Originally Posted by
OniBocho
Η ζωή για τον Throden Stonebreaker δεν ήταν ποτέ αυτή του συνηθισμένου Νάνου απ' το IronForge. Αν και για αρκετά χρόνια μετά την ενηλικίωσή του, ακολούθησε το μονοπάτι του βομβαρδιστή που επιθυμούσε για αυτόν ο πατέρας του Groden, ο οποίος ήταν διοικητής μιας εκ των Mortar Λεγεώνων του Muradin.
Από μικρός είχε ιδιαίτερη σχέση με την πυρίτιδα, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο θεωρούσε άσκοπη την μεγάλης έκτασης καταστροφή που προκαλούσαν οι κινητές μονάδες κατεδάφισης των Νάνων. Ένιωθε μια απροσδόκητη έλξη προς τα συγκεντωμένα πυρά και υποστήριζε με σθένος στον πατέρα του, ότι μια καλή βολή ανάμεσα στα ρουθούνια του αντίπαλου Ορκ στρατηγού, θα ήταν πολύ αποτελεσματικότερη από 10 μονάδες Mortar κάτω από τη τείχη της Ogrimmar. Το κατακόκκινο από θυμό μέτωπο του Groden γίνονταν ένα με τα ήδη κατακοκκινα μαλλιά και γένεια του, κάθε φορά που ο Throden ξεκινούσε αυτή τη συζήτηση.
Όταν τα νέα για την προδοσία του νεαρού πρίγκηπα Arthas έφτασαν στο IronForge, ο Groden Stonebreaker ήταν ένας από τους πρώτους Νάνους διοικητές που ένωσαν τις δυνάμεις τους με την Jaina Proudmoore, για να απωθήσουν το Scourge των Undead από το Lordareon και να εκδικηθούν το θάνατο του Muradin. Νιώθοντας τεράστια τιμή του να πεθάνει πολεμώντας υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, ο Throden ακολούθησε στη μάχη τη στρατιά των Νάνων που βοήθησαν τους Ανθρώπους και τα Ξωτικά της Συμμαχίας.
Οι εκστρατείες έφεραν τον Throden στην μακρινή Ήπειρο του Kalimdor, όπου αφού περιπλανήθηκε αρκετά με τους υπόλοιπους συντρόφους του, ακολούθησε την πορεία προς το Mount Hyjal, όπου η Συμμαχία με τα Night Elves αποφάσισε να στήσει την αναπάντεχη ενέδρα στον δαίμονα Αrchimonde, στους πρόποδες του Βουνού. Όσοι συμμετείχαν στη μάχη εκείνη, ήξεραν πολύ καλά ότι δεν αποτελούσαν τίποτα άλλο παρά ένα φυσικό εμπόδιο, μια αναλώσιμη μάζα από σάρκα και οστά, ασπίδα στην επέλαση του Δαίμονα προς το World Tree και το οριστικό Ηλιοβασίλεμα της Μαγείας στο Azeroth.
Στα καταπράσινα χώματα της εξωτικής ηπείρου, όπου το αίμα των Νάνων γίνονταν ρυάκι μαζί με αυτό των Ανθρώπων και των Ξωτικών, ο Throden είδε τον πατέρα του να αφήνει -περήφανος- την τελευταία του πνοή. Με την πτώση του Groden Stonebreaker οι μονάδες Mortar των Νάνων σκόρπισαν στο πεδίο της μάχης, ειδικά μετά τον διαμελισμό του πεζικού που υποστήριζε τις βαλλιστικές μονάδες της Συμμαχίας. O Throden, αντιμέτωπος με τη σίγουρη πλέον ήττα και βέβαιος για τον επικείμενο θάνατό του, έψαξε απεγνωσμένα να βρει το σώμα του πατέρα του, ώστε το πέρασμά τους στην Αιωνιότητα να είναι κοινό.
***
ΦΩΣ, τόσο έντονο και τόσο πολύ, που μετετράπη σε απύθμενο σκοτάδι. ΘΟΡΥΒΟΣ, τόσο δυνατός και οξύς, που κατέληξε σε εκκωφαντική σιωπή. ΟΣΜΗ τόσο ζοφερή και αχρεία, ουσιαστική παράλυση και απώλεια κάθε αίσθησης.
Αυτά ήταν όσα μπορούσε να θυμηθεί ο Throden από όσα συνέβησαν μέρες πριν, όταν ξύπνησε ανάμεσα στα σκεπάσματα από τομάρια άγριων και εξωτικών θηραμάτων. Το κοράκι πέταξε από το προσκεφάλι του κρεβατιού του και αμέσως μετά, στη σκηνή εισήλθε η ευγενική μορφή του δρυίδη Nocturiam. Το Night Elf έμεινε κοντά του μερόνυχτα, φροντίζοντάς τον τόσο υλικά, όσο και με τα ξόρκια του, περιμένοντας να ακούσει από το στόμα του, την ιστορία που πρόδιδαν οι πληγές του κορμιού του.
***
Τα χρόνια πέρασαν και ο Throden έμελλε να γίνει ο γιος που το ξωτικό ποτέ δεν απέκτησε, ακολουθώντας τη μοναχική ζωή του δρυίδη. Δίδαξε στον Νάνο όλες τις πτυχές της ζωής κοντά στη φύση, προσπάθησε ακόμη και να μεταλαμπαδεύσει τη γνώση του στις Αρχαίες Τέχνες, αλλά για τον Throden κάτι τέτοιο έμοιαζε τρομακτικά απομακρυσμένο. Άλλωστε, η αγάπη του για την πυρίτιδα, τις κατασκευές και η βαρειά Νάνικη κληρονομιά του ήταν βαθειά ριζωμένα στοιχεία του εαυτού του.
Ήταν ακριβώς αυτά τα στοιχεία που έδωσαν στον Nocturiam το έναυσμα να αποκαλύψει στον θετό γιο του θρύλους του παρελθόντος, που αφορούσαν την ιστορία του λαού του. Αρχαία χειρόγραφα των Kaldorei για την κοσμογονία από τους Τιτάνες, τη δίνη που χωρίζει τις Ηπείρους του κόσμου αυτού, αλλά και τη δημιουργία των Νάνων. Γνώση που αρχικά κατέπληξε τον νεαρό Throden, καθώς τάνησε τα θεμέλια της ίδιας του της κληρονομιάς και τον έθεσε στο δρόμο της αμφισβήτησης της θρησκείας του Φωτός, που ως τότε ο λαός του πίστευε τυφλά.
Κι έτσι, ο Throden Stonebreaker αποφάσισε να ακολουθήσει το μονοπάτι του προστάτη της Γης, βασιζόμενος στις ικανότητές του στη μάχη και κυρίως στο σημάδι, αλλά επίσης μέσω της αγάπης του για τα πλάσματα των Δασών, που κληρονόμησε από τον Nocturiam. Περιπλανήθηκε αρκετά στο Kalimdor, ταξίδεψε από το ένα σημείο του Βορρά μέχρι τον μακρινό Νότο και με τα χρόνια ο δρόμος του τον έφερε και πάλι στο Azeroth, καθώς η αγάπη του για τη Φυλή του δεν έσβησε ποτέ.
Στην Ανατολική Ήπειρο έμαθε από την αρχή όσα ακολούθησαν την πτώση του Archimonde και τη σωτηρία του κόσμου. Ήξερε ήδη από τον Nocturiam για την άνοδο των Naga από το Βυθό, για την πτώση του Illidan και την πορεία του Arthas στον παγωμένο Βορρά, αλλά επιστρέφοντας στο Khaz Modan έμαθε για το θάνατο του Ναυάρχου Proudmoore από τον Thrall, για την Sylvanas Windrunner και τις ορδές των απέθαντων που είχε υπό την καθοδήγησή της, για την οριστική μοίρα του Illidan στα Outlands.
Οπλισμένος με το τουφέκι του, κατέχοντας πολύ καλά τα καλέσματα της φύσης, ο Throden Stonebreaker περιδιαβαίνει τα δάση του Azeroth, προσπαθώντας να μην πάρει ξεκάθαρη θέση στον πόλεμο Συμμαχίας και Ορδής, αλλά έχοντας ως σκοπό της ζωής του, να ανακαλύψει το μεγαλείο της φυλής των Νάνων και να βοηθήσει τον άλλοτε περήφανο λαό του να ξαναβρεί το δρόμο του, ως γνήσιοι απόγονοι των δημιουργών αυτού του κόσμου, των Τιτάνων.
