Δεν ξέρω ρε παιδιά που τον βρήκατε τον "εκπληκτικό, τρομερό και ανυπέρβλητο ήχο". Προσωπικά έμεινα πολύ απογοητευμένος από την ηχητική κάλυψη. Στις χαμηλές νότες κυρίως το μπάσσο αλλά και η κιθάρα μπουκώνανε το σύμπαν. Εν γένει το μπάσσο ήταν over the top, ενώ τα πλήκτρα ήταν χαμένα στο διάστημα.
Αυτό όσον αφορά τον ήχο πολύ κοντά και μπροστά στη σκηνή. Λίγο πιο μακρυά τα πράγματα ήταν λίγο καλύτερα από άποψη ηχητικής, αλλά το μπάσσο εξακολουθούσε να μπουκώνει το σύμπαν.
Τα ηχεία αριστερά από το stage πρέπει να είχαν αρχίσει να πνέουν τα λίσθια, καθώς κάνανε θόρυβο λες και είχαν σχισμένες μεμβράνες (τα φέρανε όντως οι theater τα ηχητικά;.. ή μήπως τα στήσανε ελληναράδες.
Τώρα για το setlist, κρίμα που δεν παίξανε τίποτα από το Awake.. πολύ κρίμα.. και ψιλοξενέρωσα με το Sacrificed Sons.. τουλάχιστον μέχρι να προχωρήσει λίγο το τραγούδι και να μπούνε τα γούστα.
Κατά τα άλλα, δώσανε ρέστα.. πολύ όμορφη συναυλία, και παρ'ότι είχε χώματα και άμμο κάτω, δεν σηκώθηκε σκόνη στις φάσεις Mosspit.. (μάλλον λόγω της υγρασίας που υπήρχε σε αφθονία από τη θάλασσα και τον ιδρώτα =) .. Θυμάμαι στο λυκαβητό, με το που ξεκινήσανε τα γούστα, σηκώθηκε ένα σύννεφο καπνού... geee.. δεν έβλεπες τη μύτη σου..
Highlights η περούκα του Rudess (να ζήσουν οι καράφλες), η ενδυμασία "Εθνική Ελλάδος γειά σου" του Portnoy, το καληνύχτα πριν το Metropolis όπου το Ελληνικό κοινό αντέδρασε ως "ποιον πάτε να δουλέψετε ρεεεε;", φυσικά το Metropolis και κάτι που είναι εντελώς υποκειμενικό καθώς ήταν ορατό μόνο από τη γωνία θέασής μου.. κάποια στιγμή ένας πορτοκαλί προβολέας καρφώθηκε πάνω στην διπλή κιθάρα του Petrucci, η οποία το αντανακλούσε στο έπακρο, δημιουργόντας μία έντονη πορτοκαλί λάμψη γύρω από το χέρι του Petrucci... το οποίο φαινόταν λες και είχε πάρει φωτιά.. μακάρι να είχα φωτογραφία από αυτό. Και βέβαια το όλο performance των Theater.
Lowlights... Το πανάκριβο αυθεντικό Merchandise.. δλδ.. 15 Ευρώ για ένα Sweat Band;;; ήμαρτον... το πενιχρής ποιότητας (αλλά σαφώς φθηνότερο) μαϊμού Merchandise έξω από το χώρο της συναυλίας, Το μπουκάλι που εξφενδονίστηκε στη σκηνή (δεν ξέρω αν και πως τη γλύτωσε αυτός που το έριξε.. το κράξιμο πάντως το έφαγε).. η ωριαία σχεδόν αναμονή μέχρι να ξεκινήσουν.
Originally Posted by aMUSiC
