Originally Posted by
Khalkji
Να πω κάπως συνοπτικά ότι η συζήτηση για τη σχέση αυτών των μέταλ που ακούτε με τον φασισμό θα μπορούσε να ξεκινήσει ίσως με τους εξής όρους: Η όλη αισθητική του, συνδέεται με έναν απίστευτο ιδεαλισμό, μια φοβερή τάση φυγής απ' το εδώ-είναι. Ο ενδυματολογικός κώδικας του πανκ π.χ., όπως σωστά αναφέρεται σε άρθρο που δημοσίευσε ο Κοιλιάς (νομίζω) στο παρόν θρεντ, είχε σκοπό να τα βάλει με τη γενιά των γονιών τους, πράγμα που είτε το βρίσκετε ωραίο, είτε ηλίθιο, είτε και τα δύο σε στιγμές, δείχνει μια τάση ανοιχτής αντιπαράθεσης με την καθημερινότητα (γεγονός που εξηγείται κι από άλλους παράγοντες). Το ντύσιμο των μεταλλάδων, κουβαλούσε εξαρχής μια αντίληψη «διαφορετικότητας», δεν είχε να ανταγωνιστεί κάποιο φαινόμενο ή μια κοινωνική ομάδα ως λογική, απλά να διαχωρίσει τον μεταλλά απ' τον κόσμο του. Αντίστοιχα, η εικονογραφία του είχε ζόμπι και διαόλια, τα θέματα που επέλεγε, εικαστικά και στιχουργικά, είχαν να κάνουν πάλι με πράγματα που δεν βίωναν, αλλά πράγματα που φαντάζονταν κάπου σε μια παράλληλη διάσταση...τάση φυγής απ' την πραγματικότητα, μεγάλες ιδέες σε κάποια υπερβατική διάσταση που είναι λογικό - αν συνυπολογίσουμε και κάποια κοινωνικά δεδομένα, αλλά και τον εγγενή κρετινισμό ενός ανθρώπου με τέτοιες τάσεις φυγής