Τελικά είναι καλό το τελευταίο album των Fantomas ή όχι? That is the question... Το μόνο σίγουρο είναι ότι είτε ο Patton πήρε πολλά παραπάνω ναρκωτικά αυτή τη φορά ή προσπαθεί να πείσει το κόσμο ότι είναι μουσικός που ξέρει να πειραματίζεται συνεχώς (διαλέξτε τι προτιμάτε)... Το album περιέχει ένα τραγούδι διάρκειας 55 λεπτών (+20 λεπτά με θόρυβους από κάποιο βινύλιο)... Όλοι μίλαγαν πριν κυκλοφορήσει για έναν ambient δίσκο και, τελικά, μάλλον, είχαν δίκιο... Σίγουρα τα ambient σημεία έχουν τον πρώτο ρόλο εδώ... Όμως, ο Patton ήταν και είναι ένας rock μουσικός και αυτό είναι αρκετά εμφανές στο δίσκο... Εξάλλου και ο ίδιος έλεγε ότι ήθελε να δώσει τη δικιά του άποψη για την ambient μουσική... Υπάρχουν επίσης και πολλά σημεια που θέλουν να πουν κάτι διαφορετικό και αυτό συμβαίνει κυρίως όταν κάνει την εμφάνιση του ο κ. Lombardo για να προσθέσει ρυθμό στη μουσική, άλλοτε πιο ήρεμα και άλλοτε με πιο θορυβώδη τρόπο... Γενικά το album σου δίνει πολλές φορές την αίσθηση ότι ακούς το soundtrack μιας ταινίας, αφού είναι φανερό ότι σκοπός του είναι η δημιουργία "ατμόσφαιρας"... Ποικιλία από ήχους σίγουρα υπάρχει, γιατί, αν και σίγουρα minimal σε νοοτροπία, δε βασίζεται ιδιαίτερα στην επανάληψη... Έτσι πολλά μουσικά θέματα κάνουν την εμφάνιση τους κατά τη διάρκεια του τραγουδιού... Σίγουρα δεν είναι το album που θα βάλεις για να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου... Αυτό το κάνει κακό? Όχι απαραίτητα, αλλά μάλλον πρόκειται για album που εξαρτάται αποκλειστικά από τη διάθεση του ακροατή... Γιά κάποιο λόγο πιστεύω ότι αυτό εδώ δε θα αρέσει ιδιαίτερα στους οπαδούς των προηγούμενων δουλειών του Patton... Προσωπικά, αν και το βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρων ως άκουσμα, δε μπορώ να πω ακόμα αν μου αρέσει πραγματικά ή όχι.... Οι επόμενες μέρες θα δείξουν φαντάζομαι...
Α, και το artwork θα έκανε περήφανη οποιαδήποτε death/grind μπάντα που σέβεται τον εαυτό της, αφού αποτελείται από παραστατικότατες φωτογραφίες μιας αυτοψίας (ή εγχείρισης)... Όχι κάτι που θα κοιτάω συχνά...