Γιάννης Αγγελάκας/Νίκος Βελιώτης - Οι ανάσες των λύκων

[symposium_lexotanil]

1. Κρίμα να μην είσαι εδώ
2. Οι ανάσες των λύκων
3. Οι παλιάτσοι
4. Θα 'ρθει ο καιρός που θα σπάσω την πόρτα
5. Ο κόσμος μου θυμίζει
6. Η πλημμυρα
7. Σε ένα ανοιξιάτικο λειβάδι
8. Κάθε τρελό παιδί
9. Ποιός καίγεται απόψε


Minos EMI (4/2005)



"Τον εαυτό σου δικαστή αν θεωρείς
και δε σου πάει να συγχωρείς των αλλονών τα λάθη
κατέβα λίγο χαμηλά και θα τους δείς
πως περπατάν και πως σκοντάφτουν οι παλιάτσοι

Στον ουρανό αν δεν μπορείς να κοιμηθείς
μα ούτε αντέχεις τον ιδρώτα και τη λάσπη
ανέβα ακόμα πιο ψηλά μπας και τους δεις
πως ονειρεύονται στα σύννεφα οι παλιάτσοι

Αν καμαρώνεις απ' το κέντρο της γιορτής
και σ'ενοχλουν όσοι ξεβράστηκαν στην άκρη
είσαι για κλάματα, ποτέ σου δε θα δεις
πως ζουν και πως πεθαίνουν οι παλιάτσοι"


Μία κακόηχη φωνή, ένα τσέλο που ασθενεί, ελάχιστες ηλεκτρονικές καλοπροαίρετες παρεμβάσεις, γνήσια ποίηση του δρόμου (από έναν μαιτρ του είδους). Άυτα είναι τα συστατικά του πονήματος των 2 κυρίων που φιγουράρουν στη κορυφή του thread αυτού. Οι Χρήστος Χαρμπίλας, Τίτος Καργιωτάκης (γνωστοί απο την μακροχρόνια συνεργασία τους με τα γνωστά groups της Θεσσαλονίκης) και Coti K. (επί χρόνια αρωγός των στέρεο νόβα) προσπαθούν να προσθέσουν κι αυτοί το στίγμα τους (εντελώς καλοπροαίρετα όπως προαναφέρθηκε), άλλα το τσέλο του κυρίου Βελιώτη μάλλον δεν έχει και μεγάλη ανάγκη απο βοήθεια.

Το album αυτό είναι πολύ πιο μελωδικό απ' όσο μπόρει να νομίζει κάποιος. Μπορεί να είναι "πειραματικό", "avant-garde", περίεργο, αλλά πάνω απ' όλα έχει τραγούδια με ουσία και νόημα ύπαρξης. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ελιτίστικη/ψευτοψαγμένη άσκηση, ούτε είναι ο θρίαμβος της εσωτερικότητας του δημιουργού, παρόλο που είναι παραπάνω απο πρόφανες ότι όλοι οι συντελεστές βγάζουν με ειλικρίνεια τα εσώψυχα τους. Δεν υπάρχει κάτι το επιτηδευμένο εδώ.
Η ερμηνεία του Αγγελάκα - άλλοτε υποτονική και πικραμένη,άλλοτε ήπια οργισμένη και άλλοτε ειρωνική - πιο ώριμη και πιο στρογγυλεμένη από ποτέ αγγίζει επίπεδα "υπέροχου τίποτα" κουβαλώντας μια αδιόρατη κούραση. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά, οι ενορχηστρώσεις όσο πρέπει μινιμαλιστικές και το κλίμα αρκετά μουχλιασμένο, όσο χρειάζεται για να αφήνει να περνάνε που και που και κάποιες ακτίνες χαράς. Μέσα σε όλα αυτά ο Αγγελάκας βρίσκει τον χρόνο και τον χώρο να χώσει και ενά φόρο τιμής σε νεανικούς (?) του ήρωες, διασκευάζοντας (με όλη την έννοια της λέξης) Βαμβακάρη (η πλημμυρα - το γνωστο μας "με παράσυρε το ρέμα") και Χατζιδάκι (κάθε τρελό παιδί), με άκρως ενδιαφέροντα αποτελέσματα.

Νομίζω ότι πρέπει να ξανατονίσω πως το album ΔΕΝ είναι "για λίγους". Πιθανότατα στον μέσο ακροατή να ακούγεται "κάπως" (τουλάχιστον με την πρώτη ακρόαση), αλλά δόξα να χει ο Γιαραμπής, όσοι γράφουμε εδώ μέσα έχουμε και κανά-δυο ακούσματα παραπάνω, έτσι ώστε να μην απορρίπτουμε σαν "περίεργο" οτιδήποτε δε μοιάζει με Βανδή ή Τρύπες. Σχετικά μ' αυτό με εξέπληξε η δήλωση του μπουτσεράκου στο thread για το live. Τέσπα.



"Ποιός καίγεται απόψε και μύρισε η πόλη αγάπη;"

[blackbird]

poly endiaferon

sorry, mono mia kaloproaireti paratirisi: to "me paresyre to rema" einai tou Tsitsani

[symposium_lexotanil]

xm allo einai tou tsitsani.auto pou leei "me parasyre to rema mana mou den eimai psema,kaigomai giautin kai liono" ktl ktl. auto edo einai allo kai einai vamvakaris.ego ekana malakia grafontas "to gnosto mas me parasyre to rema",to opoio fysika fernei sto myalo to tragoudi tou tsitsani.

[blackbird]

e sorry egw tote

[nothingman]

είναι διαφορετικά τα τραγούδια νομίζω, αυτό στο δίσκο του Αγγελάκα είναι όντως του Βαμβακάρη

edit: με πρόλαβε ο sympo και το είπε, πρόλαβε και ο blackbird και ζήτησε συγνώμη

edit2: βσκ, φοβάμαι να πάω να αγοράσω το δίσκο πριν τον ακούσω, έχουν ακουστεί τόσα πολλά και δεν είμαι καθόλου σχετικός με προηγούμενες δουλειές του Βελιώτη... από την περιγραφή του sympo φαίνεται όντως ότι έχει πολύ ενδιαφέρον, οι στίχοι που πόσταρε μου άρεσαν πολύ... αν πετύχω και σε κανένα σχετικό ραδ. σταθμό κάποιο τραγούδι από το δίσκο και μου αρέσει, παίζει πολύ σοβαρά να προχωρήσω στην απόκτησή του... νωρίτερα πάντως όχι :/

[symposium_lexotanil]

Με τη χθεσινή πλημμύρα όρη και βουνά επήρα
είδα μάνα να φωνάζει βρε, και βαριά να αναστενάζει

Το μωρό το μικρό το παιδί μου, σωσέ το και πάρ' τη ζωή μου
Έπεσα για να το σώσω,κόντεψα να μην γλιτώσω

Με παράσυρε το ρέμα βρε, μάνα μου δεν ειναι ψέμα
Μες στο ρέμα κολυμπούσα, να το σώσω δεν μπορούσα

Μόλις βγήκα στη στεριά βρε, δυο παιδιά και μια γριά
σ' ένα δέντρο ανεβασμένοι βρε, εγλιτώσαν οι καημένοι

Περιστέρι και Μοσχάτο τα ΄κανε όλα άνω-κάτω
Καμίνια και Αγιά-Σωτήρα βρε, τα 'πνιξε όλα η πλημμύρα



autoi einai oi stixoi tou tragoudiou.entelos post-apocalyptic skiniko

[symposium_lexotanil]

edit2: βσκ, φοβάμαι να πάω να αγοράσω το δίσκο πριν τον ακούσω, έχουν ακουστεί τόσα πολλά και δεν είμαι καθόλου σχετικός με προηγούμενες δουλειές του Βελιώτη... από την περιγραφή του sympo φαίνεται όντως ότι έχει πολύ ενδιαφέρον, οι στίχοι που πόσταρε μου άρεσαν πολύ... αν πετύχω και σε κανένα σχετικό ραδ. σταθμό κάποιο τραγούδι από το δίσκο και μου αρέσει, παίζει πολύ σοβαρά να προχωρήσω στην απόκτησή του... νωρίτερα πάντως όχι :/

ontos kalo tha nai na rikseis mia autia protou ependyseis (sic)
ego den to pira akoma,to xo katevasei pros to paron,alla tha to agoraso sigoura kapoia stigmi.eriksa ma matia edo sta xania alla to xoun sta 20 euro. prosopika den exo idea poios einai o veliotis kai ti exei kanei (ektos apo mia symmetoxi sto soundtrack tou "o xamenos ta pairnei ola).oi stixoi einai OLOI katapliktikoi,apla etyxe na grapso tous sygkekrimenous giati akouga auto to tragoudi otan arxisa na grafo to review. tha postaro ki allous kapoia stigmi.

[nothingman]

και εδώ τόσο το είδα τις προάλλες (19,90 €)

btw www.nikosveliotis.com

[symposium_lexotanil]

Περνούν οι μέρες γρήγορα, μα μερικές φρενάρουν
με παίρνουν στην καρότσα τους κι όμορφα με βολτάρουν

Γελούν με τα φτιασίδια μου, χαιδέυουν τις πληγές μου
μεθάνε και μου δίνονται και γίνονται δικές μου

Φεύγουνε κοκκινίζοντας και μ' αποχαιρετάνε
κι αν μένω πάλι μόνος μου να σε ξαναθυμάμαι

Κρίμα να μην είσαι 'δώ τέτοιες μέρες αν με βρουν
κρίμα να μην είσαι 'δώ να γελάς και να σ' ακούν
Μα αυτό που με ξεκάνει και μου σταματάει το νου
είναι που δεν είσαι, που δεν είσαι καν αλλου..

[Kuolema]

Πολύ πολύ πολύ ενδιαφέρον. Θα το ερευνήσουμε κάτω.
Neurosis-like εξώφυλλο

[symposium_lexotanil]

και εδώ τόσο το είδα τις προάλλες (19,90 €)

btw www.nikosveliotis.com

xm psilomystirio to site tou. teleiws o,ti na nai fainetai o typos.
nikos veliotis [video artist trapped inside the body of a musician]
xex kati mou leei pos i mousiki tou de tha nai tou goustou mou

[Ghoul]

tha ependysw kegw sigoura. xwris na exw akousei to disko, alla aposa akousa sto live, pisteuw oti th mousikh pou vgazoun ta palikaria den tha th goustarei o mesos trypes opados.
wraio ekswfyllo btw (aposo mporw na diakrinw).

[nothingman]

το εξώφυλλο είναι όντως Times_of_grace-ικό, και ο τυπάς φαίνεται να είναι τσέλΟ))) φάση :/ , από ένα γρήγορο browsing του site του

[symposium_lexotanil]

xm sigoura den apeuthynetai ston "meso trypes fan",alla ta tragoudia (ektos apo kapoia elaxista simeia) exoun normal domi kai den einai idiaitera "perierga". dld sigoura den einai apokleistika gia drone/noise fans or sth (parolo pou exei kapoia tetoia simeia,elaxista opos proeipa)

[symposium_lexotanil]

Ο κόσμος μου θυμίζει γρανάζι που γυρίζει
χωρίς να ξέρει γιατί
γρανάζι που γυρίζει, που ξεφυσάει και τρίζει
σε μια τρελή μηχανή

Κι όταν δε με ορίζει, με κυνηγάει με βρίζει
μα εγώ το σκάω σαν παιδί
Ο κόσμος που βουίζει, παλεύοντας να κρύψει
τη νεκρική του σιωπή

Ο κόσμος μου θυμίζει ναυάγιο που αρμενίζει
σε θάλασσα πλαστική
Ναυάγιο που νομίζει, πελάγη πως διασχίζει
ενώ δεν είναι πια εκεί

Κι όταν δε με ορίζει, με κυνηγάει με βρίζει
μα εγώ το σκάω σαν παιδί
Ο κόσμος που βουίζει, παλεύοντας να κρύψει
τη νεκρική του σιωπή