όχι σράιμ. κάνουν παρέα και με τους Villa 21 και με τους Naer Mataron.
τσίμπα.
Printable View
Οι Inquisition απαντούν στο ερώτημα αν είναι Ναζιστές με το σκεπτικό και την ικανότητα λόγου 12χρονου. Και δεν πείθουν
Χαχ, σκέφτηκα να το ποστάρω αλλά λέω δε βαριέσαι θα έχουμε παρεξηγμένους οπαδούς Inquisition.
Αυτό που αξίζει είναι διάβασμα στο ορίτζιναλ ποστ του τύπου που το ξεκίνησε, όσον αφορά το θέμα παίρνουμε σοβαρά (και πολιτικά) το μέταλ. Γράφει επίσης κάτι ενδιαφέρον για το τελευταίο άλμπουμ εξώφυλλο των Lord Mantis.
http://shamelessnavelgazing.wordpres...scism-problem/
Αστείο blog
λολQuote:
I’ve said before that I believe metal has the potential to offer a site of genuine resistance against hegemonic discourses, to become a truly counter-cultural resistance against mainstream society, and rediscover the shock and panic the genre used to inspire in guardians of mainstream morality.
Αστεία είναι η μάπα σου! ^ Αυτή την άποψη την έχω ακούσει και από άλλα σοβαρά άτομα, παρεπιπτόντως. Έστω κι αν είναι μειονότητα (και αυτοί και οι αναφορές τους).
(σόρι για την αργοπορημένη απάντηση + δεν είναι αστεία η μάπα μου :()
Το blog είναι αστείο γιατί ο συγγραφέας του καταπιάνεται με μια κουλτούρα που ΔΕΝ την ξέρει και λέει αστεία πράγματα. Αντί να την αναλύσει και να την ερευνήσει στην πραγματική έκτασή της προσπαθεί να την χωρέσει σε ένα στενό και κλισέ στερεότυπο, μόνο και μόνο για να την βγει φεμινιστικά και να κερδίζει e-πόντους. Πχ σε ένα "essay" του, με σκοπό να δείξει πως το metal είναι "πατριαρχικό" κάθεται και αναλύει την "πατριαρχική δομή του". Σε αυτό, απαριθμώντας τα "πατριαρχικά χαρακτηριστικά" του παραθέτει τον εξής ορισμό:
Αυτό σε ένα "πατριαρχικό πλαίσιο" βγάζει την μέταλ μουσική της μπύρας και της μαλακίας, του bromance και του αγκαλιαστού headbanging μάλλον πούστικη. Επειδή όμως αυτός το μόνο metal που'χει ακούσει είναι από τον Cobalt κι επειδή η wikipedia έτσι του'πε τέλος πάντων βγάζει το μέταλ πατριαρχικό επειδή έχει... ασυμβίβαστη ηθική και... σκληρό ριφφ.Quote:
Male identification: “core cultural ideas about what is considered good, desirable, preferable, or normal are associated with how we think about men and masculinity… These include qualities such as control, strength, competitiveness, toughness, coolness under pressure, logic, forcefulness, decisiveness, rationality, autonomy, self-sufficiency, and control over any emotion that interferes with other core values (such as invulnerability). In contrast, qualities such as cooperation, mutuality, equality, sharing, compassion, caring, vulnerability, a readiness to negotiate and compromise, emotional expressiveness, and intuitive and other nonlinear ways of thinking are all devalued and culturally associated with femininity and femaleness”
Το πρόβλημά του όμως δεν είναι η ημιμάθιά του γιατί και σε ειδικές περιπτώσεις τον ίδιο μίζερο στραβωμένο φεμινισμό προσπαθεί να βγάλει. Πχ στο κείμενο για Lord Mantis βλέπει ένα άγριο εξώφυλλο, το βαφτίζει τραμπουκισμό απέναντι στις trans, συνεχίζει με κλισεδιές περί transphobia, παίζει με την συμμετοχή whitehead και τελειώνει με πρόταση για μποϋκοτάζ απέναντι στην Profound Lore. λολ. Εν τω μεταξύ με μια ματιά στη συνέντευξή των Lord Mantis στο noisey καταλαβαίνει κανείς εύκολα πως ο μπασσίστας είναι κομπλεξικός, πόζερος και bisexual σε άρνηση και πως το εξώφυλλο (αυτοκτονικός trans-leatherface) είναι μια ηλίθια σεξουαλική φαντασίωση του. Κι όμως το ψώνιο του βλαμμένου, πήρε την κριτική στην exploitive transphobia της pop κουλτούρας και την πέταξε σε μια κριτική για τους... Lord Mantis, προτείνοντας και μποϋκοτάζ.
Btw αφού την έχεις ξανακούσει την παραπάνω άποψη ποια κυρίαρχη ηθική μπορεί να αμφισβητήσει το μέταλ; + ποιοι ήταν οι "φύλακες της mainstream ηθικής" στους οποίους σκόρπιζε τρόμο το μέταλ, οι μαμάδες των μεταλλάδων;
Πίσω στους Inquisition που υποθέτω πως τους έχεις παρακολουθήσει... επειδή η συνέντευξη στο Decibel έχει πολύ ιδιαίτερο ύφος, βρίσκεις πως είναι μια μπάντα που χρειάζεται "ξεμπρόστιασμα"; btw ο analgender προτείνει μποϋκοτάζ :P
ουφ, πραγματικά προσπαθείς να βγάλεις από την μύγα ξύγκι, να έχουμε να λέμε δηλαδή. Πρώτον, το μέταλ ισούται με το φαντασιακό του, αυτό κριτικάρουμε όταν αναφερόμαστε στο ίδιο το πράγμα αυτό, επομένως το να λες ότι δεν βγάζει σε μεγάλο βαθμό παραδοσιακές πατριαρχικές αντιλήψεις επειδή μπορεί πολλοί μεταλλάδες να το παίζουνε σκληροί αλλά να τρώνε από τη μαμά τους, με κάνει να καταλαβαίνω ότι πιθανόν εσύ να μη γνωρίζεις από μέταλ. Λέμε τώρα για Manowar και Slayer και Destroyer 666 τώρα ε, αυτό που λέμε το παραδοσιακό μέταλ. Παρ' όλα αυτά, το φάσμα του έχει πολλά περισσότερα πράγματα, κάποια από αυτά και ικονοκλαστικά (όχι τον χρήστη), και "προοδευτικά" και επαναστατικά και ότι θες, έστω και εάν είναι μειοψηφία. Αυτό το οποίο εννοεί ο φεμινιστής μπλόγγερ και άλλοι, είναι ότι το μέταλ έχει τη δυνατότητα (potential γράφει στο quote που έβαλες) μιλώντας για το αισθητικό του core, τη ρομαντική άποψη που τείνει στον ιδεαλισμό, την όρεξη σύγκρουσης με το κατεστημένο, για να αποτελεί ένα μέσο έκφρασης αμφισβήτησης κυρίαρχων μαλακισμένων απόψεων, όπως ακριβώς το punk. Το ότι αυτό συνεχίζει να γίνεται σπάνια, δε χρειάζεται να μας φέρνει μπροστά σε ένα ιστορικό τετελεσμένο "είναι έτσι", επειδή τότε να παρατήσεις και τις ακραίες (!) πολιτικές σου απόψεις μιας και η πλειοψηφία τις έχει χεσμένες.
Διάβασε και αυτό από έναν γνωστό μας http://poetry-of-subculture.blogspot...avy-metal.html
Για το φεμινιστικό μπλογκ είσαι υπερ-επικριτικός, φυσικά και παρα είναι ευαίσθητος ο τύπος, αλλά αν δεις πόσο ελάχιστες είναι τέτοιες φωνές που να ξεκινάνε αυτές τις συζητήσεις στο χώρο του μέταλ, ε.
ps. διάβασα και τη συνέντευξη Lord Mantis, απίστευτο πώς κατάφερες να χάσεις το νόημα, μάλλον δε πιάνεις καθόλου από μπλακ μέταλ μισανθρωπία κόντεξτ. Ο τύπος λέει ότι αφού του πήρε πίπα η τρανς απογοητεύτηκε τόσο πολύ με το ανθρώπινο είδος που άρχισε να το βλέπει ως "κρέας". Οπότε μάλλον μίσησε τον εαυτό του που γούσταρε και την έβγαλε στο εξώφυλλο δολοφονημένη, ακόμα χειρότερο δηλαδή.
Κατ'αρχάς τι γκρινιάζεις που βγάζω από τη μύγα ξύγκι, εσύ είπες να το διαβάσουμε! Για Lord Mantis δεν θα κάτσω να το ψυχαναλύσω άλλο, αλλά ο τύπος είναι edgy "μηδενιστής", προβοκάρει με "διεστραμμένη" σεξουαλικότητα κι εσύ το περιγράφεις σαν έγκλημα πάθους, σιγά βρε.
Το κείμενο του Helm δεν μου αρέσει, πέρα από την αυτοαναφορικότητά του (που οκ δεν πειράζει τόσο) είναι άτοπο. Περιγράφει το metal lifestyle σαν μια δυνατή Ρομαντική θέληση που σε επαφή με τον κόσμο μπορεί να γίνει δύναμη υπέρβασης, σαν metal αρνησικοσμία (!) δλδ (περίπου όπως το λέει και ο φεμινιστής).. Μου φαίνεται πως στην προσπάθειά του να ιδεολογικοποιήσει το θέμα γενικεύει και λέει μαλακιούλες. Το metal δεν είναι πεδίο μαχών, μοναχική αποστολή και ρομαντική απόδραση, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ είναι εκτόνωση και χαρά, ύμνος στην επιστροφή στο πρωτόγονο. Γι αυτό και είναι κοινοτικό, οπαδικό και γιορτάζει αντιδραστικά το τέλος του πολιτισμού.
Αν εσύ μου φέρνεις σαν παραδείγματα manowar και slayer εγώ σου λέω accept και anthrax οπότε ποιο είναι το κυρίαρχο μνμ του metal? (το'χουν πει και πιο πριν στο thread αυτό). Φασιστικά BM, one man bands και τεχνικά progressive σχήματα είναι εξαιρέσεις, ο πυρήνας της μουσικής είναι οι παρέες στις συναυλίες ή αλλού και οι μπάντες στο προβάδικο και τα παιδιά κουβαλάνε σε αυτούς τους χώρους τις ανησυχίες και τα άγχη τους - γι αυτό το μέσο μεταλοτράγουδο έχει την εκδίκηση απέναντι στην καταπίεση (vigillantικη παραβατικότητα, σκλάβοι, μεσαίωνας-θρησκεία κτλ), νευρικό αρσενικό ερωτισμό και pop αναφορές (ταινίες τρόμου κτλ). Αλλά αυτά είναι αξίες και αισθητική που υπάρχει ήδη σε αυτά τα τμήματα της κοινωνίας, δεν τα γεννά η υποκουλτούρα αλλά τα αναπαράγει. Αν σε νοιάζει να κάνεις αυτά τα παιδιά ανθρώπους, να επικροτήσεις την υγιή αντίδρασή τους και να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, το κάνεις στην κοινωνία όχι στο μπλαμπλά ούτε εντός των τοιχών. Αν νομίζεις πως τα demographics είναι προβληματικά και μη αντιπροσωπευτικά 1ον ζήσε με αυτό ή 2ον άκου μουσική με καμιά φίλη σου ξέρω 'γω δεν είναι τόσο δύσκολο.
Αν από την άλλη θες ντε και καλά να ιδεολογικοποιήσεις τον χώρο για να γεννήσεις ας πούμε την νέα αισθητική (τρομάρα μας), μαλάκα γιατί να ξεκινήσεις από τα πιο προβληματικά του κομμάτια (ρομαντισμός και ατομικισμός, φασίστες μπλακμέταλλοι, woman be my slave manowar), να τα κάνεις ταυτότητα του metal και να εντοπίσεις τις δυνατότητες για υπέρβαση που προσφέρουν (!!!);
H αλήθεια είναι ότι το εξώφυλλο δείχνει μια δεμένη και μαστιγωμένη τράνς που της έχουν ράψει στο πρόσωπο μια μάσκα του θανάτου. Σχεδιάστηκε απο έναν τύπο που πλάκωσε στις μάπες τη γκόμενά του, την λιποθύμισε, την βίασε με τις βελόνες του τατουάζ και μετά την ξαναπλάκωσε στις μάπες, την ξαναλιποθύμισε και την πέταξε στο δρόμο. Για έναν τύπο που δήλωσε ότι μια φορά έχυσε στη μάπα μια τρανς και από τότε βλέπει τους ανθρώπους σαν άχρηστα κρέατα.
Η απορία μου είναι, τι θα έπρεπε να παίζει για να μην πεις "σιγά βρε";
Σράιμ στο "ο φεμινιστής βλάκας" με έχασες γιατί θυμάμαι παλιές κακιές εποχές ER του γαμάουα-ποστινγκ, οπότε δε ψήνομαι για πολύ διεξοδική απάντηση. Στο τι είναι το χέβι μέταλ είναι υποκειμενικό πάντα αναλόγως τι προσέχει ο καθένας από όλο αυτό το μεγάλο πράγμα, οπότε αν το λες εκτόνωση και χαρά εσύ, οκ. Με την δικιά μου εμπειρία αυτό δεν έχει καμία σχέση. Αυτά που με ενδιαφέρουν είναι τα πιο προβληματικά που λες εσύ, καθώς εκεί υπάρχει το PATHOS που λέμε, είτε προς το αρνητικό, είτε προς το θετικό. Αλλά άκου βρε αν θες να βοηθήσεις την κοινωνία, δε το κάνεις με το μπλα-μπλα. Λες και εντός των τοιχών είναι κάτι άλλο. Ας αφήσουμε όλα τα πληκτρολόγια και τα βιβλία τότε.
@ Ikonoklast: Παρακολουθούσα μέχρι πριν έναν χρόνο την υπόθεση του Whitehead (όσο μπορούσα γιατί ο ίδιος δεν δίνει πληροφορίες) κι αυτά που λες αναφέρονταν μόνο στα πρώτα reposts των μεγάλων webzines. Κατά τα άλλα νομίζω πως 1ον έχει φάει μικρή ποινή, άρα κρίθηκε ένοχος τουλάχιστον για κάποια από τις κατηγορίες. Απ'την άλλη σε σχέση με τις φήμες που γράφεις αποδείχθηκε πως η κοπέλα είχε μεγάλο ιστορικό ψευδών αναφορών για κακοποίηση, η μαρτυρία πως ο εξοπλισμός ταττού ήταν το δοχειάκι για το μελάνι σαν μέρος προκαταρκτικών (...) και οι μαρτυρίες που την ήθελαν να βαράει το κεφάλι της μέχρι αιμορραγίας στο μπαρ που έπινε με τον Whitehead πριν το περιστατικό... Τι σου λένε αυτά για την υπόθεση Whitehead? Εμένα τίποτα οπότε το προσπερνώ διακριτικά, ο μπλόγκερ όμως το χρησιμοποιεί σαν επιχείρημα, εμένα αυτό μου φαίνεται σάπιο.
Επίσης στο θέμα με τους Lord Mantis ο τραγουδιστής έγραψε επιστολή που λέει τα εξής:
“The art work wasn’t meant to offend it was made to be a portrait of myself destructiveness as well as my minds eye view of my humanity and sexuality. The last album also featured a transgendered Christ on it and its been a theme in our cover art through out the bands existence. Im not always the best with words and come off a bit crass and insensitive to some people but I have no problems or prejudices with any race, gender (cis, trans or otherwise) or sexual orientation.
“I myself am a jew and work at a gay bar in Boystown Chicago and also was in a relationship with a transgendered woman so I can tell you that the band does not advocate violence towards anyone besides ourselves, hence the noose and the scars and the agony of the figure on the cover. I haven’t had the most privileged life and the bands art is a direct reflection of my own misery and was not intended to be some sort of tasteless shocker. We wont change the album artwork but hopefully your comments and blog posts that have been circulating will further bring awareness to the statistics that you have pointed out there.”
Το παραπάνω για μένα δεν δικαιολογεί τίποτα από την κακογουστιά του εξωφύλλου, αλλά συνεχίζω να το βρίσκω κακάσχημο κι όχι τρανσφοβικό.
@Φθόγγο έχεις δίκιο για το γαμάουα που βγαίνει αλλά έγραφα με φιλική διάθεση. peace.
Οκ, δεκτό. Δεν γνωρίζω καλά τα περιστατικά.
Συγνώμη αλλά το εξώφυλλο συνεχίζει να είναι ομοφοβικό (έστω κι αν ο τύπος παίρνει πίπες), παραθέτω το απόσπασμα από τη συνέντευξη
Η φάση είναι ότι δείχνει ακριβώς όλη τη αυτο-καταπιεστικότητα του γαμάουα μέταλ, σαν να λέμε τι είναι χειρότερο για έναν μπλακμεταλλά? Να είναι πούστης. έντιτ: και εβραίος, λολ.Quote:
I was going to have Bartlett do it again but there were some communication problems mostly on my part. Jef’s one of my favorite dudes in the world and knows my brain enough to pull off something fitting. Trans awareness? I had no idea that this was going be such an issue. I thought maybe the trans community would be pumped that they’re getting some culture points! I tend to watch people a lot and in that I feel pretty detached from being human. It’s like being in a monkey cage, you start seeing people for the animals they are; laughing, eating, smoking, dick sucking, cum loving, piss-in-the-mouth monkeys. It’s strange thinking of sex when you see it from and outside perspective; meat slipping into meat; female, male. It’s blurred. I think everybody’s half gay when you remove the shame.
When I was 20 I used to hang out at Neo a ton, it’s a Goth club in Chicago. I was there one night on a shit ton of acid as usual and I’m outside smoking and this pimped out SUV pulls up and this hot chick tells me to come take a ride with her so I get in. We start making out like immediately and stop at this light. She asks me if I like drugs and then pulls out this big crack pipe and takes a huge rip then she starts going down on me in the car, so I stick my hand up this chicks skirt and just get a handful of dick. My whole world just fucking crashed right there. That’s when I first started thinking like that, the whole detachment and seeing people as meat thing. So I just said fuck it and then blew my load in that dudes mouth. He got some young dick and I got a new perspective on the animal kingdom. Hope that explains something.
ημανε λεωφορειο πριν και ειναι ενας χονδρουλης μακρυμαλλης με μπλουζα ΜΑΡΝΤΟΥΚ διπλα σε εναν μελαμψο ασιατη.. και μια φαση κατεβαινει ο ΜΑΡΝΤΟΥΚ του δινει το χερι και κατεβαιν κατω.. <3
http://www.easyriderrecords.com/wp-c...itetshirt1.jpg
έτσι για να υπάρχει