-
Ποιήματα
Meta apo ena syntomo search de brhka antistoixo topic, an yparxei svhste to ayto.
O titlos nomizw einai kseka8aros, edw mporoume na postaroume poihmata pou diavasame kai mas ekanan kalh entypwsh.
Ksekinw me enan apo tous pleon agaphmenous:
Robert Frost - Fire and Ice
Some say the world will end in fire,
Some say in ice.
From what I've tasted of desire
I hold with those who favour fire.
But if it had to perish twice,
I think I know enough of hate
To say that for destruction ice
Is also great
And would suffice.
-
Re: Ποιήματα
A Supermarket in California
Allen Ginsberg
What thoughts I have of you tonight, Walt Whitman, for
I walked down the sidestreets under the trees with a headache
self-conscious looking at the full moon.
In my hungry fatigue, and shopping for images, I went
into the neon fruit supermarket, dreaming of your enumerations!
What peaches and what penumbras! Whole families
shopping at night! Aisles full of husbands! Wives in the
avocados, babies in the tomatoes!--and you, Garcia Lorca, what
were you doing down by the watermelons?
I saw you, Walt Whitman, childless, lonely old grubber,
poking among the meats in the refrigerator and eyeing the grocery
boys.
I heard you asking questions of each: Who killed the
pork chops? What price bananas? Are you my Angel?
I wandered in and out of the brilliant stacks of cans
following you, and followed in my imagination by the store
detective.
We strode down the open corridors together in our
solitary fancy tasting artichokes, possessing every frozen
delicacy, and never passing the cashier.
Where are we going, Walt Whitman? The doors close in
an hour. Which way does your beard point tonight?
(I touch your book and dream of our odyssey in the
supermarket and feel absurd.)
Will we walk all night through solitary streets? The
trees add shade to shade, lights out in the houses, we'll both be
lonely.
Will we stroll dreaming of the lost America of love
past blue automobiles in driveways, home to our silent cottage?
Ah, dear father, graybeard, lonely old courage-teacher,
what America did you have when Charon quit poling his ferry and
you got out on a smoking bank and stood watching the boat
disappear on the black waters of Lethe?
-
Re: Ποιήματα
δεν λέει να ξαναβάλω γκίνσμπεργκ όσο κι αν το θέλω, με πρόλαβε ο ίσκρα, οπότε:
Langston Hughes - The Trumpet Player
The Negro
With the trumpet at his lips
Has dark moons of weariness
Beneath his eyes
Where the smoldering memory
Of slave ships
Blazed to the crack of whips
About his thighs.
The Negro
With the trumpet at his lips
Has a head of vibrant hair
Tamed down,
Patent-leathered now
Until it gleams
Like jet-
Were jet a crown.
The music
From the trumpet at his lips
Is honey
Mixed with liquid fire.
The rhythm
From the trumpet at his lips
Is ecstasy
Distilled from old desire-
Desire
That is longing for the moon
Where the moonlight's but a spotlight
In his eyes,
Desire
That is longing for the sea
Where the sea's a bar-glass
Sucker size.
The Negro
With the trumpet at his lips
Whose jacket
Has a fine one-button roll,
Does not know
Upon what riff the music slips
Its hypodermic nieedle
To his soul-
But softly
As the tune comes from his throat
Trouble
Mellows to a golden note.
από μια πανέμορφη συλλογή ονόματι jazz poems. συνήθως δεν τα πάω καλά με την ομοιοκαταληξία και αυτό εδώ έχει μερικά φάουλ (κάτι liquid fire / desire) αλλά και μόνο η τελευταία στροφή θαρρώ αποζημιώνει.
μπράβο για το τόπικ ιφινόη.
-
Re: Ποιήματα
Ontws h teleytaia strofh apozhmiwnei!
-
Re: Ποιήματα
Και για να ξεκινήσουμε και με κάτι ελληνικό
Γιάννης Σκαρίμπας - Εαυτούληδες
Ως ωραία ήταν μου απόψε η λύπη,
ήρθαν όλα σιωπηλά χωρίς πάθη
και με ήβραν —χωρίς κανέν' να μου λείπει—
τα λάθη.
Κι ως τα γνώρισα όλα-μου γύρω — μπραμ-πάφες
όλα κράταγαν, τρουμπέτες και βιόλες
—ΕΑΥΤΟΥΛΗΔΕΣ που με βλέπαν, oι γκάφες-
μου όλες.
A!... τι θίασος λίγον τι από αλήτες
μουζικάντες μεθυσμένους και φάλτσους,
έτσι ως έμοιαζαν — με πρισμένες τις μύτες—
παλιάτσους.
Και τι έμπνευση να μου δώσουν τη βέργα
μπρος σε τρίποδα με κάντα μυστήρια,
όπου γράφονταν τ' αποτυχημένα-μου έργα
—εμβατήρια!
Α... τι έμπνευση!... Μαιτρ του φάλτσου 'γώ πάντα,
με τη βέργα-μου τώρα ψηλά —λέω— με τρόμους
νά, με δαύτη-μου να παρελάσω τη μπάντα
στούς δρόμους.
Kι ως πισώκωλα θα παγαίνω πατώντας,
μες σε κόρνα θα τα βροντούν και σαντούρια
οι παλιάτσοί-μου — στον αέρα πηδώντας —
τα θούρια...
-
Re: Ποιήματα
mias kai piasame ta ellinika (eksairetikos o skarimpas pragmatika) parte ena oreo apo ton trito kalytero ellina poiiti, ton manoli anagnostaki:
Νέοι της Σιδῶνος
Κανονικὰ δὲν πρέπει νἄχουμε παράπονο
Καλὴ κι ἐγκάρδια ἡ συντροφιά σας, ὅλο νιάτα,
Κορίτσια δροσερά- ἀρτιμελῆ ἀγόρια
Γεμάτα πάθος κι ἔρωτα γιὰ τὴ ζωὴ καὶ γιὰ τὴ δράση.
Καλά, μὲ νόημα καὶ ζουμὶ καὶ τὰ τραγούδια σας
Τόσο, μὰ τόσο ἀνθρώπινα, συγκινημένα,
Γιὰ τὰ παιδάκια ποὺ πεθαίνουν σ᾿ ἄλλην Ἤπειρο
Γιὰ ἥρωες ποὺ σκοτωθῆκαν σ᾿ ἄλλα χρόνια,
Γιὰ ἐπαναστάτες Μαύρους, Πράσινους, Κιτρινωπούς,
Γιὰ τὸν καημὸ τοῦ ἐν γένει πάσχοντος Ἀνθρώπου.
Ἰδιαιτέρως σᾶς τιμᾷ τούτη ἡ συμμετοχὴ
Στὴν προβληματικὴ καὶ στοὺς ἀγῶνες τοῦ καιροῦ μας
Δίνετε ἕνα ἄμεσο παρὼν καὶ δραστικό- κατόπιν τούτου
Νομίζω δικαιοῦσθε μὲ τὸ παραπάνω
Δυὸ δυό, τρεῖς τρεῖς, νὰ παίξετε, νὰ ἐρωτευθεῖτε,
Καὶ νὰ ξεσκάσετε, ἀδελφέ, μετὰ ἀπὸ τόση κούραση.
(Μᾶς γέρασαν προώρως Γιῶργο, τὸ κατάλαβες;)
an thelete rikste mia matia edo gia perissotera.
-
Re: Ποιήματα
Apo Anagnwstakh pragmatika einai poly dyskolo na dialekseis poihma.
Thanks kai gia to link.
Apo periergeia ka8ara, oi 2 prwtoi kalyteroi poioi einai gia sena?
-
Re: Ποιήματα
o taki tsan kai i eui droutsa
-
Re: Ποιήματα
A eisai tou klassikou repertoriou.
-
Re: Ποιήματα
Το Τακι Τσαν ειναι το γελοιωδεστερο ονομα που μπορεις να κανεις καριερα.
ξεπερναει και το Περλεπες.
δε θελω να πλατιασω οφφ τοπικ, ζητω συγνωμη.
-
Re: Ποιήματα
τρόμαξα, είδα ποστ μίτσμαν και γέμισα περιέργεια για το τι είδους ποίημα πόσταρε. ένα όνειρο, εμβρυακό ακόμα, γκρεμίστηκε. i should have known better. :|
http://www.engonopoulos.gr/_imagesEL...idokymvala.gif
-
Re: Ποιήματα
Φιλε Λοκη, κατα καιρους εχω ποσταρει παρα πολλα ποιηματα στο Ερ.
δικα μου.
-
Re: Ποιήματα
Χ γυρνα
Το φορουμ εμεινε σαν αλλη ΚΑΛΑΣ στηλη
ο Σουωλεν κατεβαζει τη ρακη
ω! πως μας λειπει ενα βροντερο καντηλι
Χ γυρνα
Τα τοπικς μενουν τωρα στη σιωπη
η Χαβοκ κανει φωτοσοπ καραφλες
κι ο Λοκαστ στριβει ψαχνοντας ροπη
Χ γυρνα
σ ειδα στον υπνο μου σαν ονειρο απο μπαφο
η Σκαρλετ ητανε τραβελι με καυλι
κι ο Γου Χου στελνει Καραμπελα στον ταφο
Χ γυρνα
φευγεις και στραβωσε το ερμο μου το Καρμα
ψαχνει το Γιανγκ να βρει το ασωτο το Γιν
κι ο Φρηκ πενθωντας βγαινει απ το αρμα
Χ γυρνα
Αττιλας πηγε με μια Κυπρια στην Ανάφη
ο κοσμος ολος βουρκωσε με μια
Μονος ο Ζουντσαηλντ τραγουδαει στου Παπαφι
Χ γυρνα
μες τη βροχη κοιτα πως κλαιει το Μπιφτεκι
μυαλα πονουν καθως τα συννεφα θα σκουζουν
σκουφακια ΠΑΟΚ ο Σολουσιον τωρα πλεκει
Χ γυρνα
Κρωζουν τα ορνια στα λαγκαδια της Ηπειρου
ενας ντορβας γιαουρτι τωρα πηζει
Μ ενα μπουκαλι σοδομιζω τον Καντιρου
Χ γυρνα
για σενανε ξεχνω και την Ειρηνη
τον ερωτα τον μαυρο της καρδιας μου
για σενανε αγαπω και Γκερσον Πινι
Χ γυρνα
μεσα στο φορουμ κυριαρχησε το κρυο
ο Deggial παθαινει GPF
σαν ΦΑΝΤΑΣΜΑ το γελιο λεει αντιο
Χ γυρνα
Κραβιες στη νυχτα πεφτουν εν χορω
Σπαραζει η πετρα πανω στο γρανιτη
Η Tarja ριχνει πενθιμα ταρω
Χ γυρνα
Το Τελος ερχεται εσυ ομως εχεις φυγει
Κακομαθαινει η πρεσβεια Λεηντικιλλερ
κι ο Μιτς για σενα αρρωστησε με περισση τη ριγη.
-
Re: Ποιήματα
-
Re: Ποιήματα
Giusseppe Ungaretti
ΤΑ ΕΧΑΣΑ ΟΛΑ
Από παιδί τα έχασα όλα
και ποτέ πια δε θα μπορέσω
σε μια κραυγή να βρω τη λήθη.
Το παιδί που ήμουν έχω θάψει
στο βάθος των νυχτών,
κι αόρατο σπαθί, τώρα,
με χωρίζει απ’ το κάθε τι.
Τον εαυτό μου θυμάμαι:
σκιρτούσε από αγάπη για σένα,
και να που είμαι τώρα χαμένος
στων νυχτών το άπειρο.
Απελπισία που αδιάκοπα αυξαίνει,
η ζωή δε μού είναι πια τίποτα,
σταματημένη στο βάθος του λαιμού μου,
παρά ένας βράχος κραυγές.