Old Season - Volume One
(self-financed)
1. And Sands She Turned for Time
2. Mortals of Mettle
3. The Claw
4. A Divine Plague
5. The Sky Burns
6. A Dwindling Seed
www.oldseason.com
Αυτό εδώ ενδιαφέρει μάλλον αρκετούς για λόγους που δεν είναι εμφανείς από το όνομα της μπάντας Οι Old Season κυκλοφόρησαν ένα demo με τον Darren Moore των Mourning Beloveth (ο τύπος που κάνει τα death φωνητικά και τις "αφηγήσεις"), ο οποίος εν συνεχεία αποχώρησε για να παραχωρήσει τη θέση του στοοοον.... Frank Darren των Mourning Beloveth (ο τύπος που κάνει τα -απίστευτα- μελωδικά φωνητικά). Οικογενειακή υπόθεση δηλαδή. Αν όμως περιμένετε κάτι στο style αυτό, καλύτερα να στρέψετε τις κεραίες σας σε άλλη κατεύθυνση. Αν πάλι έχετε όρεξη για κάτι πιο... επικό, βρεθήκατε στο σωστό topic.
Μια ιδέα για το πώς ακούγονται στο περίπου, μπορεί να σας δώσει η πληροφορία ότι τον περασμένο μήνα έπαιζαν στο Δουβλίνο παρέα με τους Brocas Helm, τους Litany (μας ) και τους Battle Ram. Μια πιο ακριβής περιγραφή θα ήταν: αρκετά mid-tempo και ατμοσφαιρικό heavy metal που αναπαραγάγει με πιστό τρόπο ό,τι μπορεί να σημαίνουν στο μυαλό του καθενός οι λέξεις "παραδοσιακό" και "80s". Σίγουρα δεν είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πρωτοτυπίας, όμως μόνο και μόνο τα τέλεια φωνητικά του Frank και το ότι δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν πλήκτρα χωρίς να χάνουν το heavy χαρακτήρα τους, είναι αρκετά για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον οποιουδήποτε φίλου του "vintage" (προσοχή στα εισαγωγικά για να μην παρεξηγηθούμε κιόλας) ήχου. Δε θα ήθελα να συγκρίνω, αλλά δεν μπορώ να μην πω ότι σε ορισμένες στιγμές μου ήρθαν στο μυαλό οι Warlord, οι Battle Ram (περισσότερο) ή ακόμα και οι Battleroar. Εν ολίγοις: φοβερά riffs, γαμάτα φωνητικά, μέτρια παραγωγή (που οκ, δε μας πειράζει και τόσο)--> πολλά υποσχόμενη κυκλοφορία. Ελπίζω να σας κάλυψα κάπως.
ΕΡ είναι και εξώφυλλο δεν παίζει. Προς το παρόν κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι more or less, αλλά φαντάζομαι ότι πηγαίνοντας στο site τους μπορείτε να βρείτε κάποια άκρη. Αυτά.
Edit: Βρήκα ρε πούστη τι άλλο μου ψιλοθυμίζει σε φάσεις: Memory Garden \m/ Γιατί μια ελαφριά doomίλα δε θα μπορούσε να μην την έχει.