Inquisition / Rotting Christ / Mystifier / Schammasch ~ 20/10/16 @ AMAGER BETA, Copenhagen, DK
Καλησπέρα αγαπητά μου παιδιά.
Άλλη μία ανταπόκριση από τον μεταλλικό βορρά ο οποίος σιγά σιγά - του σκοτωμού - χειμωνιάζει.
Έτσι λοιπόν και οι διαθέσεις μας δεν ήταν για πολλά πολλά αυτή την φθινοπωρινή βραδυά που κατευθυνθήκαμε για το συγκεκριμένο ιβεντ.
Ο χώρος ο οποίος θα ελάμβανε χώρα (sic) η συναυλία πρόκειται για το μικρό συναυλιακό αδερφάκι του ΑΜΑGER BIO
το οποίο βρίσκεται δίπλα του και την συγκεκριμένη μέρα έπαιζαν οι ugly kid joe.
Το BETA χωράει 150 άτομα και ήταν σολντ αουτ από Σεπτέμβρη.
Εγώ προνόησα και αγόρασα τα εισιτήρια Αύγουστο με τα πρωτοβρόχια...γιατί δεν χανόταν αυτή η συναυλία
ειδικά μετά το υπερ έπος που κυκλοφόρησαν οι συγχωριανοί μας Rotting Christ...
Το πρόγραμμα ήταν το εξής:
19.30 Schammasch
20.25 Mystifier
21.25 Rotting Christ
22.45 Inquisition
και πρέπει να τηρήθηκε
Λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων χάσαμε το πρώτο σαπορτ το οποίο και πρέπει να ήταν κάποιο ντόπιο συγκρότημα. Αλλά και να μην ήταν πάλι το ίδιο θα ήταν το αποτέλεσμα.
Μπήκαμε λίγο πριν αρχίσουν οι Mystifier, δώσαμε μπουφάν, πήραμε την μπυρίτσα μας, μπήκαμε στην αίθουσα και ακούσαμε κανα τέταρτο από το θρας/μπλακ; τους.
Ήταν αρκετό για να μας κάνει να βγούμε ξανά στον εξωτερικό χώρο για να πούμε καμιά κουβέντα περιμένοντας στωικά να τελειώσουν. Απέναντί μας στεκόταν θεϊκό ζευγάρι ψιλομεθυσμένο γύρω στα 50-55 να φιλιέται σαν πιτσιρίκια σε σχολικό πάρτυ, με τον άντρα να φοράει μπλούζα rotting christ.
Κατόπιν μπήκαμε ξανά και πιάσαμε μια καλή γωνιά για να δούμε τους Έλληνες μπλακμεταλερς. Είχα καιρό να τους δω - μάλλον πάνω από 10 χρόνια - και περίμενα ουσιαστικά να ακούσω κανά παλιό (πχ non serbiam). Και για να ξεκαθαρίσω τις όποιες αμφιβολίες έχετε, τα τελευταία 2 αλμπουμ των Rotting Christ έχουν αφήσει τον Γερμανό φίλο μου εκστασιασμένο με την φοβερή μπάντα απ την Ελλάδα και εμένα να καταλήγω σε χρήσιμα κοινωνικοπολιτισμικά συμπεράσματα περί της μουσικής παιδείας που απολαμβάνουν οι υπήκοοι του Reich...γιατί οι δίσκοι είναι πιασάρικοι και δουλεμένοι και σωστοί αλλά ανέμπνευστοι. Πράγμα που μάλλον αρκεί αν φέρνει πωλήσεις. Τα κομμάτια βέβαια λειτουργούν πιο καλά live και όλο αυτό το γκρικ λιρικς ακούγεται εξωτικό μαζί με τις απαγγελίες και λίγο κοπάνημα και έτοιμη η συνταγή.
1 ώρα λοιπόν με κομμάτια, νομίζω μόνο, από τον νέο δίσκο και εκστασιασμένο κοινό το οποίο έκανε μέχρι και μοσπιτ κάτω από τις εντολές του Σάκη (μπεστ αξεντ εβερ μαδαφακερζς) στην διάρκεια της οποίας δεν αποφύγαμε και ένα μικρό μπυρολούσιμο από περαστικούς, όπως έχει γίνει παράδοση στην χώρα της χυμένης κατουρόμπυρας.
Ο ήχος ήταν καλός και το κοινό όπως προανέφερα αρκούντως ζωντανό για τα πλαίσια της Δανίας. οκ live. Καλή συνέχεια ελπίζω στην καρριέρα τους και στην περιοδεία.
Η ξενέρα μου όμως ήταν τόση που απλά με το τέλος της συναυλίας πήραμε μπουφάν και βουρ για το σπίτι. Δεν είχα καμία όρεξη να ακούσω ούτε ένα τραγούδι από τους Inquisition, έτσι για ακαδημαϊκούς λόγους.
Αυτά.
