Ψάχνοντας τις σελίδες του συγκεκριμένου sub-forum δε βρήκα κάποιο νήμα που να αφορά αποκλειστικά στα μέλη ηχολήπτες του ER ή εν πάσει περιπτώσει σε θέματα ηχοληπτικής φύσεως.
Εδώ λοιπόν μπορούμε να γράφουμε και να συζητούμε σχετικές εμπειρίες μας (όχι με μεγαλύτερες γυναίκες - άντρες, αυτά πηγαίνουν σε άλλο sub-forum) και να μαθαίνουμε, ανταλλάζουμε απόψεις πολιτισμένα (fixxxer, ikonoklast gtfo this thread), ηχοληπτικά tips, γωνίες μικροφώνων, προτιμήσεις και διαφοροποιήσεις στο στήσιμο κι άλλα πολλά και όμορφα ώστε να κάνουμε τη ζωή μας ευκολότερη βρε αδερφέ ή εν τέλει, απλώς να ευθυμήσει η ομήγυρις.
Κάνω λοιπόν την αρχή, αναφερόμενος σε μια δουλειά που μου βγήκε για την Κυριακή που μας πέρασε, ηχοληψία σε ένα γάμο. Μεγάλη χλίδα η κατάσταση, 13 παπάδες στην εκκλησία, σε ένα κτήμα έξω απ' τη Θεσσαλονίκη το τραπέζι, δύο μουσικά σχήματα (ένα παραδοσιακό κι ένα με χάλκινα πνευστά), γαμπρός λαζοdeutch παπαδοπαίδι με τάμα να πάρει ελληνίδα νύφη, παπάς πατέρας γαμπρού να διακόπτει τη μουσική για να κάνει προσευχή πριν το φαγητό, κουμπάρος έλληνας από Αντιόχεια που μιλούσε μόνο γερμανικά κι αραβικά, ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ. You get the picture.
Πριν το γάμο, μιλώντας με το γαμπρό στο τηλέφωνο μου ανέφερε πως έχει κι έναν ξάδελφο με Jazz σχήμα κι ότι μπορεί να παίξουν κι αυτοί, ότι γενικότερα δε θέλουν μεγάλες εντάσεις αλλά ποιοτική μουσική κι άλλες τέτοιες ομορφιές. Μιλάω και με τον κλαριτζή αρχηγό των "Χρυσοδάκτυλων" (δεν είναι εχθροί του James Bond, είναι Χάλκινα Πνευστά από την Έδεσσα) και μου λέει πως έχουν όλοι τους ασύρματα μικρόφωνα, εφφέ, πετάλια, κακός χαμός, ola popa man mu.
Με τα πολλά φορτώνω στο αυτοκίνητο 2 κονσόλες, ηχεία, 2 σάκους με καλώδια και μικρόφωνα, μόνιτορ, ακουστικό ενισχυτή κι ότι μπορούσα να σκεφτώ και να προβλέψω, ελπίζοντας πως αν θελήσουν να παίξουν και οι τζαζίστες, θα έχουν φροντίσει για τύμπανα και ηλεκτρικούς ενισχυτές και ξεκινώ για το κτήμα. Φτάνω πριν απ' όλους, τραβάω γραμμές, στήνω ηχεία και περιμένω να έρθουν οι μουσικοί.
Όλα τα προηγούμενα ήταν πρόλογος, το ομολογώ. Διότι το ενδιαφέρον μουσικό και ηχοληπτικό κομμάτι ξεκινά από τη στιγμή που κάνουν την εμφάνισή τους οι του παραδοσιακού σχήματος (κανονάκι, βιολί/φωνή, ούτι/λαούτο, κρουστός, τραγουδίστρια).
Όλοι τους πλήν του κρουστού, έχουν δικά τους μικρόφωνα, κάψες, λαμπάτες προενισχύσεις, ακουστικούς ενισχυτές με αποκορύφωμα τον βιολιστή ο οποίος κατεβάζει και κονσόλα στην οποία περνάει τα 2 βιολιά του και το Neumann KMS105 πυκνωτικό για τη φωνή του (το ίδιο που έφερα για την τραγουδίστρια), ένα πετάλι για reverb και μου δίνει ουσιαστικά ένα κανάλι για να τον βγάλω έξω. Μια άνω τελεία εδώ, που δε θυμάμαι πως μπαίνει στα πληκτρολόγια.
Οι δε χρυσοδάκτυλοι που υποτίθεται ότι θα είχαν τα πάντα, έσκασαν μύτη και ζητούσαν κάποια απίστευτα πράγματα ("βάλε λίγο βάθος στο κλαρίνο" κι εννοούσε να βγαίνει από κάποια σπηλιά Κενταύρου στο Πήλειο ξερω 'γω) κι ενώ θεωρητικά η δύσκολη περίπτωση θα ήταν το παραδοσιακό σχήμα, το ζόρι και τα προβλήματα ήρθαν με τους ρόμηδες, οι οποίοι είχαν το δεδομένο πρόβλημα του να μην ξέρουν πως να περιγράψουν αυτό που θέλουν να ζητήσουν. Με τη δική μου αισθητική και τα δεδομένα που είχα από τον γαμπρό, το κλαρίνο έβγαινε κρύσταλλο, αλλά ο Goldfinger επέμενε πως "δεν ακούμε κλαρίνο". Για να μπορέσω εν τω μεταξύ να τους δώσω τα βάθεια που ήθελαν, τους πέρασα από τον 4κάναλλο ακουστικό ενισχυτή μου, που έχει μονάδα εφφέ πάνω και τους έστειλα σε ένα κανάλι της κονσόλας. Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι ένα σάπιο καλώδιο του τρομπετίστα παραλίγο να μου κάψει τον ακουστικό AER των 1300 ευρώ. Ακόμα δεν ξέρω τη ζημιά, αλλά εκείνη τη στιγμή κλάταρε το εφφέ, οπότε αναγκάστηκα να πάρω την έξοδο του ενισχυτή, να τη στείλω στο VoiceSolo που είχα ως monitor για την τραγουδίστρια ώστε να πάρω από εκεί το εφφέ και να το επιστρέψω στην κονσόλα.
Πατέντα στην πατέντα κι όλα αυτά γιατί δεν ίσχυσε αυτό που με διαβεβαίωνε στο τηλέφωνο ο κλαριτζής ότι "έχουν τα πάντα από εξοπλισμό". Τουλάχιστον αν το ήξερα, θα είχα κουβαλήσει μια εξωτερική μονάδα εφφέ, να τελειώσει το παραμύθι.
to be concluded
