Originally Posted by
TrinuxSamonii
Μαϊάμι(υπερσαπίλα) μείναμε σε διαμέρισμα(υπερσάπιο) στο South Beach με 215$ για 4 βραδιές. Γενικά πανάκριβη και άσχημη πόλη.Η γνωστή παραλία ΕΜΕΤΟΣ. Τα burgers ήταν νόστιμα.
Περού γενικά μέναμε σε hostels με 15$ περίπου η βραδιά το δίκλινο. Η Λίμα, αν και ακούγαμε τα χειρότερα, είναι συμπαθητική Λατινοαμερικάνικη μεγαλούπολη με δυο ομορφες γειτονιές το Barranco και τη Miraflores και με υπέροχη θέα στον Ειρηνικό. Επόμενος σταθμός ήταν το Κούσκο. Πετάξαμε μέχρι εκεί με Peruvian airlines 120$ πηγαινέλα. Πόλη 300.000 κατοίκων χτισμένη σε οροπέδιο στα 3.500 μέτρα είναι ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΉ (εμένα μου θύμιζε το Μέτσοβο). Μόλις προσγειώνεσαι αντιλαμβάνεσαι άμεσα την έλλειψη οξυγόνου. Λίγα φύλλα κόκας, ίσως ένα τσάι,σίγουρα βοηθούν. Καθήσαμε 4 μέρες ,μουσεία, βόλτες , Sacred Valley κτλ έφυγε πολύ χρήμα… Αρκετά τουριστικό αλλά όμορφο. Μετά κάναμε το Inka Trail. 4 μέρες πεζοπορία στις μεγαλοπρεπείς Άνδεις( 50 χιλιόμετρα συνολικά, τα 25 ανάβαση χωρίς οξυγόνο)…. Ακολουθήσαμε το μονοπάτι των Ίνκας προς το Μάτσου Πίτσου. Κατασκήνωση στα 4200, κρύο, ομίχλες, βουνοκορφές, πανσέληνος, τοπία απαράμιλλης ομορφιάς και Μάτσου Πίτσου … κλαίγαμε. 700$ περίπου το άτομο(κλάψαμε και στο μπιλιέτο… αλλά άξιζε και το τελευταίο dollar). Γυρίσαμε με λεωφορείο μέχρι το Aguas Calientes και έπειτα Κούσκο με τρένο. Όμορφη κωμόπολη που διασχίζει ο Urubamba (ποταμός που πηγάζει στις Άνδεις και καταλήγει στον Αμαζόνιο). Εκεί μετά από το ζόρικο τετραήμερο γίναμε κρέμα απ’τα ρούμια και τις μπύρες( μισό δολάριο η μπύρα και 1 το ρούμι…). Αράξαμε λίγες μέρες ακόμη Κούσκο και φύγαμε με νυχτερινό(ΌΧΙ τουριστικό… συνταξιδεύαμε με ιθαγενείς Quechua, Aymara ήταν από αυτά που ακούγονται στις ειδήσεις ότι πέφτουν από γκρέμια 2000μέτρα με 70 νεκρούς κτλ ) λεωφορέιο για Πούνο, μια πόλη στις όχθες της λίμνης Τιτικάκα. Το τουριστικό κόστιζε 50$ εμείς πληρώσαμε 5$ αλλά ρισκάραμε(9 ώρες ταξίδι), χωρίς πλάκα, τη ζωή μας. Εκεί κάναμε εκδρομή στα πλωτά νησιά Uros και στο Isla Taquile στην Τιτικάκα. Απίθανο μέρος, οι εκδρομές κόστιζαν περίπου 10$ ανα άτομο με ξεναγούς, γεύματα και πεζοπορία. Η Τιτικάκα έχει συνολική επιφάνεια περίπου 8400 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όσο δηλαδή ολόκληρη η Κρήτη και βρίσκεται σε υψόμετρο 3.800 μέτρων. Εκεί που λέτε αποκλειστήκαμε μερικές μέρες λόγω λαϊκής εξέγερσης ενάντια στις αυξήσεις που κάνουν στο νερό και είδαμε από κοντά πως συγκρούονται οι Λατινοαμερικάνοι με τις δυνάμεις καταστολής. Διέλυσαν την πόλη ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Μπάτσοι παντού με όπλα και άρματα με μάνικες, και ινδιάνες με παραδοσιακές στολές να φωνάζουν συνθήματα κατά της κυβέρνησης. Όταν όλο αυτό ησύχασε φύγαμε με λεωφορείο για Βολιβία. Η Λα Παζ απέχει 7 μόλις ώρες και 15$ (με λεωφορείο της γραμμής…) από το Πούνο. Η διαδρομή είναι ασύλληπτη αλλά το υψόμετρο δεν παλεύεται. Εκεί ήθελε χαπάκι οπωσδήποτε. Γραφειοκρατία στα σύνορα και full έλεγχος γιατί παίζει τρελό drug trafficking σε αυτές τις περιοχές. Περάσαμε αλώβητοι. Η Λα Παζ είναι πανέμορφη και εντελώς αντιτουριστική. Ο κόσμος είναι γαμάτος και υπερφιλόξενος. Το βράδυ όμως δεν κυκλοφορείς. Το Valle de la Luna είναι όντως σεληνιακό και τρομερά επιβλητικό. Μείναμε 5 μέρες κα ύστερα φύγαμε με 19θέσιο αεροπλανάκι για Rurrenabaque μια κωμόπολη βορειοδυτικά της Λα Παζ στη λεκάνη του Αμαζονίου. 45λεπτη πτήση 150$ πηγαινέλα και άφιξη σε χωμάτινο αεροδιάδρομο. Τρομερές εναλλαγές τοπίων από ψηλά. Απο παγετώνες στα 6500μέτρα σε τροπική ζούγκλα. Από Rurrenabaque ξεκινήσαμε με βάρκα 4ωρη διαδρομή και κατασκηνώσαμε στη ζούγκλα για 4 βράδια. Υγρασία, ζέστη, παπαγάλοι, φίδια, ταραντούλες, πιθήκια, περίεργα πουλιά, μαϊμούδες , πούμα, τζάγκουαρ στο φυσικό τους περιβάλλον… οι ΗΧΟΙ όμως της ζούγκλας το βράδυ είναι κάτι το οποίο δεν περιγράφεται και δεν φωτογραφίζεται. Κάναμε κατά μέσο όρο 6-8 ώρες καθημερινή πεζοπορία με ντόπιους οδηγούς-αλάνια μέσα στη ζούγκλα, δοκιμάσαμε τα ΠΑΝΤΑ. Απίστευτες ιστορίες θα λέω στα παιδιά μου. Επιστρέψαμε Λα Παζ με 666 τσιμπήματα κουνουπιών και διαφόρων άλλων εντόμων ο καθένας πάνω του (ακόμη ξύνομαι). Μέναμε κοντά σε μια αγορά μαγισσών. Ένας δρόμος γεμάτος παχουλές κυρίες που εμπορεύονταν ξόρκια και διάφορα ζουμιά σε ντόπιους και ξένους πονεμένους. Φύγαμε από Βολιβία πάλι με λεωφορείο για την Αρεκίπα του Περού. 12 ώρες ταξίδι φυσικά με λεωφορείο της γραμμής γύρω στα 25$ το άτομο. Πάλι ρίσκο κτλ αλλά πλεον το είχαμε συνηθίσει. Η Αρεκίπα βρίσκεται στο νοτιοδυτικό Περού στους πρόποδες του ενεργού ηφαιστείου el misti το οποίο είναι ορατό από παντού. Από εκεί φύγαμε για το Canon Del Colca το βαθύτερο φαράγγι στον κόσμο με βάθος περίπου 4150 μέτρα, όπου ήμασταν τυχερούληδες και είδαμε ένα ζευγάρι από κόνδορες των Άνδεων! Αύτα ΠΟΛΥ συνοπτικά . Μας κόστισε συνολικά περίπου 3400euro το άτομο κτλ για 40 μέρες μαζί με τα εισιτήρια. Γύρω στα 40 euro ημερήσιο bugdet φαγητό διαμονή ξύδια και κανα μουσείο. Δεν μεταφέρονται ,δυστυχώς,καθημερινές εικόνες ,μυρωδιές και ήχοι…
