The Last Drive / Dead Dranks ~ 15/5/15 @ Gagarin 205, Athens
εχεμ. σωτηριο ετος 2015. ο πορωτικος επαθε τρελη ωτιτιδα και εκουει εμβοες απο τα αυτια. γιατρος λεει να αποφευγει δυνατες εντασεις. στους One man drop 2 μερες πριν, πηγαν να διαλυθουν τα τυμπανα
παιζαν ομως οι last drive Οποτε, καγκελο. last drive και τα μυαλα στα μπλεντερ. (για να νιωσει κιαλλο το φορουμ, οι λαστ ντραιβ ειναι ο παοκ της μουσικης)
σκαω μεσα ειχε κοσμο αλλα ο πορωτικος στους ντραιβ θα βρει καγκελο δεν παιζει. και οπως περιμενω υπομονετικα, νιωθω να με καρφωνουν 2 ζευγαρια ματια. γυρναω πισω δεν βλεπω κατι. κοιταω πανω ψηλα και βλεπω τον κανονικο παυλο και τον σαμπρελα. σαμπρελας μου δειχνει τα βυζακια του. λατρειας χεχε
ξεκινημα με dead dranks. δεν ειχα ακουσει τιποτα απο αυτους. και γενικα δυσκολα εντυπωσιαζομαι απο μπαντες που δεν εχω ξανακοθυσει. τα παιδια ομως μας δωσαν τα μυαλα στυο χερι κανονικοτατα. ο αριστερα κιθαριστας νταξ απλα τεραστιος τι να λεμε τωρα. κανενα ιχνος φλυαριας, ρυθμικα αψογος, τα σολα του μπομπα, απιχτος. ντραμς με τονους γκρουβ, τραγουδιστης φωναρα. και ωραιες συνθεσεις. πολυ ωραιες. παιζει και να βγαλουν το τριτο καλυτερο αλμπουμ μεσα στο 15. τα αλλα 2 θαναι απο ντραιβ και μειντεν
και ηρθε η ωρα των θεων
δεν ξερω αν φταιει η ωτιτιδα ή αν απλα ηταν η ιδεα μου, αλλα η κιθαρα του καρανικολα και το μπασο του αλεξ ηχουσαν εκπληκτικα. αρρωστα. θυμαμαι σε ενα σημειο που εμεινο μονο το μπασο, ειχε μια τοσο γκαβλα παραμορφωση που μου τιναξε το μυαλο. το ιδιο εγινε σε αλλο σημειο με τον καρανικολα. σε φαση να θελω να μου πουν τι πεταλια ηταν. τοσο καυλα
ξεκινημα κλασικα με πιο γκρουβοτραγουδα (για να κλεισει κλασικα η συναυλια με τις αγαπημενες σπιντες).
πρωτο μερος με αρκετα απο τα τελευταια κομματια τους. καπου εδω να πουμε οτι το butterfly 69 ειναι απο τα καλυτερα τραγουδια που εχουν γραψει τελευταια. τα ακυκλοφορητα που επαιξαν, γαμησαν αρρωστα. ειδικα το μπασο ειχε παρει ολο το παιχνιδι πανω του. το κερασακι στο πρωτο μερος ηταν ευκολα το The drop. το φωναζω εδω και τουλαχιστον 3 χρονια που χουν να το παιξουν. και επιτελους. κανω σε καποια φαση "the drooooooop" και βλεπω καρανικολα να μου κουνα το κεφαλα καταφατικα και να χαμογελα (για να καταλαβετε τιζησαμε χτες, ο γιωργος χαμογελουσε πιο πολυ και απο το επετειακο λαιβ)
ακουγονται οι πρωτες νοτες και αφηνω τα κοκκαλακια μου.καπου εδω να πουμε οτι η στουντιακη εκτελεση του εχει ισως το καλυτερο ντραμιστικα παιξιμο τυου κρις
μην τα πολυλογω, ο ενας υμνος μετα τον αλλον. κολαση. ενκορ, σκανε παλι τα κλασικα και στο gone gone gone πεθαινω. αυτο το κομματι δεν παιζει να μην το παιξω καποια στιγμη λαιβ. υπερκαυλερος σπιντογκρουβαρουμνος.
δεν ξερω τοι να περιγραψω αλλο. 3 ενκορ 2μιση ωρες συναυλιες και τελος με βαλει οφ ντεθ.
πριν την επανενωση δεν τους ειχα δει. απο τοτε σε αθηναικο εδαφος ζητημα να εχω χασει ενα λαιβ τους. εχω την εντυπωση οτι χτες ηταν η καλυτερη τους εμφανιση. με διαφορα.
υγ2. ο καρανικολας ειναι ο ελληνας adrian smith
υγ3. ποσο αγαπω αυτη τη μπαντα
υγ4. φλωρε φρικμπρο. ελα μπροστε ρε πουλακι μου. να πορωθουμε
heat of weirf havana, surfing through the eye of the storm
οποτε ακουω αυτο θα τρελαινομαι οπως ακριβως και οταν ακουω living on the razors edge balancing on a ledge living on a razors edge you know you knooooow
