Παρασκευή 03/06 - Στη καρδιά του ήχου
Semen Of The Sun
Absent Mindead
Misuse
Full Frontal
Ρελαντί
Μετά από 2 απουσίες (sorry jolly ) λόγω πυρετού, πήγα σήμερα στο club 22 για την 3η μέρα του fest. Δυστυχώς ενώ όλα κυλούσαν πολύ όμορφα μέχρι ενός σημείου, έγινε κάτι στο τέλος που με στράβωσε και θα αναγκαστώ να το αναφέρω.
Πάμε από την αρχή όμως. Ο χώρος (1η φορά πήγα) είναι πολύ καλός από πλευράς διαμόρφωσης και ήχου. Καλό σημάδι αυτό για το μέλλον των συναυλιών της Αθήνας. Οι μπύρες βέβαια είναι ακριβές (6e) για αυτό και έκανα αρνητικό ρεκόρ πίνοντας μόνο 1 (μία)!!! Δυστυχώς υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση κι ενώ πήγαμε κατά τις 9.30, το λάιβ άρχισε 1 ώρα περίπου αργότερα. Υπό άλλες συνθήκες δεν θα με πείραζε αυτή η καθυστέρηση αλλά ο DJ αποφάσισε να παίξει κάποιο live DVD του Marilyn Manson και ήταν από τις πιο εφιαλτικές εμπειρίες μου. Δεν ήταν τυχαίο ότι το μόνο τραγούδι που ακουγόταν ήταν διασκευή (sweet dreams).
Eυτυχώς οι Semen of the Sun όχι μόνο διέκοψαν αυτό το μαρτύριο αλλά ήταν και σε τρομερά κέφια. Αυτό το περίεργο stoner τους, που άλλες φορές πατάει στο punk άλλες στην ψυχεδέλεια είναι κάθε φορά και πιο πορωτικό. Ακολούθησαν οι Absent Mindead και το πρωτότυπο μελωδικό punk τους. Τα έχω ξαναπεί, είναι η νέα μου αδυναμία στην τοπική σκηνή.
Τον κύκλο των συγκροτημάτων της Spinalonga έκλεισαν οι Misuse. 5 άτομα επί σκηνής αυτή την φορά (αντί για 3 που τους είδαμε την προηγούμενη βδομάδα στο Αν). Οι τύποι απλά γάμησαν. Ως τώρα τους κατέτασσα σαν στυλ κάπου μεταξύ Mogwai και Pelican αλλά όπως άκουγα τις τελευταίες μέρες στο CD που μου έδωσαν και όπως τους είδα κι απόψε, έχουν περάσει και πολλά prog στοιχεία στον ήχο τους καθώς και λίγο από τo ψυχεδελικό χάος των Natas. Τα δε πλήκτρα, τους μετατρέπουν σε κάτι άλλο. Μπάντα για μεγάλα πράγματα, κρατήστε σημειώσεις.
Ακολούθησαν οι Full Frontal. Σε πιο pop/alternative φάση, θύμισαν λίγο Madrugada. Η διασκευή τους στο A Forest περασε και δεν ακούμπησε και γενικά δεν μου είπαν πολλά πράγματα. Είχαν όμως καμιά 50αριά φίλους που ήταν πολύ εκδηλωτικοί κι αυτό έδινε έναν όμορφο τόνο στο λάιβ. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα άσχημα. Iσως κάποιοι να διαφωνήσουν πάνω σε αυτό που θα γράψω αλλά εγώ αισθάνομαι την ανάγκη να το αναφέρω.
Τελείωσε το λάιβ, τα 50 αυτά άτομα ανέβηκαν επί σκηνής για να συγχαρούν τους φίλους τους και στο καπάκι έφυγαν ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΝΤΑ από το club. Με αποτέλεσμα οι καημένοι οι Ρελαντί να παίξουν (φανερά απογοητευμένοι) για 20-30 άτομα που έμειναν ως το τέλος σε έναν απελπιστικά άδειο χώρο. Προς τιμήν τους τα παιδιά - παρά την εμφανή απογοήτευση - τα δωσαν όλα. Ελληνόφωνο punk rock + μια διασκευή στο I feel you των Depeche Mode.
Eλπίζω όπως τα σχόλια του necrodead έφτασαν στον Σπύρο , έτσι και τα δικά μου να φτάσουν στους Full Frontal και στους φίλους τους. Και να καταλάβουν επιτέλους ότι αν όχι απόλυτη αρμονία μεταξύ των συγκροτημάτων, τουλάχιστον ένας στοιχειώδης σεβασμός είναι αναγκαίος.
Για να μην είμαι άδικος, το ίδιο ισχύει και για όσους από τις υπόλοιπες μπάντες είχαν φύγει. Τους Full Frontal παίρνει η μπάλα επειδή είχαμε μαζική αποχώρηση μετά συνοδείας των φίλων τους.
Αυτά.
[/grinia mode]