Megadeth, 17-06-2005
Η ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Μια χαρά ήταν. Η καθυστέρηση στην αρχή (οι πόρτες άνοιξαν 7,30-8 παρά, ενώ στο εισιτήριο έλεγε 7), δε νομίζω ότι ενόχλησε και κανέναν. Πάντως δεν ήταν λίγοι αυτοί που μόλις είδαν το χώρο τρομοκρατήθηκαν. Κι αυτό γιατί…
Ο ΧΩΡΟΣ: Καλός. Στην αρχή φοβήθηκα, γιατί κάτι η άμμος κάτω απ’ τα πόδια μας, κάτι η σκηνή στην παραλία, κάτι το όλο σκηνικό με τη θάλασσα δίπλα, με παρέπεμψε αυτόματα στο περσινό φρικαλέο «Athens Open air». Παρά ταύτα, δεν ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα. Ναι μεν χτυπήθηκαν μπόλικοι, ναι μεν σηκώθηκε άμμος, αλλά έχω την αίσθηση ότι ήταν λιγότερη και όχι τόσο ενοχλητική σε σχέση με το περσινό έκτρωμα. Αυτό βέβαια καλύτερα να μας το επιβεβαιώσει ή διαψεύσει ο Unholy που ήταν μπροστά. Και ο ήχος ήταν καθαρός και δε «χανόταν» όπως τότε, οπότε οι φοβίες μου -ευτυχώς- αποδείχτηκαν αβάσιμες.
Ο ΚΟΣΜΟΣ: Λιγοστός στην αρχή, περισσότερος στους Megadeth. Δεν ξέρω αν μπήκαν τσαμπατζήδες ή αν λόγω δουλειάς κάποιοι ήρθαν πιο αργά ή αν τελικά οι Έλληνες μεταλλάδες σνομπάρουν τα support σχήματα, πάντως ο κόσμος στους Dungeon με τον κόσμο στους Megadeth, είχε αρκετά μεγάλη διαφορά. Εκδηλωτικός όπως πάντα (αν και αυτό μάλλον δεν χρειαζόταν να το γράψω). Προσωπικά πάντως περίμενα πιο πολύ.
ΤΟ SUPPORT: Καλούληδες ήταν. Οι Αυστραλοί Dungeon προσπάθησαν να ζεστάνουν τον λίγο (μέχρι εκείνη την ώρα) κόσμο. Power-άδες, με speed-αριστά κομματάκια, όχι κάτι το εντυπωσιακό, πάντως ακούγονταν ευχάριστα. Πολύ καλή η διασκευή που κάνανε στο «Electric Eye» (τι «ποιών»??).
ΟΙ MEGADETH: Ο Mustaine έχει (και πάλι) φτιάξει ένα πολύ αξιόλογο σύνολο. Ωραίο και σταθερό rhythm section, πολύ καλός ο lead κιθαρίστας, ο οποίος προσπάθησε να παίξει τα solos (κυρίως αυτά του Friedman) όσο πιο κοντά μπορούσε σ’ αυτά που έχουμε ακούσει ηχογραφημένα στα βινύλια / cd μας και τα κατάφερε. Καλούτσικη σκηνική παρουσία. Έπαιξαν μία ώρα και σαράντα λεπτά και ξαναβγήκαν για ένα encore (Holy wars – στο οποίο έγινε πανικός, παρόλο που μερικοί μερικοί μου ‘παν ότι έπρεπε να έχω πάει Slipknot για να καταλάβω τι σημαίνει «πανικός»).
Ο ΗΧΟΣ: Στους Dungeon και στα πρώτα 3-4 κομμάτια των Megadeth μέτριος, έστρωσε στην πορεία. Ίσως θα ‘πρεπε τα drums να ‘ναι λίιιιιιγο πιο πίσω, αλλά τώρα ας μην ψάχνουμε ψύλλους στ’ άχυρα.
ΤΟ SETLIST: Ικανοποιητικότατο. Έπαιξαν λίγα καινούρια (Scorpion, Kick the chair), κάποια πιο παλαιά (Hangar 18, In my darkest Hour, Tornado of Souls, Angry Again, Peace Sells, Holy Wars κ.α.) και γενικά δε νομίζω να ‘χει μείνει κάποιος δυσαρεστημένος από την επιλογή των κομματιών. Χμου, βέβαια αν το ψάξεις, όλο και κάποιες φωνές θ’ ακούσεις να λένε «δεν έπαιξαν το τάδε» ή «καλύτερα να ‘παιζαν αυτό από εκείνο». Τέλος πάντων…
Ο MUSTAINE: Σχετικά απόμακρος. Γενικά όχι σε πολύ καλή κατάσταση (κάτι που προς το τέλος της συναυλίας το παραδέχτηκε («I don’t deserve your applause tonight»). Όχι ιδιαίτερα κινητικός, ούτε και μίλησε πολύ με τον κόσμο (βγήκαν 10-10 παρά 5 και μόλις στις 10,30-35 ακούσαμε ένα «hello athens, good evening». Στα αρνητικά και η φωνή του. Τα 3 πρώτα κομμάτια, παίζει και να ‘ναι ό,τι πιο φάλτσο έχω ακούσει σε συναυλία. Μετά ψιλοέστρωσε, αλλά και πάλι, στο “Tornado of Souls” για παράδειγμα, τα ‘κανε σκατά νιαουρίζοντας (κυριολεκτικά) διαρκώς. Δεν του κρατάμε κακία όμως.
Σε γενικές γραμμές, δεν ήταν η καλύτερη συναυλία που έχω πάει στη ζωή μου, ήταν όμως ένα αξιοπρεπές live. Το άσχημο είναι ότι από έναν Κολοσσό με το όνομα “Megadeth” , περιμένεις κάααααατι παραπάνω, χωρίς να σημαίνει βέβαια αυτό ότι τελικά απογοητεύτηκες από τη συναυλία. Καλά ήταν.
You’ve been great, we’ ve been Megadeth.
PS: Μεταλλικούς χαιρετισμούς (sic) στο Necro, τον Unholy, το Deso και την Kafroulis.
PS2: Περιμένω εναγωνίως την κριτική του Necro στο η-αρ μάγκαζιν.
Originally Posted by TheHeartcollector
Το σημαντικότερο για μένα, η μικρή προσέλευση. Στεναχωρέθηκα ειλικρινά που είδα ένα αφοσιωμένο μεν, μικρό δε πλήθος. Μέγκαντεθ είναι, όχι τίποτα πιτσιρίκια που κάνουν το πρώτο τους τουρ 
