Eurobasket 1987
Η παρέα του '87 αγαπήθηκε χωρίς αμφιβολία περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην Ελλάδα. Ίσως γιατί χάρισε στον ελληνικό αθλητισμό την πρώτη του μεγάλη επιτυχία σε συλλογικό επίπεδο. Και σύμφωνα με το σλόγκαν γνωστού διαφημιστικού, η πρώτη αγάπη είναι και παντοτινή...
Πέρασαν 18 χρόνια από την μέρα που η Εθνική κατάκτησε κόντρα σε κάθε λογική και προγνωστικά το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, οι αναμνήσεις, όμως, παραμένουν πιο ζωντανές από ποτέ... Και πως θα μπορούσε, άλλωστε να είναι διαφορετικά τα πράγματα, όταν αυτός ο θρίαμβος σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. «Είμαστε πια πρωταθλητές, έρχονται άλλες εποχές», τραγούδησε ο Νίκος Πορτοκάλογλου, εμπνευσμένος από το κατόρθωμα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Οι εποχές που ήρθαν, ενδεχομένως δεν ήταν οι καλύτερες, όμως, με οδηγό το παρελθόν, μπορούν να έρθουν. Το Sportime.gr κάνει ένα φλας - μπακ στις χρυσές σελίδες του ελληνικού μπάσκετ. Ετσι, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Λίγο πριν το τζάμπολ...
Περίπου δέκα μέρες πριν το πρώτο τζάμπολ, η Ομοσπονδία ασχολείται με τα οργανωτικά θέματα και προσπαθεί να πείσει τον κόσμο να δώσει το παρών στις εξέδρες του ΣΕΦ. Την ίδια ώρα, ο Κώστας Πολίτης και τα παιδιά του βρίσκονται σε περιοδεία ανά την Ευρώπη για τουρνουά, στα οποία δίνουν τις τελικές τους εξετάσεις. Στόχος τους είναι να περάσουν τουλάχιστον με τη... βάση, ωστόσο, ξαφνιάζουν τους ίδιους τους εαυτούς τους και... προβιβάζονται με άριστα (χωρίς τόνο)!
Η Εθνική συντρίβει στο Ντόρτμουντ το Πανεπιστήμιο Πρόβιντες με 111-83 και επικρατεί των Ισπανών στο Ρέτζιο με 101-98. «Ψυχραιμία παιδιά. Μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα», φωνάζει έντρομος ο Κώστας Πολίτης, όμως, ο ενθουσιασμός του έλληνα δεν συγκρατείται. Το χαστούκι από την Ιταλία (ήττα μας 109-95) μας προσγειώνει, όχι, όμως, ανώμαλα. Άλλωστε, τότε εκείνοι έπαιζαν στην έδρα τους.
Στο μεταξύ διάφορες ειδήσεις, δυσάρεστες για τους λάτρεις του αθλήματος (όπως ο τραυματισμός του Σαμπόνις), αλλά ευχάριστες για την Ελλάδα, δημιουργούν κλίμα αισιοδοξίας. Παρόλα αυτά, η δήλωση της μητέρας του Μιχάλη Ρωμανίδη... «Θα βγούμε τρίτοι», ερμηνεύεται ως ουτοπική. Τρίτη 2 Ιουνίου και στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα επικρατεί πανικός. Φάνης Χριστοδούλου και Παναγιώτης Φασούλας εγκαταλείπουν την προπόνηση, ο πρώτος λόγω ενοχλήσεων στο πονεμένο πόδι του και ο δεύτερος με έντονους πόνους στο στομάχι.
Ο δρόμος προς την κορυφή...
Τετάρτη 3 Ιουνίου: Ελλάδα - Ρουμανία 109-77
Στο σχεδόν γεμάτο ΣΕΦ, η Εθνική ξεκινά θριαμβευτικά. Πρώτο βιολί ο Νίκος Γκάλης με 44 πόντους. Ωστόσο, το διάστρεμμα που υπέστη στο συγκεκριμένο ματς ο Μέμος Ιωάννου της αναμέτρησης με την Γιουγκοσλαβία.
Πέμπτη 4 Ιουνίου: Ελλάδα - Γιουγκοσλαβία 84-78
Ο αείμνηστος, Ντράζεν Πέτροβιτς, υποκλίνεται στον Νίκο Γκάλη (35π.), την ίδια στιγμή που ο Γκομέλσκι δηλώνει για τον έλληνα γκαρντ: «Είναι ο παίκτης του 21ου αιώνα». Το Ευρωμπάσκετ γίνεται πλέον πρώτο θέμα σε όλες τις εφημερίδες και αποτελεί το βασικό θέμα συζήτησης σε όλη την χώρα.
Παρασκευή 5 Ιουνίου: Ελλάδα - Ισπανία 89-106
Οι 14.000 θεατές που έχουν κατακλύσει το Παλέ φεύγουν απογοητευμένοι και ο Παναγιώτης Φασούλας μονολογεί... «Ρεζιλευτήκαμε». Η προσγείωση ανώμαλη, αλλά η Ελλάδα αποδείχθηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει. Μέσα στο βαρύ κλίμα προστίθεται και ο τραυματισμός του Νίκου Φιλίππου (βαρύ διάστρεμμα), για να το κάνει ακόμη βαρύτερο.
Σάββατο 6 Ιουνίου: Ελλάδα - Σοβιετική Ενωση 66-69
Όχι πια δάκρυα... Αυτή ήταν η τελευταία φορά που τα μάτια των παικτών του Κώστα Πολίτη θα βούρκωναν στα αποδυτήρια. Πιο σωστά δεν θα βούρκωναν ξανά από λύπη, μιας δάκρυα χαράς υπήρξαν και μάλιστα πολλά στο φινάλε. Ο Λιούμπιμορ Κοτλέμπα έχει στερήσει με τα φαλτσοσφυρίγματα του το «θαύμα» από την Εθνική, που θα πρέπει να νικήσει πάση θυσία τη μεγάλη της αντίπαλο, Γαλλία, για να περάσει στους «8».
Κυριακή 7 Ιουνίου: Ελλάδα - Γαλλία 82-69
Στην κρίσιμη στιγμή, οι διεθνείς μας απέδειξαν ότι διέθεταν σθένος. Οι τρικολόρ άντεξαν μόλις ένα ημίχρονο και στην συνέχεια υπέκυψαν στις ορέξεις του Νίκου Γκάλη, που τελείωσε το ματς με 35π.
Τρίτη 10 Ιουνίου: Ελλάδα - Ιταλία 90-78
Ονειρευτείτε μαζί μας. Η Εθνική «γονατίζει» την Ιταλία και η χώρα καίγεται. «Δεν είμαι προφήτης, αλλά πιστεύω ότι η πρώτη θέση είναι στο χέρι μας», υποστηρίζει ο συνήθως λιγομίλητος, Νίκος Γκάλης (38π.), όμως, παρότι είναι ώρα έξαλλου πανηγυριού, οι περισσότεροι τον ακούν με δυσπιστία. Ο Φασούλας από την πλευρά του είναι πολύ απασχολημένος για να κάνει δηλώσεις. Έχει κάνει φύλλο και φτερό το ξενοδοχείο για να βρει βεγγαλικά και να πανηγυρίσει με το συγκεντρωμένο πλήθος την πρόκριση της Εθνικής στην 4άδα!
Παρασκευή 12 Ιουνίου: Ελλάδα - Γιουγκοσλαβία 81-77
Είχε ήδη υποκλιθεί στον Νικ the Greek, οπότε μια δεύτερη υπόκλιση δεν τον έβλαψε. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς βρίσκεται ξανά στο καναβάτσο λέω του Γκάλη και της παρέας του, η προκλητική του συμπεριφορά, ωστόσο, εξαγριώνει τον Φάνη Χριστοδούλου (εκ των κορυφαίων του αγώνα, αλλά και του τουρνουά), που δηλώνει: «Αυτός ο Ντράζεν είναι γκάγκστερ. Είναι μεγάλος θεατρίνος». Ωστόσο, ο αδελφός του κροάτη σούπερ σταρ καταφέρνει να στρέψει πάνω του τα βλέμματα, αλλά και την μήνη των Eλλήνων, δηλώνοντας ευθαρσώς: «Εύχομαι καλή επιτυχία στην Ρωσία στον τελικό»!
Κυριακή 14 Ιουνίου: Ελλάδα - Σοβιετική Ενωση 103-101 (89-89 κ.α.)
Λίγες ώρες πριν τον μεγάλο τελικό το «πειραχτήρι» του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, Νίκος Φιλίππου, είχε την φαεινή ιδέα να δεθεί με χειροπέδες με τον Παναγιώτη Φασούλα! Ευτυχώς το κλειδί βρέθηκε έγκαιρα. Όσον αφορά αυτό της επιτυχίας, οι παίκτες του Κώστα Πολίτη το είχαν βρει προ πολλού. Πάθος, ψυχή και δύναμη. Αυτό ήταν το κλειδί της επιτυχίας και αυτό αντέταξαν στα μεγαθήρια της αήττητης -ως εκείνο το σημείο-, Σοβιετικής Ενωσης.
Το ΣΕΦ είναι ασφυκτικά γεμάτο και οι πολλές λιποθυμίες είναι αποτέλεσμα της έντονης συγκινησιακής φόρτισης, αλλά και της υπερβολικής ζέστης. Για τους επιτήδειους που πουλούσαν εισιτήρια στην μαύρη αγορά, δεν υπάρχει λόγος να γίνει ιδιαίτερη αναφορά. Άλλωστε είχαν εμφανιστεί πολύ τον τελικό.
Λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου το ματς γίνεται πραγματικό ντέρμπι, ενώ στην επανάληψη τα πολλά φάουλ αποδυναμώνουν την ελληνική ομάδα (από το 37' ο Φασούλας είναι καθηλωμένος στον πάγκο με 5 και ένα λεπτό αργότερα τον ακολουθεί και ο αρχηγός, Παναγιώτης Γιαννάκης). Η αδρεναλίνη χτυπά κόκκινο, όταν με δύο ελεύθερες βολές ο Λιβέρης Ανδρίτσος ισοφαρίζει 36 δευτερόλεπτα για το τέλος σε 89-89 και στέλνει το ματς στην παράταση, η οποία αν και είναι πεντάλεπτη μοιάζει με αιωνιότητα για τους Έλληνες.
Με σουτ τριών πόντων ο Γιοβάισα ισοφαρίζει σε 36 δευτερόλεπτα πριν το τέλος σε 101-101. Τέσσερα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, ο Αργύρης Καμπούρης κατεβάζει το επιθετικό ριμπάουντ, κερδίζει φάουλ και μαζί το δικαίωμα για δύο ελεύθερες βολές. Οι περισσότεροι δεν έχουν καν το κουράγιο να τον δουν να τις εκτελεί. Ο μόνος που του φωνάζει και τον παροτρύνει είναι ο «κάπτεν», Παναγιώτης Γιαννάκης.
Η ώρα της αλήθειας είχε φτάσει και ο Αργύρης Καμπούρης -παρότι οι βολές δεν ήταν το δυνατό του σημείο- γυρίζει γεμάτος αυτοπεποίθηση προς τον πάγκο και κάνει στους συμπαίκτες του νεύμα ότι θα τα καταφέρει. Ο «τίμιος γίγαντας», όπως χαρακτηριστικά τον αποκαλούσε ο σχολιαστής της κρατικής τηλεόρασης, έκανε το χρέος του. Έστειλε και τις δύο στο διχτάκι και έγραψε το τελικό 103-101, αφού το σουτ 3π. των Σοβιετικών ήταν τραγικά άστοχο.
Όλη η Ελλάδα γιορτάζει την στιγμή που οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τι έχουν πετύχει. «Δεν υπάρχει επόμενη επιτυχία», λέει ο Νίκος Γκάλης, την ίδια στιγμή που ο Παναγιώτης Φασούλας υποστηρίζει πως ζει το πιο γλυκό του όνειρο. Ο αρχηγός ευχαριστεί μέχρι και τις πέτρες για την συμπαράσταση τους, ενώ ο Αργύρης Καμπούρης παίρνει για σουβενίρ το ιστορικό στεφάνι!
Οι επόμενες μέρες είναι αφιερωμένες στην πιο όμορφη παρέα του ελληνικού αθλητισμού. Δηλώσεις, συνεντεύξεις και λόγος για όνειρα που πραγματοποιήθηκαν. Το μεθύσι θα κρατήσει για πολύ καιρό. Για κάποιους, για τους περισσότερους, η γεύση της επιτυχίας δεν έχει χαθεί...
Αντί επιλόγου, αλλά και αναλύσεων τα λόγια - οδηγός στις επόμενες γενιές (μπασκετικές και μη) του Παναγιώτη Γιαννάκη... «Αυτή η παρέα δίδαξε περισσότερο ανθρώπινες σχέσεις, και ότι με αυτές αλλά και με σκληρή δουλειά μπορείς να ξεπεράσεις τους εγωισμούς σου και να φτάσεις σε ένα συγκλονιστικό αποτέλεσμα, ασχέτως από τις συνθήκες με τις οποίες καλείσαι να δουλέψεις. Αυτό είναι πάντοτε ο οδηγός μου».
Αριθμοί με ενδιαφέρον
*** Ο Νίκος Γκάλης αναδείχθηκε MVP της διοργάνωσης, στην οποία ήταν πρώτος σκόρερ με 296 πόντους σε 8 παιχνίδια. Τον ακολούθησαν οι Τζάμσι με 222, Ζέλιγκ με 211 και Ρίβα 194.
*** Κορυφαίος πασέρ ήταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Ο αρχηγός μοίρασε 17 ασίστ, μία περισσότερη από τον Μπρουναμόντι.
*** Στην καλύτερη 5άδα επιλέχθηκαν δύο έλληνες, οι Γκάλης και Φασούλας. Οι υπόλοιποι ήταν οι: Μαρτσουλιόνις (με δεύτερο πλέι μέικερ τον Γιαννάκη), Βολκόφ και Χιμένεθ.
malakes tote paizotan mpasket.. 100 ares se kathe paixnidi.. pssss
