απ'τον καντίρου σε ένα φόρουμ το 2009 μου φαίνεται κι εμένα απωθητικό, αλλά από έναν άνθρωπο που έφαγε κυριολεκτικά τη ζωή του φέρνοντας στην επιφάνεια (σχετική επιφάνεια πάντα) έναν κυριολεκτικό υπόκοσμο σε μια εποχή που η λογοκρισία και ο καθωσπρεπισμός ήταν πολύ πιο ισχυρά και ζημιογόνα απ'ότι τα αντιλαμβανόμαστε σήμερα, ε του πούστη, τι άλλο πρέπει να κάνει για να βγάλεις τα εισαγωγικά απ'το αιρετικός. δηλαδή ο τύπος έγραφε και τον κλείναν μέσα. και έβγαινε και συνέχιζε να γράφει και ξανάτρωγε φυλακή μέχρι που κουράστηκε και έφυγε στο εξωτερικό και συνέχισε να γράφει. δε μου φαίνεται εύκολη στάση ζωής αυτή ούτε ψευτοπροκλητική.
επίσης, το να λες 'καλός ήταν αν και μαλάκας' το βρίσκω λίγο μυστήριο, οποιοσδήποτε μπορεί να χαρακτηρίσει οποιονδήποτε έτσι, ακόμα και αν μιλάς για τα είδωλα σου, λίγες περισσότερες πλευρές τους να ανακάλυπτες και θα τους έλεγες και αυτούς μαλάκες με την ίδια (λογικά) ευκολία. τι πα να πεί αν και μαλάκας. το θέμα είναι ότι έκανε αυτό που έκανε σε μια φάση που δεν το κανε κανείς άλλος, και που δεν το κανε και κανένας άλλος μετά το ίδιο ολοκληρωμένα. δείτε και το ντοκιμαντέρ, τα δείχνει αρκετά ωραία.