side of your door

Spring came soon to the outside land
But the North wind whirled through the castle halls
Children played in the outside sun
Frost giants stood there in the garden walls
Seasons passed, he's locked in Winter
And he's filled with remorse, his frostbitten heart

Through a crack in the garden wall
Came a child with the gift of Spring
The Frost Giants went away
The dawn of Autumn came into the Garden of the Rising Sun
And we were done in the eyes of the Giant

His heart was awakened
He was forgiven then
Always remembered as a giant among men

[Helm]

Είναι ξεκάθαρο από το letter limit του φόρουμ ότι δεν πρέπει να ποστάρω περαιτέρω

Exodus

Morning desert sun, horizon
Rise above the sands of time
Mystic journey to Arcana
I travel starry spheres in trine
Sands of the dunes, dust of the bones
Swallow the trace of creatures left behind
Gods of the fire fall from the sky
Reaped all the fruit and plagued Earth dry

Distant vision tempting waters
fall to my knees I'm going to drink it dry
Blazing desert sun reflection on the water
He caught my eye
Up in a tree laughing at me
Vulture of fear, why don't you go away?
You're mine one day
Spit out the sand
Be on your way

Exodus ascend the plane
Exile this medium of bondage
Far beyond the myriads of crypts and pyramids
Beyond the harpy vultures guarding their tombs
Arcana awaits

Exodus ascend the plane
Exile this medium of bondage
Far beyond the the prophecy of tyrant guardians
Traject the esoteric sisters they are mythical
Arcana awaits you

Oh Guardian, predestination calls
Silent wind I felt what you said
Soon I'm exhumed for consummation
He charmed my soul with his Book of the Dead
He read, it said, "Bear no children"
They will inhere the dormant fear in man
Sovereign the force more than emotion
It controls your destiny at hand

False guardian I will compel
False as the fear of Heaven and Hell
I should have known its all a mirage just as well
The power of good will not be shown by conquering fear
Let it be known its a constant resist until your transformation

[Ra Pariah]

Welcome back!

[phthoggon]

Συνεχίζω με το σχετικά "απλό" "Giant's Lore". Είναι μια ιστορία και μάλιστα η πλοκή είναι αρκετά σφιχτή. Ο δεύτερος τίτλος "Heart of Winter" είναι ιδιαίτερα επεξηγηματικός:

Ουσιαστικά, κάποια παιδιά* φτάνουν σε μια αυλή όπου κατοικούν γίγαντες χιονιού ("frost giants"). Η εντολή τους είναι σαφής: ή θα μείνετε για πάντα εδώ ή θα φύγετε αμέσως. Τα παιδιά, που είναι κάτι σαν σύμβολο του ήλιου, της χαράς, της θέρμης, φεύγουν, όμως οι θεοί καταριούνται το γίγαντα (/τους γίγαντες; ). Τελικά, ένα παιδί παρεισφρέει (και φέρνει την άνοιξη) στον "παράδεισο" του γίγαντα και αυτός αμέσως πεθαίνει. Από τότε παραμένει ως ανάμνηση ενός γίγαντα ανάμεσα στους ανθρώπους.

Τί να πω; Εδώ πιστεύω ότι μέχρι και κοινωνικά σχόλια θέλει να περάσει o Arch! Δεν είναι τυχαίο ότι το ρεφραιν είναι μη σχετικό με την υπόλοιπη ιστορία. "I will remember knocking
on the cold side of your door" ένας στίχος πραγματικός γρίφος. Προσωπικά, βρίσκω αναφορές από το πρωτόγονο αίσθημα της μη συμφιλίωσης μεταξύ των μετεχόντων μιας κοινωνίας μέχρι και σε άλλες σκέψεις π.χ. από τον Αριστοτέλη "όποιος ζει μόνος του ή θεός είναι ή κτήνος". Ο γίγαντας δεν ήταν θεός, άρα... ???


*Τί στο διάβολο σημαίνει "fear the children inherited at birth"??? Να αναφέρεται στη μυθολογική εικόνα του υπρφυσικού μωρού (βλ. Ηρακλής, Ερμής κ.λπ.) ή σε κάτι άλλο; Πάντως, η εικόνα της άνομης γέννας παίζει έντονα στο δίσκο ("Illegitimate child searching for a name"#2, "He read it said bear no children"#8, "They lead the blind back to mothers womb tomb of the unborn child"#5).

Giants Lore λοιπόν! Καταπληκτικό κομμάτι καταρχήν, πολυδιάστατο μέσα στην απλότητά του. Δε νομίζω πως η ερμηνεία είναι δύσκολη εδώ! Προδίδεται βασικά στο

Kings, Queens, Pirates, Giants
Castle walls and dungeon doors
Earthbound to your treasures

όπου φαίνεται πως πρόκειται για μία κριτική του ματεριαλισμού και του εγωισμού. Τα παιδιά τρέχουν στην αυλή του γίγαντα, αυτός θα μπορούσε να τα αφήσει για να τη μοιραστούν (μάλιστα υποτίθεται ότι έπρεπε να τα crash them in the earth εξαρχής σύμφωνα με τον αφηγητή) αλλά επιλέγει να τα διώξει με την απειλή της αιώνιας φυλάκισης μάλιστα. Οι Θεοί (η έννοια της ηθικής?) τον καταριούνται στην λήθη και τη μοναξιά μέχρι να μοιραστεί his worth (αξία, υπάρχοντα?). Η μοναξιά αποδεικνύεται δυσβάσταχτη και τελικά, όταν ξαναέρχεται ένα παιδί, παραδίνεται στο άλλο, στο νέο, ουσιαστικά πεθαίνει εάν πάρουμε τη μεταφορά των εποχών too literally. Θα μπορούσε να αναφέρεται στην αυτογνωσία, του εαυτού σαν μέρους του όλου που το περιβάλλει, της ελπίδας της συνέχισης, της υπερνίκησης του Εγώ. Όταν ο γίγαντας το αφήνει πίσω του, όχι μόνο "συγχωρείται", αλλά γίνεται πραγματικός γίγαντας, κάτι παραπάνω από τους περισσοτέρους (among men) ίσως. To "fear the children inherited at birth" θα μπορούσε να σημαίνει πολλά πράγματα όντως. Ίσως predestination (ιδιαίτερα λόγω προηγούμενου στίχου) το οποίο αναφέρει και αλλού, και το να ξεφεύγεις από αυτό. Επίσης στο "The dawn of Autumn playing in the garden of the rising sun" λογικά θα έπρεπε να λέει the children of spring, μου κάνει εντύπωση εκεί.

[eleventh guardian]

To "Giant's Lore" βασίζεται στο γνωστό παραμύθι του Οσκαρ Γουάιλντ "Ο Εγωιστής Γίγαντας". Πασίγνωστη και πολύ τρυφερή ιστορία, νομίζω την είχαμε κάνει και στο σχολείο οι νέοι (χα) της γενιάς μου.

Και μένα είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ ever - το είπα και στον Αρέστι όταν του το έδωσα να μου το υπογράψει πριν δυο μήνες που ήρθαν και γέλασε, επειδή του φάνηκε μάλλον υπερβολικό ή ότι του το 'λεγα για πλάκα - και θα 'θελα πραγματικά να γράψω κι εγώ κάποτε όλα αυτά που σημαίνει για μένα - αν και αυτό μάλλον δεν θα γίνει ποτέ.

Υπ' όψιν ότι ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τη μυθολογία πλην της ελληνικής, οπότε το βαθύτερο νόημα πολλών όσων αναφέρει ο Arch στους στίχους του δεν μου φαίνονται τόσο οικεία. Γι' αυτό και παρακολουθώ με ενδιαφέρον τα post από Ra και phthoggon, τα οποία ήταν εύστοχα και ενδιαφέροντα και μου έλυσαν απορίες.

Πέρα από τους στίχους, βέβαια, στο "Awaken the Guardian" έχουμε την κορύφωση της ερμηνευτικής ιδιαιτερότητας του Arch. Όσο ανορθόδοξες είναι φαινομενικά οι φωνητικές γραμμές του, άλλο τόσο καλά λειτουργούν χάρη στη σπάνια φωνή του. Πραγματικά μοναδικό κατόρθωμα, ειδικά στο "Prelude to Ruin" (τότε που το έπαιζαν με τον Αλντερ πρέπει να του είχε βγει η πίστη του φουκαρά για να το μάθει) και το "The Sorceress" (ειδικά στο σημείο που λέει "Children of the darkness dance on the coven of the lost..." - ακόμα θυμάμαι την έκπληξη που ένιωσα όταν το άκουσα πρώτη φορά).

[Krux]

Σας αγαπώ όλους. Πολύ.

Δεν είναι ο αγαπημένος μου δίσκος, είναι όμως σίγουρα μέσα στους 10-20 πιο αγαπημένους μου.

Δεν έχω κάτι να προσθέσω μιάς και πιστεύω οτι τα περισσότερα έχουν υποθεί ήδη και δεν νομίζω οτι μπορώ να συνεισφέρω κάτι περισσότερο από άποψη πληροφοριών.

Αυτό που θα ήθελα να τονίσω όμως, πέρα του γεγονότος οτι μιλάμε για ένα τεράστιο καλλιτέχνη, μέγιστο στιχουργό και συνθέτη, είναι πως ουσιαστικά μιλάμε για ένα δίσκο αλληγορικό που σφύζει απο μεταφορές και παραβολές. Μπορεί όντως οι ρίζες της έμπνευσης του να βρίσκονται σε λογοτεχνικά, ιστορικά και fantasy δημιουργήματα παρόλ' αυτά αποτελούν απλά το μέσο που προσπαθεί να μεταφέρει το μύνημα. Τώρα θα μου πείτε ποιά μυνήματα προσπαθεί να περάσει. Ακόμα το ψάχνω.

Τί στο διάβολο σημαίνει "fear the children inherited at birth"???

Είναι ξεκάθαρο οτι μιλάει για τον φόβο που έχουν τα παιδιά εκ γενετής για τον γίγαντα. Τώρα τι προσπαθεί να προσδιορίσει μεταφορικά με τα παιδιά και τον γίγαντα...


edit : απο τις πιό ουσιαστικές (για να μην υπερβάλλω πάλι και πω η πιο ουσιαστική) συζητήσεις που έχουν γίνει εδώ μέσα. Γι' αυτό σας αγαπώ.

[GuardianOfIvorytower]

Αχ βρήκατε μέρες να κάνετε τέτοια συζήτηση που έχω ελάχιστο χρόνο...

Πιστεύω κ γω αυτό που λέει παραπάνω ο Krux, δλδ το

Μπορεί όντως οι ρίζες της έμπνευσης του να βρίσκονται σε λογοτεχνικά, ιστορικά και fantasy δημιουργήματα παρόλ' αυτά αποτελούν απλά το μέσο που προσπαθεί να μεταφέρει το μύνημα. Τώρα θα μου πείτε ποιά μυνήματα προσπαθεί να περάσει. Ακόμα το ψάχνω.

Έχουν πάρα πολύ ζουμί οι στίχοι των Fates γενικά, αλλά σίγουρα στον εν λόγο δίσκο ο Arch βρίσκεται στο απόγειο της ερμηνείας κ της έμπνευσής του.

Συνεχίστε κ μόλις βρω τον απαραίτητο χρόνο θα συμμετάσχω πιο ενεργά.

[Jim Dandy Mangrum]

poly maresei etsi opws proxwraei auto to thread afou kai mena einai aptous yperbolika agaphmenous mou diskous. bebaia den eixa ftasei pote se tetoio ba8os sthn analysh twn stixwn -aplws kapoia periodo 8ymomoun mexri kai to 80% twn stixwn apeksw....- kai sigoura mauta pou diabasa h ektimhsh mou exei anebei akoma perissotero gia ton 8eoulh Arch kai genikotera thn mpanta ekeinh th prwth periodo.

"adelfikous" xairetismous ston Helm pou perimenoume na mas timaei oso mporei perissotero sto mellon.
ra kai phthoggon, keep up the good work!

[Ra Pariah]

To "Giant's Lore" βασίζεται στο γνωστό παραμύθι του Οσκαρ Γουάιλντ "Ο Εγωιστής Γίγαντας".

Πολύ σημαντική πληροφορία που μου διέφευγε εντελώς! Το παραμύθι μπορεί να βρεθεί εδώ. Δεν πρόλαβα να το διαβάσω, αλλά γενικά λατρεύω τις παιδικές ιστοριούλες του Γουάιλντ, οπότε εκτός του ότι θα ρίξει άπλετο φως, θα είναι και ένα ευχάριστο λογοτεχνικό ανάγνωσμα!

Ακόμη, σχετικά με τη δεύτερη στροφή του "Fata Morgana", ο Helm έχει απόλυτο δίκιο: το κείμενο λέει "Σαούλ", εγώ απλώς κατά λάθος σκέφτηκα "Σαύλος"="Παύλος". Η κόρη του Σαούλ ήταν η Μίχαλ και αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ως σύζυγος του Δαβίδ. Η γραφή "Damon" να σκεφτώ ότι προκύπτει από το "Daemon"="Demon", άρα "Damon girl"="διαβολογύναικο"; O Helm βασικά μου πάσαρε χθες ένα πανεπιστημιακό paper για τη σχέση Μίχαλ και Δαβίδ. Διάβασα τις πρώτες τέσσερις σελίδες και απ' ό,τι κατάλαβα ο Δαβίδ χρησιμοποιούσε το κορίτσι αυτό για να 'χει επαφές με το θρόνο. Αν διαβάσω κάτι άλλο χρήσιμο, θα σας ενημερώσω.

Όπως και να 'χει, χαίρομαι πραγματικά που υπάρχει μια συμμετοχούλα, τί να λέμε τέτοιοι δίσκοι είναι παντοτινά μνημεία της μουσικής μας.

Συνεχίζουμε με το τελευταίο "ευκολάκι" "Prelude to Ruin";

[phthoggon]

Γαμώτο, είχα προετοιμαστεί και πορωθεί για Valley of the Dolls! Λοιπόν, αυτή τη φορά λέω να γράψεις εσύ για το Prelude, εγώ για το Valley, και μετά να σχολιάσουμε χιαστί

[Ra Pariah]

[Krux]

Το Prelude to ruin μπαίνει αμέσως μετά το Guardian (διόλου τυχαία η σειρά) και αλλάζει τελείως το mood του δίσκου, από την οπτιμιστική πλευρά του Guardian σε μία τελείως πεσιμιστική διάθεση. Υπάρχει αυτή η εντονότατη μουσική υποβολή με τις απίστευτα heavy κιθάρες να μην σε αφήνουν να σηκώνεις κεφάλι.
Δεν μπορώ να παραβλέψω την μουσική ατμόσφαιρα αυτού του κομματιού στον σχολιασμό μου για τους στίχους γιατί αφενώς είναι το κομμάτι του δίσκου το οποίο εμπεριέχει τα περισσότερα στοιχεία (συνθετικά, σημειολογικά, συναισθηματικά) για ανάλυση και αφετέρου είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε το πως ο Arch καταφέρνει να επεξηγήσει και στους υπόλοιπους το νόημα που προσπαθεί να περάσει με τους στίχους του και νομίζω οτι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι το Prelude to ruin.

Στιχουργικά. Καταστροφή. Διάλυση. Πεσιμισμός. Ονειρά που έγιναν σκόνη. Υποσχέσεις που προδόθηκαν. Και στο τέλος δεν υπάρχει ψυχολογική ανάταση. Υπάρχει μόνο ο μέγας κριτής, ο χρόνος και ο χρόνος είναι αμείλικτος.
Ξανά πολλά πράγματα δεν είναι εύκολο να εξηγηθούν και απαντήσεις νομίζω οτι μπορούν να δοθούν μόνο απο τον ίδιο τον δημιουργό.

Blazing torch falls to the ocean bottom where
Black predictions lie

?

They should be held so high and not looked down upon
They are the root of the country.

Ποιοί ?

Νομίζω οτι ο λόγος ύπαρξης όλων των στίχων του κομματιού εξυπηρετούν ουσιαστικά την τελευταία στροφή του και αυτή ήταν και η δήλωση που ο Arch ήθελε να κάνει μέσα απο αυτό το κομμάτι.

Time Time Time an imaginary line mine not yours nor yours mine
They lead the blind back to mothers womb tomb of the unborn child
Coming events cast their shadows before wintery wind the eye of the storm witness the past the future
Holds more prelude to ruin

[Ra Pariah]

Krux, τα λες περίφημα! Θα πω κι εγώ κάποια πράγματα αφού το πλευρίσω το πράγμα από πιο πολλές μεριές. Με μια κουβέντα ας εκφράσω για την ώρα μια σκέψή ότι η παράγραφος

Look to sunrise man tell me what you see
The eagle has flown underground
Abandoned you, abandoned me
Fifty-two falling stars are burning up the sky
Blazing torch falls to the ocean bottom
Where black predictions lie

περιγράφει την παρακμή της Αμερικής ή κάτι παρόμοιο. Επίσης, θα εστίαζα και στο β' μέρος του refrain:

When there are lofty high roof tops
Carved walls and yielding crops
When the palace is wild for lusting.
When the forest if wild for hunting.
Existance of anyone thing
Has never been but the prelude to ruin

Εδώ δε λέει ουσιαστικά ότι όταν οι επιμέρους καταστάσεις των ανθρώπινων πάνε καλά (στρατός, κυνήγι, εξουσία), τότε ακριβώς τα πάντα είναι ένα πρελούδιο για την καταστροφή;

(Όλα αυτά δεν έρχονται σε αντίφαση με την εικόνα του "πανδαμάτορα" χρόνου.)

Θα επανέλθω.

Spoiler

Για το "Blazing torch falls to the ocean bottom Where black predictions lie" θα έλεγα ότι μάλλον έχουμε κάτι σαν επεξήγηση του "falling star", ενώ για το βυθό έχουμε μια αβυσσική τρόπον τινά εικόνα: από εκεί θα έρθει μια ζοφερή κατάσταση.

Edit: πενήντα πολιτείες, αλλά "Many lists include DC and Puerto Rico, which makes for 52 "states and other jurisdictions"."