^^http://ellinikahoaxes.gr/2016/07/15/...agiou-paisiou/ :P
Printable View
Το κάλυψαν να γλιτώσουν το ρεζιλίκι.
εύκολα θα μπορούσε να είναι πραγματική είδηση από την τιμημένη πατρίδα. αν ο Παΐσιος είχε γυαλιά ηλίου θα ήταν Police.
http://www.zougla.gr/assets/images/2391033.jpg
αθωος ο πατερας μας.
https://www.facebook.com/photo.php?f...00009423380779Quote:
https://i.imgur.com/Pwrj06W.jpg
Ως ιερέας ξεχωρίζω θέλω δεν θέλω. Αυτό το μαύρο ράσο, το ιερό, το μαρτυρικό, το ομολογιακό είναι κάτι που δεν περνά απαρατήρητο ακόμα και στον πιο πολυσύχναστο δρόμο. Όλοι θα δούνε τον ιερέα να περνά. Θα εξετάσουν εάν μιλά στο κινητό, τί κινητό είναι, εάν τρώει κάτι, εάν φορά γυαλιά ηλίου, εάν βγήκε από κάποιο αυτοκίνητο ή σε τί αυτοκίνητο θα μπει· θα παρατηρήσουν το τρόπο που περπατά, με ποιους είναι, με ποιους μιλά, για τί πράγμα μιλά.
----------------------------
Είμαι υπερβολικός; Όχι δεν είμαι. διότι το ζω και το γνωρίζω καλά. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το θλιβερό είναι ότι πολλοί εξυπνάκηδες θα κοροϊδέψουν τον ιερέα, θα πετάξουν κάποια εξυπνάδα καθώς περνά από δίπλα τους, κάποιες φορές μπορεί και να βρίσουν τα Θεία επίτηδες για να δούνε αντιδράσεις. Οι ζητιάνοι εκείνοι την στιγμή που θα αντικρύσουν κάποιον ρασοφόρο θα φωνάξουν δυνατά για ελεημοσύνη βλέποντας τον ιερέα ως ένα μεγάλο πορτοφόλι.
----------------------------
Όχι, δεν μπορώ να κυκλοφορήσω άνετα στους δρόμους της Ελλάδος, μαζί με Έλληνες. Δεν μπορώ να κυκλοφορήσω απαρατήρητος, αλλά σχεδόν πάντα δακτυλοδεικτούμενος και χλευαζόμενος. Αυτά κι άλλα πολλά συζητούσα με κάποιον άνθρωπο του Θεού, ρασοφόρος κι αυτός. Τον ρωτώ στο τέλος της συζήτησης "Λοιπόν πάτερ μου, δεν είναι θλιβερό όλο αυτό; να μας βλέπουν και να δαιμονίζονται οι Έλληνες; να μην μπορείς σαν άνθρωπος να πας μια βόλτα"; Με κοίταξε λοιπόν ο πάτερ και μου είπε: "...τι να πω βρε πάτερ μου; όντως στο δρόμο, ειδικά στις μεγάλες πόλης, θα ακούσεις πολλά· θα μας βρίσουν, θα μας πλησιάσουν μόνο για λεφτά, θα γελάσουν καθώς περνάμε από δίπλα τους κι άλλα πολλά. Αλλά να σου πω κάτι; Μαγκιά μας! Κανείς από όλους αυτούς δεν θα άντεχε ούτε για μια μέρα το βάρος του ράσου. Κομπλεξικοί είναι. Να εύχεσαι γι' αυτούς τους ανθρώπους να βγουν απ' αυτό το κόμπλεξ τους. Να το θυμάσαι: μαγκιά μας είναι να μας βρίζουν, να μας χλευάζουν, να μας σχολιάζουν επειδή είμαστε του Χριστού".
----------------------------
Μόνο οι πατέρες μπορούν να καταλάβουν πλήρως αυτό που λέγω παραπάνω. Είναι φοβερό όλα τα βλέμματα να στρέφονται και να σε κοιτούν. Και όχι για καλό, αλλά έτοιμα να "σκανδαλιστούν", έτοιμα να αρπαχθούν με κάτι που θα κάνεις ή θα πεις και να σχολιάσουν.
----------------------------
Να τελειώσω όμως μ' ένα περιστατικό. Είχα πάει Θεσσαλονίκη πριν μερικά χρόνια και είχα αφήσει το αυτοκίνητό μου στα Πανεπιστήμια. Κατευθυνόμουν προς μια βιβλιοθήκη όταν μπροστά μου -περίπου 20 μέτρα από εμένα- είδα δύο παλικάρια. Αν και μακρυά μου, φαινόταν και τα τατουάζ τους και τα σκουλαρίκια που φορούσαν· σκισμένα τζιν, μαλλιά ατημέλητα. "Ωχ Παναγιά μου βόηθα" είπα μέσα μου. Με το που με είδανε πέταξαν τα τσιγάρα που είχανε στα χέρια τους. Αγχώθηκα. Το βήμα τους πλέον πιο γοργό προς τα εμένα. Σκέφτηκα ότι ίσως μου ζητήσουν χρήματα για κανένα τσιγαριλίκι. Μπήκανε μπροστά μου. Με σταματήσανε. "Πάτερ μου, ευλόγησέ μας" μου είπε ο ένας. Έβαλε βαθιά μετάνοια και έψαξε το δεξί μου χέρι για να το φιλήσει. Άπλωσα το χέρι μου και μου το ασπάσθηκε με τόση ευλάβεια που σάστισα. Το ίδιο και τ' άλλο παλικάρι. Αφού έγινε αυτό εγώ περίμενα ακόμα κάτι να μου ζητήσουν. "Ο Κύριος να σας ευλογεί" είπα, έτοιμος να βγάλω και μερικά ψιλά με το που μου ζητήσουν χρήματα. "Πάτερ μου, χαμένοι είμαστε, το ράσο σου θα μας σώσει" είπε ο ένας, μου χαμογέλασαν και συνέχισαν την πορεία τους.
----------------------------
Ακόμα θυμάμαι αυτά τα παιδιά. Ευτυχώς... υπάρχουν και αυτοί οι ρέμπελοι, αυτοί οι άνθρωποι που δεν τους πιάνει το μάτι σου, που έχουνε βαθιά μέσα τους πίστη και αγάπη. Τεταπεινωμένοι και έχοντας συναίσθηση των παθών τους, των αμαρτιών τους, της ατέλειάς τους δεν κατακρίνουν, δεν μικροπρεπούν. Παλεύουν με τους δικούς τους δαίμονες μέρα και νύχτα.
----------------------------
Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά τα "κακά παιδιά" με τις Heavy Metal μπλούζες, και μας αποδέχονται εμάς τους ρασοφόρους χωρίς να μας κατακρίνουν. Ίσως γιατί κι αυτά τα παιδιά τα κοιτούνε όλοι περίεργα...γι'αυτό μας αντιμετωπίζουν ως ομοιοπαθείς και μας κατανοούν.
Σκατα στα μουτρα του
γελάω
Βορειοελλαδιτες θα ήταν σίγουρα. Μόνο αυτοί μπορεί να συνδυάσουν βαθειά πίστη, ΠΑΟΚ και υποκουλτούρες.
https://twitter.com/AlinejadMasih/st...HuffPostGreece
"η πίστη δίνει δύναμη", "η πίστη/θρησκεία δεν έχει σχέση με την εκκλησία" κτλ...
ΣΚΑΤΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ. κανένα τζαμί, καμία εκκλησία. ο καθένας μπορεί να κάνει το κομμάτι του ΣΠΙΤΙ του. άλλωστε "ο θεός είναι πανταχού παρόν" :)
και ποιος θα πληρώνει τους παπάδες μετά? ιδού η απορία
Σκάστε άπιστοι και κάντε το σταυρό σας κει πέρα μην τυχόν προλαβαίνετε!
ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ!!!ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΝ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ….ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ….ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ….
μαλακόφσκαγια... :touched:
ΜΑΛΑΚΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ??!?!
https://forbiddenpsychology.files.wo...az-3.jpg?w=470
http://www.news247.gr/koinonia/san-s...a.6619092.html
ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑQuote:
Περισσότεροι από 1800 νεκροί, ήτοι το ένα τρίτο των κατοίκων, ήταν ο απολογισμός της επιδημίας πανώλης που έπληξε τη Λευκάδα το 1743 και διήρκησε σχεδόν ένα χρόνο
01 Ιουνίου 2018 08:54
Στις αρχές του 1740, επιδημία πανώλης μάστιζε τη δυτική ηπειρωτική Ελλάδα. Την άνοιξη του 1743 ένα πλοίο από το Μεσολόγγι μετέφερε στα αμπάρια του μαζί με τα εμπορεύματα και τον θανατηφόρο βάκιλο της νόσου στο λιμάνι της Μεσσήνης (Μεσίνα) στη Σικελία. Αν και η Ιταλική χερσόνησος είχε δοκιμασθεί από επιδημία πανώλης το 1720 και οι μνήμες ήταν ακόμη νωπές, τα μέτρα ασφαλείας στο ιταλικό λιμάνι φαίνεται πως δεν ήταν επαρκή, με αποτέλεσμα να μολυνθεί, πολύ γρήγορα, ένα μεγάλο μέρος της πόλης και να βρει το θάνατο ένα εξίσου μεγάλο μέρος του πληθυσμού της.
Αμέσως μετά την εκδήλωση του λοιμού, τα πλοία που ήταν αγκυροβολημένα στη Μεσσήνη αναχώρησαν προς διάφορες κατευθύνσεις. Ένα από αυτά έφθασε στη Λευκάδα (Σάντα Μάουρα εκείνα τα χρόνια), που βρισκόταν υπό ενετική κατοχή. Αμέσως μετά την προσόρμισή του εκδηλώθηκαν και τα πρώτα θανατηφόρα κρούσματα στο νησί. Tον επόμενο μήνα οι νεκροί είχαν φθάσει τους 780. Οι αρχές του νησιού αιφνιδιάστηκαν και άργησαν να αντιδράσουν.
Όταν άρχισαν να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα (λοιμοκαθαρτήριο, υγειονομική ταφή νεκρών κ.ά.), το κακό άρχισε σταδιακά να υποχωρεί από το φθινόπωρο του 1743. Σε επιστολή του προς τον Δόγη της Βενετίας, ο ενετός αξιωματούχος στο νησί Αντόνιο Μόρο υπογράμμιζε, μεταξύ των άλλων, πως ο καθαρός αέρας της περιοχής, που είχε επιλεγεί για τη μεταφορά των ασθενών, σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή, συνέβαλαν καθοριστικά στη σύντομη ανάρρωση των πανωλόβλητων. Τελικά, όλα εξελίχθηκαν σχετικά ομαλά και το νησί κηρύχθηκε ελεύθερο από κάθε υποψία πανώλης στις 10 Ιουνίου του 1744. Συνολικά, τον ένα χρόνο που κράτησε η επιδημία στη Λευκάδα πέθαναν 1800 άνθρωποι, σχεδόν το ένα τρίτο των κατοίκων του νησιού.
Κατά τη διάρκεια του λοιμού, η τοπική εκκλησία δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Τον Αύγουστο του 1743, ο ιερομόναχος Ματθαίος μετέφερε στη Λευκάδα την κάρα του Αγίου Βησσαρίωνος, Αρχιεπισκόπου Λαρίσης, που βρισκόταν στη μονή Δουσίκου, κοντά στα Τρίκαλα. Οι επιζήσαντες Λευκαδίτες αναγνώρισαν ότι σώθηκαν από τη φοβερή ασθένεια χάρη στη βοήθεια του Αγίου και προς τιμήν του ανήγειραν ναό στο χώρο, όπου είχε στηθεί προηγουμένως το λοιμοκαθαρτήριο. Η περιοχή εκείνη μέχρι σήμερα ονομάζεται Αγία Κάρα. Η “ανάμνησις του θαύματος απαλλαγής της νήσου Λευκάδος εκ της πανώλου νόσου κατά το έτος 1743”, τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία κάθε χρόνο την 1η Ιουνίου.
ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ
λέει.. :touched: :touched: :touched: :touched: :touched: :touched: :touched:
Γιατί κοροϊδεύεις την πίστη των άλλων ρε σκουλήκι;